هر هفته، سیارک ‌های جدیدی با استفاده از تلسکوپ‌ های زمینی یافت می ‌شوند. این تلسکوپ ها برای جستجوی اجرام جدید در حال حرکت در مقابل ستارگان بی حرکت در حین اسکن مناطق وسیع آسمان طراحی شده اند.مارکو میشلی (Marco Micheli) ستاره شناس در مرکز هماهنگی اجرام نزدیک به زمین ESA، گفت: تلسکوپ‌های متمرکزتر و بزرگ ‌تر، مانند تلسکوپ بسیار بزرگ رصد خانه جنوبی اروپا (VLT)، می ‌توانند برای مشاهدات بعدی مورد استفاده قرار گیرند و به انسان در درک بهتر مسیر، اندازه و حتی ترکیب یک سیارک جدید کمک کنند.

میشلی افزود: بسیاری از سیارک ها دور از زمین پیدا می شوند. اجرام جدید در طول زمان مشاهده می شوند، حرکات آنها مورد مطالعه قرار گرفته و تنها با تعداد انگشت شماری از داده های شب های مختلف، می توان موقعیت آینده آنها را پیش بینی کرد. بسته به تعداد و کیفیت مشاهدات، این کشفیات می تواند چندین دهه، حتی صدها سال در آینده ادامه یابد.

مرکز هماهنگی اجرام نزدیک به زمین (NEOCC)، واقع در ایتالیا، مقر سازمان برای متخصصان سیارک ها و تحلیلگران ریسک است. این تیم جهانی تلسکوپ‌ های خود را برای جمع ‌آوری مشاهدات سیارک‌ های تازه کشف ‌شده و ارزیابی خطر برخورد و در عین حال تعقیب سیارک ‌های باستانی که هنوز تایید نشده ‌اند، آماده می‌ کند.

آنها اکنون روی ۱۴۲۵ سیارک با پتانسیل غیر صفر تمرکز کرده اند. این سیارک‌ ها در فهرست خطر سیارک‌های NEOCC سازماندهی شده ‌اند که به ‌طور مداوم به ‌روزرسانی می شوند. گفتنی است که هیچ یک از این سیارک ها حداقل برای صد سال آینده نگران کننده نیستند. برخی از اجرام کوچکتر به زمین برخورد می کنند اما رایج ترین آنها کوچکترین آنها هستند و تأثیر کمی دارند.

اکثر سیارک‌ های عظیم و خطرناک با قطر بیش از یک کیلومتر و بالاتر پیدا شده‌ اند و پیش‌ بینی می ‌شود که هیچ کدام برای حداقل یک قرن با زمین برخورد نداشته باشند. اخترشناسان خاطرنشان کردند که ما زمان زیادی برای تحقیق و برنامه ریزی یک مأموریت انحرافی برای جلوگیری از برخورد سیارک ها با زمین در آینده داریم.