امید نظری گوهر، خبرنگار: 

تیم ملی ایران در حالی 30 آبان‌ماه برای ششمین دوره آرزوها و اهدافش را در بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی جهان دنبال می‌کند که نتایج قابل قبول شاگردان کی‌روش در جام‌جهانی‌های 2014 و 2018 توقع فوتبال‌دوستان را بیشتر کرده است. براساس نشانه‌ها و رصد نظرات جامعه علاقه‌مند به این ورزش، متوجه خواهیم شد آنها توقع دارند به پشتوانه بازیکنانی همچون سردار آزمون، مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش که در لیگ‌های سطح بالا اروپا فعالیت می‌کنند، یوزهای ایرانی بتوانند رویدادهای خوشایندی را رقم بزنند. 
بدون شک نیاز فوتبال ملی ایران برای برآورده‌کردن توقعات در تقابل با بازیکنان عموما ذخیره الجزایر خلاصه نمی‌شود تا اقتضا این روزهای تیم رتبه بیست‌و‌دوم رنکینگ فیفا باعث تقابل این تیم با شاگردان دیگو آلونسو و آلیو سیسه در کشورهای اروگوئه و سنگال شود؛ جدال‌هایی که نمونه کیفی آن به‌سختی در رقابت‌های تدارکاتی 7 سال گذشته نماینده قاره کهن مشاهده می‌شود. فارغ از کیفیت دیدارهای اشاره‌شده برابر آبی‌های آسمانی و شیرهای ترانگا، هماوردی با تیم‌های سیزدهم و هجدهم رده‌بندی فدراسیون جهانی فوتبال باعث شد معادلات زیادی برای سرمربی 69 ساله پرتغالی، هواداران فوتبال و کارشناسان حل شود تا پس از برپایی اردوی اتریش و برگزاری 2 دیدار دوستانه با آگاهی راحت‌تری بتوان درباره نقاط تیره و روشن تیم ملی صحبت کرد. 

هماهنگی؛ یکی از رازهای موفقیت 
بدون تردید بزرگ‌ترین چالش فردی که هدایت تیمی همچون ایران را برعهده گیرد که بازیکنانش در اردوی آخر از 17 تیم باشگاهی گردآوری شده‌اند به بخش هماهنگی برمی‌گردد. اما براساس ظواهر و مشاهدات به نظر می‌رسد دستیار اسبق سرآلکس فرگوسن حداقل در پست دفاع میانی به دلیل حضور شجاع خلیل‌زاده و حسین کنعانی با کمترین نگرانی مواجه است. مدافعین 33 و 28ساله در لیگ نوزدهم با پیراهن پرسپولیس چهارمین قهرمانی متوالی را برای سرخ‌های پایتخت رقم زدند و در فصل جاری با پیراهن الاهلی قطر از سنگر دفاعی سبزپوشان شهر دوحه محافظت می‌کنند. 
جدا از بحث هماهنگی جدال با شاگردان آلونسو و سیسه به فوتبال‌دوستان اثبات کرد زوج خلیل‌زاده- کنعانی از حیث کیفیت شرایط بهتری نسبت حضور هم‌زمان کنعانی-حسینی و حسینی-پورعلی گنجی در کنار یکدیگر دارند. البته روی نیمکت یوزهای ایرانی مدافعانی هم‌چون مجید حسینی دیده می‌شود که در حدود 5 سال اخیر همواره آلترناتیو مناسبی در لحظات لغزش و غیبت مدافعین اصلی بوده است. از سوی دیگر فوتبال‌دوستان در دیدار برابر سنگال شاهد عملکرد پرنوسان پورعلی گنجی بودند که گشودن دروازه حسین حسینی بخشی از لحظات لغزش مدافع 30 ساله بود اما اگر او بتواند در مدت باقی‌مانده بر بحران پس از مصدومیت رباط صلیبی فائق‌ آید بدون شک تجربه حضور در یک دوره جام‌جهانی و 2 دوره جام ملت‌های آسیا می‌تواند کار شاگردان کی‌روش را برابر انگلیس، ولز و آمریکا بسیار تسهیل کند. 

بازنده بزرگ!
در 2 دیدار اخیر تیم ملی تنها به پیام نیازمند، میلاد محمدی و صالح حردانی فرصت عرض اندام نرسید اما بدون شک بزرگ‌ترین بازنده این اردو و شخصی که باید بیش از همه مغموم و ناراحت باشد شخصی نیست به جز رامین رضاییان که مشکلات روادیدش باعث عدم سفرش به اتریش شد تا صادق محرمی که در روزهای پیش از اعزام به جام ملت‌های آسیا 2019 جزء 30 بازیکن حاضر در تمرینات تیم ملی بود اما درنهایت گوی رقابت را به غفوری و رضاییان واگذار کرد. او با عملکرد درخشانش از حیث امور دفاعی شانس مدافع راست فعلی سپاهان را بابت حضور تعیین‌کننده در جام‌جهانی پیش رو کاهش داد. از سوی دیگر امید نورافکن نیز باید به تلاش‌های خود بیفزاید تا در ابتدا میلاد زکی‌پور را در سپاهان تبدیل به یک مهره نیمکت‌نشین کند و سپس با عملکرد تاثیرگذار روزهای غیبتش در اردوی اتریش را جبران کند و راهی برای غلبه بر احسان حاج‌صفی، میلاد محمدی و ابوالفضل جلالی برگزیند. 

