شناسهٔ خبر: 56176022 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: میزان | لینک خبر

بدون طلا، بدون سکو؛ بازگشت به عقب به سبک «بنا»/ همان «آقای خاص» بمان لطفاً

تیم ملی کشتی فرنگی یکی از بدترین نتایج سال‌های اخیرش را در مسابقات قهرمانی جهان کسب کرد، دوره‌ای بدون طلا.

صاحب‌خبر -

خبرگزاری میزان – شاید قبل از آغاز رقابت‌های کشتی فرنگی قهرمانی جهان کمتر کسی فکرش را می‌کرد ملی‌پوشان کشورمان با چنین نتایجی این مسابقات را ترک کنند، اما شد آنچه نباید می‌شد و عمارت باشکوهی که بنا ساخته بود آوار شد روی سر علاقمندان به کشتی.

تیم ملی کشتی فرنگی ایران در حالی حتی روی سکوی مسابقات جهانی صربستان نرفت که در غیاب کشورهایی مانند روسیه و بلاروس شانس اول قهرمانی محسوب می‌شد و حتی انتظار می‌رفت مدال‌هایی به مراتب بیشتر و مرغوب‌تر نسبت به دوره قبل در نروژ کسب کند.

ایران در دوره قبلی مسابقات جهانی در نروژ با کسب ۴ مدال طلا و ۲ مدال برنز با ۱۴۶ امتیاز و تنها ۶ امتیاز فاصله با روسیه ۱۵۲ امتیازی به عنوان نایب قهرمانی دست یافته بود، اما در این دوره تنها موفق به کسب ۲ مدال نقره و یک برنز شد، اما تیمی که سال گذشته نایب قهرمان دنیا شده بود و امسال در غیاب روس‌ها شانس اول و اصلی قهرمانی بود در بلگراد حتی صاحب سکوی تیمی نشد!

در سال ۲۰۲۱ میثم دلخانی در وزن ۶۳ کیلوگرم، محمدرضا گرایی در وزن ۶۷ کیلوگرم، محمدهادی ساروی در وزن ۹۷ کیلوگرم و علی‌اکبر یوسفی در وزن ۱۳۰ کیلوگرم به مدال طلا و محمدعلی گرایی در وزن ۷۷ کیلوگرم و پژمان پشتام در وزن ۸۲ کیلوگرم به مدال برنز دست یافتند.

اما نکته جالب و شاید عجیب‌تر عملکرد رو به عقب نمایندگان کشورمان در مسابقات جهانی امسال بود. در حالی‌که از ۶ مدال آور مسابقات جهانی سال گذشته ۴ مدال‌آور در صربستان روی تشک رفتند و این انتظار می‌رفت که حداقل نتایج سال گذشته خود را تکرار کنند، اما نه تنها پیشرفت و حتی تکراری در کار نبود که عقب گردی فاجعه‌آمیز هم داشتند.

محمدرضا گرایی به عنوان سردار کشتی فرنگی در عین ناباوری نتوانست طلای سال قبل خود را تکرار کند و به نقره بسنده کرد. محمدهادی ساروی نیز دیگر طلایی نروژ بود که سکوی قهرمانی را با سومی عوض کرد تا نزولی ۲ پله‌ای را تجربه کند.

محمدعلی گرایی و پژمان پشتام نیز که سال گذشته به مدال برنز رسیده بودند در این دوره حتی به دیدار رده‌بندی هم نرسیدند تا وداعی تلخ و زودهنگام با این تورنمنت داشته باشند و با دست خالی بلگراد را ترک کنند.

اینکه دلیل ناکامی و افت فرنگی‌کاران کشورمان در این یک سال چه بوده است که چنین نتایجی رقم خورده است نیازمند مباحث کارشناسی دقیق است، اما آنچه به عنوان یک ببینده از بیرون می‌توان به آن اشاره کرد ضعف‌های فنی مشهود و توان بدنی پایین کشتی‌گیران کشورمان در این تورنمنت بود که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت. تقریباً اکثر قریب به اتفاق فرنگی‌کاران ما در خاک ضعف داشتند و به نظر می‌رسد به اندازه‌ای که روی حالت سرپا و مبارزه در این حالت کار و تمرکز کرده بودند در خاک وقت نگذاشته بودند. از سوی دیگر برخی کارشناسان علت اصلی عدم سرحالی بدنی کشتی‌گیران کشورمان را بیش تمرینی می‌دانند که باعث شده بود روی تشک مسابقه آن شادابی و طراوت لازم را برای رقابت با حریفان نداشته باشند.

البته در کنار تمام این موارد نباید ضعف در کوچینگ را هم نادیده گرفت، چه بسا اگر مربیان در کنار تشک در برخی مواقع هوشیارتر عمل می‌کردند و با چلنج‌های به موقع یا کنترل احساسات کشتی‌گیران، می‌توانستیم حداقل یکی، دو مدال دیگر هم به مدال های کسب شده اضافه کنیم. حتی در یکی، ۲ کشتی محمدرضا گرایی شاهد بودیم که مربیان کنار تشک که تمرکز لازم را روی صحنه‌ها نداشتند، با اصرار او اقدام به چلنج کردند که از قضا جواب هم داد و رأی به نفع کشتی‌گیر کشورمان اعلام شد.

در هر حال هیچ کس بهتر از محمد بنا و همکارانش نمی‌تواند دلایل این ناکامی را تشریح و توضیح دهد، اما آنچه مسلم است فدراسیون کشتی در مسیر آماده‌سازی این تیم‌ها از هیچ کوششی دریغ نکرده و الحق و الانصاف بهترین امکانات لجستیکی را چه در خانه کشتی و چه در خارج از آن برای ملی‌پوشان کشورمان فراهم کرده بود، اما ضعف فنی و تاکتیکی باعث شد، تمام این زحمات بر باد برود.

هنوز افتخارآفرینی‌های آقای خاص کشتی فرنگی و بهترین مربی قرن ورزش ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن از یادها نرفته است، افتخاراتی که معمار نوین کشتی فرنگی با مرارت‌ها و ریاضت‌های فراوان به همراه شاگردانش آن را در تاریخ ورزش ایران و جهان ثبت و ضبط کردند، اما‌ به نظر می‌رسد محمد بنا که حتی طی ماه‌های قبل اقدام به قطع همکاری با فدراسیون کشتی کرده بود و با اصرار مجدد بزرگان کشتی فرنگی بازگشت، دیگر آن توان و انرژی لازم برای کار کردن به عنوان نفر اول را ندارد و شاید بهتر باشد در پُست دیگری مانند مدیرفنی که فشار کمتری را باید تحمل کند، ادامه دهد.

آقای خاص اجازه نده خاطرات شیرین گذشته جایش را به ناکامی‌های سریالی بدهد،‌ دیگر کسی‌ طاقت اشک‌های تو پس از المپیک ریو را ندارد، پس برای ما همان «آقای خاص» بمان لطفاً با آن خاطرات شیرینی که برای مردم ساختی.

بیشتر بخوانید:

کشتی فرنگی قهرمانی جهان| چهارمی ایران با ۲ نقره و یک برنز/ شاگردان بنا در حسرت طلا ماندند

گزارش: احسان محمدیان

انتهای پیام/