شکوری‌راد دبیرکل سابق حزب اتحاد ملت و سخنگوی جبهه اصلاحات در توئیتر نوشته بود: «نمی‌شود آنهایی را که از باخت تیم ملی فوتبال ایران خوشحالی کردند هموطن خود دانست چه رسد آنها که قلب جوانان ملی‌پوش را هدف گرفته و بی‌شرف خطاب‌شان کردند یا بدون شرم، پرچم انگلیس را بالا بردند.».
 

اما برخلاف این سخن درست، کانال تلگرامی حزب اتحاد (امتداد) در نوشته‌ای توهین‌آمیز که با لحن و رفتار و ادبیات شادی‌کنندگان از شکست تیم ملی تفاوت نمی‌کند، نوشت: «هنوز فرصت هست؛ اما دارد دیر می‌شود. تیم ملی ایران دیشب باخت. بد هم باخت. اصلاً می‌توانیم بگوییم فوتبال همین است. چه کسی می‌تواند ادعا کند فاصله ما با انگلستان کمتر از چهار گل است؟ لکن بحث ما اصلا فوتبالی نیست [!!]».

نویسنده می‌افزاید: هر چقدر گزارشگر سعی کند همه چیز را بیندازند گردن غفلت چشمی و تعویض بیرانوند اما خودش هم خوب می‌دانست آن توپ‌ها را یاشین و داسایف هم گل می‌خوردند اگر در شرایط حسین حسینی بودند. آدرس غلط می‌دهند که ترکیب تیم اشتباه بود و اگر آن توپ فلان جور شده بود نتیجه این نبود. بازیکنان تیم ملی ایران یک فرصت بی‌نظیر داشتند تا نه تنها یک ملت را با خود همراه کنند بلکه بخشی از انسجام ملی از دست رفته ما را باز‌سازی کنند. اما نخواستند. مشخصاً نخواستند. هیچ دلیلی نداشت به دیدن رئیس ‌دولت بروند در حالی که می‌دانستند اوضاع در خانه و خیابان چگونه است. از دولتی‌ها که انتظار هوش و رفتار درست اشتباه است وگرنه آنها هم دلیلی نداشت چند فوتبالیستی که حتی از خواندن سرود هم ابا دارند را بردارند ببرند کنار دست رئیسشان بنشانند. برای بازیکنانی که آنجا و در کنار رئیس‌دولت، خواستار حمایت مادی و معنوی بودند، بازی دیشب کفاره شراب‌خوری‌های بی‌حساب بود.
 

نویسنده این متن که قلمش با ادبیات فاشیستی سازمان منافقین و دیگر گروهک‌های ورشکسته مو نمی‌زند، در ادامه با حمله به بازیکنان تیم ملی به صرف این که خندیده‌اند، چند تماشاگرنمای وطن فروش را جای مردم جا می‌زند و می‌نویسد: روزی که در پوستر‌های فیفا بساط شوخی و خنده و لودگی راه‌انداختند انگار فراموش کرده بودند مردمشان چه احوالی دارند و کسی که از احوال ملتش غافل باشد چه بیهوده انتظاری دارد که هنگامه نبرد، مردم برایش هورا بکشند. برای زنده کردن نام ایران هنوز دیر نیست. هرچند آخرین فرصت‌هاست. بازی در دقایق پایانی است. یا برای همیشه نامت در سمت بازندگان تاریخ قرار می‌گیرد یا یک جایی به سمت مردمت برمی‌گردی. حمایت مادی و معنوی‌ات را هم از همین مردم بخواه آقای فوتبالیست.
 

یادآور می‌شود این ادبیات ارعاب و تهدید و خنجر از پشت به تیم ملی، تکرار همان ادبیات شبکه‌های بدنامی مانند تلویزیون صهیونیستی «اینترنشنال» و صدای آمریکا و رادیو فردا و بی‌بی‌سی و برخی کانال‌های وابسته به گروهک‌های ورشکسته ضد انقلاب در اصرار به چنگ روانی برای بازاندن تیم ایران است. و همان‌گونه که آن رسانه‌های وابسته به سرویس‌های جاسوسی از هفته‌ها قبل در کنار تیم انگلیس علیه تیم ایران می‌جنگیدند، حالا هم کانال وابسته به حزب اتحاد، خود را همرنگ اینترنشنال کرده است.