ماجرا چه بود؟
خبر این بود که اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان اعلام کرد دو توله یوزپلنگ (کمتر از یکماهه) توسط یک نفر چوپان از طبیعت جدا شده و سپس با اطلاع محیط زیست در روز جمعه به محل زندهگیری برگردانده میشود. بلافاصله تیم کارشناسی و فنی از سازمان مرکزی و اداره کل سمنان به محل اعزام شدند و تلاش برای اطلاع از وضعیت مادر و حتیالامکان بازگرداندن تولهها به زیستگاه انجام پذیرفت لیکن با توجه به سرد بودن هوا، سن پایین تولهها و سایر شرایط موجود، به منظور حفظ جان آنها، حدود نیمه شب گذشته به پاسگاه محیطبانی منتقل شدند.
جزئیاتی از احوالات تولهها
پس از انتشار این خبر اما آرام آرام تصاویری از این تولهها در رسانهها منتشر شد و معنای آن هم این بود که بازگرداندن این تولهها به طبیعت برخلاف آنچه سازمانمحیط زیست تلاش کرده موفق نبوده است. با این حساب حالا اطلاعاتی از این تولهها منتشر شد که نشان از وضعیت جسمانی آنها داشت. اینکه حالا میدانیم این دو توله یوز سه هفته سن دارند و هر دو ماده هستند و تصمیم به بازگرداندن آنها به توران چند روزی زمان میبرد. همچنین بر اساس آنچه از سازمان محیط زیست منتشر شده میدانیم تغذیه این دو توله یوز که در حال حاضر در محیط بانی توران نگهداری میشوند شیر خشک مخصوص گربه سانان است و حفاظت و تغذیه آنها کاملاً با هماهنگی مشاورین ویژه انجام میگیرد.
آموزش جوامع محلی چه شد؟
آنطور که کارشناسان حیات وحش به فقردا میگویند باید شانس کمی برای بازگرداندن این دو توله یوز به طبیعت را برایشان قائل باشیم، فارغ از اینکه از مادر آنها خبری نیست آوردن آنها به محیطهای انسانی هم دلیل دیگری خواهد بود در پس زدن تولهها توسط مادر. مواجهه ابتدایی با خبر پیدا شدن این تولهها مواجههای برآمده از خوشنودی بود اما با گذشت زمان کمی از این اتفاق نقدهای بسیاری به عملکرد دو دهه اخیر سازمان محیط زیست در رابطه با آموزش جوامع محلی صورت گرفت. بسیاری از آنها معتقد بودند که این سازمان طی 20 سال اخیر همواره به آموزش چوپانها در نحوه برخورد با حیات وحش تفاخر داشته در حالی که حالا مشخص شده است این آموزشها به درستی صورت نگرفته است. چرا که بهترین تصمیم در مواجهه به تولهیوزها رها کردن آنها و ترک سریع محل بوده است. مرتضی پورمیرزایی کارشناس حیات وحش و مدیرعامل انجمن حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در این رابطه اما نظر متفاوتی دارد. او به فردا میگوید « چوپانهای این منطقه مدام در حال تغییر هستند و درصد قابل توجهی از آنها را اتباع افغانستانی شکل میدهند که به صورت فصلی در آن منطقه کار میکنند بنابراین توجیه هرباره این افراد در رابطه با مواجهه با حیات وحش اساسا کاری شدنی نیست»
نظر شما