خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ زینب رازدشت: کال آو دیوتی یا ندای وظیفه(به انگلیسی: Call of Duty) مجموعه‌ای از بازی‌های ویدئویی در گونه تیراندازی اول شخص است که توسط کمپانی اکتیویژن منتشر شده‌است. این کمپانی ابتدا در سال ۲۰۰۳ بر روی بازی‌هایی که داستانشان در جنگ جهانی دوم جریان داشتند متمرکز بود. این مجموعه با گذشت زمان، بازی‌هایی را تولید کرد که داستان آنها در رویدادهای اواسط جنگ سرد، دنیاهای آینده و فضای خارج از کشور ترسیم شده‌اند، می‌گذشت. این بازی‌ها در ابتدا توسط استودیو اینفینیتی و سپس توسط استودیو تری‌آرک و استودیو اسلج‌همر گیمز توسعه داده شده‌اند.

چند روزی می‌شود که سری جدید بازی Call of Duty: Modern Warfare عرضه شده است و پیش از این گمانه زنی‌ها بر این مبنا بود که این بازی کاملاً یک بازی ضد ایرانی است و حال پس از عرضه این بازی مشخص می‌شود که همه گمانه زنی‌ها درست بوده و این نسخه از بازی آمریکایی کاملاً یک بازی ضد ایرانی است.

خبرگزاری مهر پیش از این گفتگوهایی را با صاحب‌نظران حوزه بازی‌های رایانه‌ای درباره Call of Duty: Modern Warfare2 منتشر کرده که در پیوندهای زیر قابل دسترسی و مطالعه هستند:

* آیا Call of Duty جدید ضد ایرانی است؟

* مدیران کشور گیمرها را زامبی می‌بینند

* نوجوان امروز کف خیابان تحت تأثیر یک سری بازی‌های رایانه‌ای است

* جهاد تبیین، شاهراه غلبه بر جنگ ترکیبی دشمن است

* کشورهای خلیج‌فارس و عربستان هم مثل آمریکا وارد صنعت گیم شده‌اند

* تولید کال آف دیوتی تحت نظر پنتاگون انجام می‌شود

در ادامه قصد داریم با گزارشی تحلیلی به این‌بازی نگاه کنیم.

بازی «کال آو دیوتی: مدرن وارفر ۲» اخیراً برای پلی‌استیشن ۵، پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس سری ایکس / اس، ایکس‌باکس وان و کامپیوترهای شخصی منتشر شده است. درگیری داستانی این‌بازی بر سر موشک‌های ربوده شده از ایران ادامه دارد و در لحظات ابتدایی شاهد اتفاقی متفاوت هستیم که کمتر در این مجموعه به آن پرداخته شده است. یک ژنرال ایرانی با نام ساختگی «ژنرال قربانی» توسط نیروهای آمریکایی کشته می‌شود… البته این موضوع با واکنش گیمرها مواجه شده است.

داستان این نسخه از بازی به موضوعات مختلفی می‌پردازد و با وجود اینکه بخشی از بازی در خلیج مکزیک روایت می‌شود، علاوه بر روسیه که دشمن همیشگی این سری بازی‌ها به حساب می‌آید، ایران نیز پای خود را در آن باز کرده است. در دقایق ابتدایی، شاهد انجام معامله تسلیحات و تجهیزات نظامی بین روسیه و ایران هستیم و Ghost که یکی از شخصیت‌های شناخته شده این سری بازی‌ها است، دستور شلیک موشک و کشتن افراد در صحنه را می‌یابد.

البته در بخشی از بازی شاهد هستیم که سازنده می‌خواهد طوری در بازی جلوه دهد که ایران برای رسیدن به اهدافش از قاچاقچیان مکزیکی استفاده می‌کند و در این راه قصد دارد هر آنچه که در مسیرش باشد و برایش مانع تراشی کند، از بین ببرد که مصداق این موضوع، کشتن عابران بی گناه شامل زنان و مردان و کودکانی است که در صحنه‌هایی از بازی، گیمر باید آنها را بکشد تا بتواند به هدف اصلی اش برسد.

در بخشی از بازی شاهد فضای آرامی در آمستردادم هستیم، به گونه‌ای که عابران لحظات روزمره زندگی خود را در آن فضا می‌گذرانند که به یکباره حمله خیابانی در بازی آغاز می‌شود و موضوع جالب این است که بازسازی این فضا شباهت بسیاری به اتفاق تلخ تروریستی اخیر در ایران یعنی حمله به زائران شاه‌چراغ دارد.

گرافیک این فضا در قوی‌ترین بخش ممکن طراحی شده است و آنقدر این فضای دیحیتالی به صورت حرفه‌ای توسعه داده شده که تجربه آن برای گیمر شبیه به تجربه فضای واقعی می‌ماند.

