به نسیمی همه راه به هم می ریزد 
کی دل سنگ تو را آه به هم می ریزد   
 
سنگ در برکه می اندازم و می پندارم 
با همین سنگ زدن ، ماه به هم می ریزد
عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است 
گاه می ماند و نا گاه به هم می ریزد
 انچه را عقل به یک عمر به دست آورده است 
دل به یک لحظه کوتاه به هم می ریزد
آه یک روز همین آه تو را می گیرد 
گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد