به گزارش راهبرد معاصر دانشمندان در سراسر جهان در تلاش هستند تا از هوش مصنوعی برای ایجاد نوع جدیدی از “ساعت” استفاده کنند که می تواند سن واقعی بیولوژیکی شما را اندازه گیری کند.
تلاش اخیر عوامل روانشناختی را به ترکیب اضافه کرد و پیش‌بینی‌های جالبی انجام داد. آزمایش‌های اولیه نشان می‌دهد که نقش بیماری‌های روانی می‌تواند در برخی مواقع بیشتر از تأثیر بیماری‌ها و عادات جسمانی از جمله سیگار کشیدن باشند.
تلاش اخیرمحققان عوامل روانشناختی را به ترکیب اضافه کرد و پیش‌بینی‌های جالبی انجام داد.
سن تقویمی بر اساس عدد سال تولد شما محاسبه می شود، اما فقط به این دلیل که دو نفر تعداد تولدهای مشابهی را جشن گرفته‌اند به این معنی نیست که آنها به یک اندازه سالم هستند.
محققان امیدوارند با اندازه‌گیری جنبه‌های خاصی از سلامت فیزیکی یک فرد، مانند میکروبیوم روده یا نشانگرهای التهابی در خون، پیش‌بینی کنند که فرد در سال‌های زیستی چقدر «جوان» یا «پیر» است.
اگر این پیش‌بینی دقیق باشد، می‌تواند به کارشناسان کمک کند تا بفهمند چرا برخی افراد سریع‌تر از دیگران پیر می‌شوند و چه عواملی در سبک زندگی در این روند پیری نقش دارند.
اما یکی از مؤلفه‌های کلیدی سلامت انسان وجود دارد که در تلاش‌های قبلی برای تنظیم ساعت وجود نداشته وآن وضعیت ذهنی و عاطفی ما است.
در سال ۲۰۲۱، نتایج یک مطالعه در میان ۲.۳ میلیون نیوزلندی که چند دهه به طول انجامیده بود نشان داد که ارتباط قوی بین اختلالات روانی و شروع بیماری جسمی و مرگ وجود دارد.
مطالعه دیگری در همان سال نشان داد که سابقه مسائل مربوط به سلامت روان با تسریع پیری در میانسالی مرتبط است. علاوه بر این، این اثر پیری سال‌ها قبل از ظهور سایر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن رخ داده است.
با در نظر گرفتن این یافته ها، محققان در ایالات متحده و هنگ کنگ یک الگوریتم کامپیوتری برای ایجاد یک ساعت پیری جدید طراحی کردند که چندین عامل سلامت روانی و نشانگرهای زیستی خون را در خود جای داده است.
آنها این الگوریتم را بر روی داده های نزدیک به 5000 بزرگسال سالم در مجموعه داده های مطالعه طولی سلامت و بازنشستگی چین (CHARLS) که فقط شامل شرکت کنندگان 45 ساله یا بالاتر است، آموزش دادند و سپس آن را روی داده های 7000 نفر دیگر آزمایش کردند.
این اولین باری است که محققان ساعت پیری را به طور انحصاری بر روی چنین گروه بزرگ چینی آموزش می‌دهند (بیشتر مطالعات در جمعیت‌های غربی انجام می‌شود)، همچنین جزو اولین ساعت‌هایی است که عوامل استرس‌زای سلامت روان را در خود جای داده است.
در نهایت، نویسندگان دریافتند که عوامل روانشناختی، مانند احساس ناراحتی یا تنهایی، تا ۱.۶۵ سال به سن بیولوژیکی فرد اضافه می شود. این اثر بیشتر از سایر خصوصیات جمعیت شناختی فردی، از جمله جنسیت بیولوژیکی، منطقه زندگی، وضعیت تاهل و وضعیت سیگار کشیدن بود.
نویسندگان می گویند: ما نتیجه می گیریم که مؤلفه روانشناختی به دلیل تأثیر قابل توجه آن بر سن بیولوژیکی نباید در مطالعات مربوط به سالمندی نادیده گرفته شود.

Deep Longevity، یک شرکت سهامی عام که روی ساعت‌های پیری عمیق سرمایه‌گذاری می‌کند، این مطالعه را تامین مالی کرده است.
این آخرین تلاش شامل اطلاعات فیزیکی در مورد 16 عامل خونی از جمله سطح کلسترول و همچنین BMI، دور کمر و فشار خون است.
داده‌های بهزیستی روان‌شناختی شرکت‌کنندگان بر اساس هشت احساس بود: آزردگی، تنهایی، نارضایتی، عدم ‌تمرکز، بی‌قراری، افسردگی، ناامیدی و ترس.
این یک نسخه ساده شده از سلامت روان است، اما اگر چنین چیزی درست باشد، پیش بینی های ساعت بیولوژیکی محافظه کارانه تر می شود.
هنگامی که این ساعت پیری به طور خاص بر روی افراد بیمار، از جمله افرادی که مبتلا به سرطان، بیماری قلبی، بیماری کبد، بیماری ریوی یا سکته بودند، آزمایش شد، به طور دقیق پیش‌بینی کرد که آنها از همتایان خود در گروه اصلی و سالم پیرتر هستند.
اما تأثیر این شرایط بر سن پیش بینی شده از ۱.۵ سال بیشتر نبود. این مقدار کمی کمتر از تأثیر کل همه متغیرهای روان‌شناختی در کنار هم است که طبق این الگوریتم ۱.۶۵ سال پیری را تسریع کردند.
در همین حال، سیگار کشیدن به تنهایی حدود ۱.۲۵ سال پیری را اضافه کرد.
این بدان معنا نیست که الگوریتم سیگار کشیدن خطر کمتری برای سلامتی نسبت به افسردگی یا تنهایی دارد. سیگار یکی از عوامل خطر اصلی برای بسیاری از سرطان ها و بیماری های قلبی است.
اما بر اساس پیش‌بینی‌های ساعت، ممکن است اگر یک فرد مجرد (که ۰.۵۹ سال پیری را اضافه می‌کند) به ندرت احساس خوشبختی می‌کند (۰.۳۵ سال اضافه می‌کند)، اغلب احساس ناامیدی می‌کند (۰.۲۸ سال اضافه می‌کند) و مشکل خواب دارد (۰.۴۴ سال اضافه می‌کند) ممکن است تأثیر بیشتری بر سلامت آنها داشته باشد تا سیگار کشیدن به تنهایی.
نویسندگان می گویند که نتایج آنها نشان می دهد که “تأثیر مخرب وضعیت روانی ناسالم به اندازه بیماری های جدی و سیگار است.بنابراین، ارتقای سلامت روان ممکن است یک مداخله بالقوه ضد پیری با مزایای احتمالی با رویکردهای فیزیکی درمانی ملموس‌تر در نظر گرفته شود.این مطالعه در مجله Aging منتشر شده است./ تکناک