فقط دو مهاجم آماده
بدون تردید حضور مهاجمین تیم‌های باشگاهی پورتو پرتغال و بایرلورکوزن آلمان که در لیگ قهرمانان اروپا حاضر هستند برای هر کشور آسیایی موهبتی بزرگ است و آخرین بار که تیم ملی ایران با سود بردن از مهاجمین باشگاه‌های معتبر قدم در یک تورنمنت معتبر گذاشته به جام‌جهانی 1998 برمی‌گردد که بازیکنان تیم‌های آرمینیا بیله فلد و کلن یعنی علی دایی و خداداد عزیزی با درخشش‌شان زیر نظر جلال طالبی افرادی مثل علی لطیفی و بهنام سراج را تبدیل به نیمکت‌نشین مطلق کرده بودند. 
حضور و اتکا بیش از حد به مهدی طارمی و سردار آزمون جدا از جذابیت و خوش‌اقبالی هر سرمربی بابت داشتن چنان بازیکنان هماهنگ و باکیفیتی، دارای زوایای ترسناک و نگران‌کننده نیز هست. اگر شرایط کلی کریم انصاری‌فرد را بسنجیم و تنها نگاهمان معطوف به پاس گل او برابر اروگوئه نشود باید با اطمینان اعلام کرد او دیگر آن بازیکنی نیست که پیش از حضور در جام‌جهانی 2018 با به ثمر رساندن 18 گل در پیراهن المپیاکوس درخشیده بود و با اتکا کردن به این عقبه در بیست‌ویکمین دوره جام‌جهانی توانست مدافعین مراکش، اسپانیا و پرتغال تحت فشار قرار دهد. با این تفاسیر به نظر می‌رسد تیم ملی پشتوانه لازم را در لحظاتی که نیازمند است با 2 مهاجم بازی کند ندارد و به‌سختی می‌تواند روزهای غیبت طارمی در پست وینگر چپ مثل نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا 2019 را تاب آورد. 

دو گزینه در آستانه نیمکت‌نشینی مطلق
در ماه‌های اخیر یکی از صحبت‌های جذاب در محافل ورزش‌دوستان به انتخاب شایسته‌ترین فرد برای محافظت از دروازه ایران در برابر شاگردان گرت ساوتگیت، راب پیج و گرگ برهالتر خلاصه می‌شود؛ به نظر می‌رسد بعد از عملکرد قابل دفاع حسین حسینی در برابر سنگال از گستردگی گزینه‌ها کاسته شده است و سنگربان فعلی استقلال جدی‌ترین گزینه برای تهدید جایگاه علیرضا بیرانوند است. البته دروازه‌بان 30 ساله استقلال بخشی از این جایگاه احتمالی را مرهون واکنش‌های نه‌چندان مطمئن عابدزاده برابر شیرهای ترانگا است که نمونه عینی آن در دیدارهای گذشته پونفرادینا نیز دیده می‌شود تا سنگربان 185 سانتی متری بعد از دریافت 9 گل در 5 بازی جای خود را به گئورگی ماکاریدزه دهد که این سنگربان گرجستانی با رقم زدن لحظات قابل قبول برابر آلباسته و تنریف کار عابدزاده را برای برگشت به ترکیب این تیم سخت کرد. همچنین نیازمند نیز در سال‌های گذشته نتوانسته از پیله سنگربان دوم و سوم خارج شود تا تمام جوانب شانس حسینی را برای حضور در جام‌جهانی قطر بعد از خط‌خوردن پیش از اعزام به جام‌جهانی روسیه و جام ملت‌های آسیا 2019 بیشتر کند. 

خوشبختی در میانه میدان
جدا از خوش‌شانسی کی‌روش بابت حضور طارمی و آزمون در بخش هجومی تیم تحت هدایتش، این مربی باید بابت حضور مکمل‌های باکیفیت در میانه تیمش بسیار خشنود باشد. هیچ‌کدام از هافبک‌های دفاعی و میانی تیم ملی بازیکنانی کامل نیستند اما تقابل با اروگوئه و سنگال اثبات کرد حضور بازیکنی مثل عزت‌اللهی در کنار حاج‌صفی و قدوس می‌تواند یک‌سوم میانی ایران را غنی از خصوصیات متفاوت کند یا قرار گرفتن هم‌زمان عزت‌اللهی در کنار سرلک و نوراللهی توانست توازن را در بین لحظات تدافعی و هجومی برقرار کنند. همچنین بدون شک ابزارهای فنی ایران آن‌قدر منعطف است که خط‌خوردن یکی از بازیکنان این بخش خدشه‌ای به عملکرد یوزهای ایرانی وارد نخواهد کرد.