همچنین در این بازی، بازیکن است که کنترل موشک زمین به زمین یا هوا به زمین را به دست می‌گیرد و آن را پرتاب می‌کند، البته بعداً در داستان بازی متوجه می‌شویم که ایران موشک‌های بالستیک آمریکا را دزدیده است و فردی به نام «حسن» مسئول سرقت آن موشک‌ها است. بخشی از داستان کوتاه این بازی در مورد یافتن شخصیت حسن است که مدام تلاش می‌کند تا او را در مراحل مختلف پیدا کند. وجود یک ژنرال ایرانی در بازی Call of Duty Modern Warfare 2 تعجب همگان را برانگیخته و بسیاری آن را با صحنه‌ای مشابه و البته تلخ یعنی ترور سردار سلیمانی و ابومهندس توسط موشک‌های شلیک شده از پهباد آمریکایی مقایسه کردند. البته در زیر می‌بینیم که نام سپاه قدس نیز در بازی آمده است و داستان کاملاً تخیلی نیست. حسن زیانی که در بازی فرمانده سپاه قدس است می‌خواهد انتقام قتل یکی از فرماندهانش را بگیرد.

در بخش‌هایی از بازی شاهد هستیم که گیمر پس از گذراندن هر مرحله و کشتارهای موفق در داخل اتاق و روی میز لب تابی را مشاهده می‌کند که شخصیت حسن در آن خطاب به یارانش صحبت می‌کند.

همچنین در دیگر بخش‌ها زمانی که گیمر در بازی گیر می‌افتد و به اصطلاح راه نجاتی ندارد، نیروی هوایی ارتش آمریکا با قدرت وارد میدان می‌شود و به داد گیمر می‌رسد.

عنوان کالاف دیوتی مدرن وارفار ۲ مانند دیگر سری‌های Call of Duty،شامل این می‌شود که گیمر در نقش یک سرباز آمریکایی قرار می‌گیرد و برای نجات جهان به جنگ با روسیه و ایران می‌رود.

این نسخه از بازی، با خشونتی عجین شده‌اند که در بهترین حالت ناراحت‌کننده و در بدترین حالت از نظر اخلاقی سؤال‌برانگیز است؛ حجم سؤال‌برانگیز و شدید خشونت از همان اوایل بازی شروع می‌شود. دومین مأموریت بازی یعنی مأموریت ‘Kill or Capture’ شما را ملزم می‌کند که نه‌تنها ساختمانی پر از سربازان مجروح را که به‌سختی می‌توانند سلاحی را به سمت شما بلند کنند، پاکسازی کنید و آن‌ها را بکشید، بلکه شما را مجبور می‌کند فردی را از بین ببرید که در داستان بازی برای جسد شخصی که به‌تازگی توسط نیروهای شما (ارتش آمریکا) کشته شده است، سوگواری می‌کند و شما مجبور به چنین کاری هستید و نمی‌توانید به‌سادگی از آن عبور کنید.

البته آن‌ها خودشان به‌سوی شما شلیک می‌کنند اما آن‌ها به‌وضوح با شروع عملیات در حمام مخفی می‌شوند و لباس نظامی به تن ندارند. با این حال شما باید آن‌ها را بکشید تا به سکانس بعدی داستان این بازی برسید.

همچنین برخی از مأموریت‌های مخفی‌کاری به شما اجازه می‌دهند تا منطقه را برای رسیدن به یک نقطه برای استقرار تک‌تیرانداز جستجو کنید، در حالی که برخی دیگر از مأموریت‌ها به شما چندین مسیر می‌دهد تا خودتان تصمیم بگیرید که چگونه می‌خواهید به دشمنان خود حمله کنید یا مخفیانه از کنار آن‌ها عبور کنید. این آزادی انتخاببه گستردگی تجربه‌ی یک بازی نقش‌آفرینی جهان‌باز نیست اما اکتشاف و تاکتیک‌های اضافه‌شده، تغییری خوشایند در سبک مبارزاتی همیشگی کال آو دیوتی است.

حال با گذشت یک هفته‌ای از عرضه رسمی این بازی برخی از استریمرهای ایرانی به استریم و تبلیغ این نسخه از بازی می‌پردازند و این درحالی است که کار جدی از سوی نهادها و متولیان امر همچون بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای برای اطلاع رسانی و فرهنگسازی شاهد نیستیم.

در این شرایط انتظار می‌رود که بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در یک عملیات فوری، به اطلاع رسانی و آگاهی بخشی خانواده‌ها و گیمرهای ایرانی از اثرات منفی این بازی بپردازد و یا نهادهای فرهنگی متولی، در کارگروه‌های ویژه ای به بررسی راه مقابله با عرضه این بازی در کشور بپردازند، به هرحال این نسخه از بازی کال آف دیوتی اولین و آخرین بازی ضد ایرانی نخواهد بود که وارد کشور می‌شود.

اگر امروز نتوانیم راه ویژه ای را در مقابله با این بازی‌ها بیابیم، قطعاً در آینده‌ای نزدیک باز هم شاهد ورود یک بازی ضد ایرانی دیگر را به کشور خواهیم بود. به نظر می‌رسد بهترین راه مقابله با عرضه این بازی‌ها، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی در کنار تولید محصولات جایگزین است.