به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، از اولین دوره جامجهانی و میزبانی اروگوئه، 92سال می‌گذرد؛ سال 1930، اولین دوره جامجهانی تنها با یک نماینده از آفریقا، یعنی مصر قرار بود برگزار شود.
کشتی مصری‌ها که قرار بود آن‌ها را از خاورمیانه و شاخ آفریقا، به آمریکا‌ی جنوبی ببرد، در مدیترانه به طوفان خورد و حضور همان یک نماینده از قاره سیاه هم منتفی شد تا اولین دوره جامجهانی، بدون حتی یک نماینده از آفریقا برگزار شود.
اکنون بعد از گذشت 92سال از اولین دوره، بعد از برگزاری 21 رقابت جامجهانی، در جام 22ام، مراکش، اولین نماینده قاره سیاه است که در جمع چهار تیم برتر جامجهانی حضور پیدا می‌کند.
شیرهای اصلس، بعد از جامجهانی ناموفق در روسیه، تغییرات اساسی در تیم ملی خود ایجاد کردند؛ تغییر سرمربی و خداحافظی تعدادی از بازیکنان سرشناس، اما پا به سن گذاشته، گوشه‌ای از این تغییرات بود.
مراکش با پوست‌اندازی کاملا قابل مشاهده، به قطر سفر کرد و از اولین دیدار، نشان داد که این دوره تیمی بسیار سخت و یکدل دارد.
شروع کارهای بزرگ مراکشی‌ها در جامجهانی با شکست دادن یکی از مدعیان اصلی قهرمانی یعنی بلژیک بود. بعد از آن هم با پیروزی در بازی آخر، به عنوان صدرنشین به دور بعدی و مرحله حذفی جام رسیدند تا شگفتی ادامه پیدا کند.
در این دوره از بزرگترین آوردگاه فوتبال، شیرهای اطلس در اصل تبدیل به غولکش‌های برزگ جام شدند و در مرحله یک‌هشتم، با پیروزی در ضربات پنالتی مقابل اسپانیا، جواز حضور در بین هشت تیم برتر جام را کسب کردند.
این دستاورد برای مراکشی‌ها بسیار موضوع بزرگی بود، اما دستاورد اصلی شیرهای اطلس، عبور از رونالدو و یارانش در بازی حساب شده و تبدیل شدن به اولین تیم آفریقایی حاضر در جمع چهار تیم برتر جامجهانی بود.
مراکش ثابت کرده است که بسیار تیم یکدل و منسجمی است و رویای جامجهانی برای آن‌ها همچنان ادامه دارد. رویای بردن جام به شهر رباط، پایتخت مراکش، همچون سکانس‌های فیلم کازابلانکا، زیبا و شعف برانگیز است؛ شاید روی کاغذ مراکشی‌ها شانس کمتری نسبت به دیگر تیم‌های حاضر در نیمه‌نهایی برای قهرمانی در مسابقات داشته باشند، اما یادمان نرود در بازی‌های یک‌چهارم و یک‌هشتم هم روی کاغذ شانسی نداشتند و در زمین خود را ثابت کردند.
شاید جام قهرمانی جهان، به مانند سکانسی عاشقانه از فیلم کازابلانکا، در واقعیت نیز به گشت و گذار در این بندر بپردازد.
گزارش: کیا صادری
∎
نظر شما