سال ۹۲ وقتی حسن روحانی به سینه‌اش کوبید و گفت: «این سینه پر از مسائل فراوان است»، هنوز رئیس جمهور نشده بود؛ حالا که ۸ سال تجربه ریاست‌جمهوری را هم دارد، ناگفته‌های او بیشتر و بیشتر هم شده است.

روحانی در جلسه‌ای محدود که در اواخر دوران ریاست جمهوری‌اش در ساختمان «همراهان» سعدآباد برگزار شده بود، گفته بود: «واقعیت این است که همیشه یک نفر باید مخالف حرف بزند که من تحریک شوم و حرف بزنم».

به گزارش «آفتاب‌نیوز» بخش‌هایی از این جلسه اخیرا در کتاب «جنگ بدون آتش و دود» به قلم سه نویسنده که یکی از آن‌ها در جلسه مذکور حضور داشت روایت شده است. کتاب توسط بهراد مهرجو، ولی خلیلی و آرش پورابراهیمی نوشته شده.

نویسنده روایت می‌کند که روحانی در آن جلسه به سه مقطعی که پرونده احیای برجام در حال حل شدن بود، اشاره کرده و گفته بود: «ما سه مقطع در میانه جنگ اقتصادی داشتیم که کار به سمت صلح می‌رفت. مقطع اول اروپایی‌ها با محوریت مکرون واسطه شدند. مقطع دوم میانجیگری ژاپن بود و مقطع سوم مربوط به سفر نیویورک است».

روحانی در مورد سفر مهرماه ۹۸ به نیویورک توضیح می‌دهد: «وقتی اعلام کردیم که من به نیویورک می‌روم، اعضای ۵ بعلاوه یک هم آمدند. مرکل که کمتر به نیویورک سفر می‌کرد، آمد. جانسون در حالی که وسط درگیری‌های داخلی سیاسی بود، به نیویورک آمد و وزرای خارجی چین و روسیه هم در نیویورک مانده بودند».

روحانی دقایق پایانی سفر را که همه منتظر دیدار او و ترامپ بودند، اینگونه نقل می‌کند: «اینجا واسطه‌گری رخ می‌داد که موضوع میان ایران و آمریکا حل شود. همه چیز آماده مذاکرات مستقیم بود. طرف آمریکایی ابراز می‌کرد که ترامپ بی‌صبرانه علاقه‌مند به دیدار است. اما احساس کردم که یک جای کار به‌شدت لنگ می‌زند. ترامپ تاکید داشت که او باید خبر دیدار را اعلام کند و بعد دیدار انجام شود. برای من روشن بود که ترامپ بازیگر است. او آدم عادی نبود. هر لحظه بازی می‌کرد. یک هنرپیشه قابل بود. نگران بودم که خبر دیدار را منتشر کند و بعد بازی را به هم بزند».

حسن روحانی حتی حاضر می‌شود بپذیرید که خبر دیدار در میانه دیدار دو رئیس‌جمهور پخش شود، اما این اتفاق هم رخ نمی‌دهد. روحانی می‌گوید: «ما می‌گفتیم که اول دیدار انجام شود و بعد خبرش منتشر شود و خلاصه کار به جایی رسید که گفتند دیدار انجام شود و وسط جلسه خبرش هم اعلام شود. اما پیش از جلسه بازهم تیم ما به گفت‌وگو و مشورت مشغول شدند و در نهایت به این جمع‌بندی رسیدیم که با ترامپ امکان گفت‌وگوی برابر و صادقانه وجود ندارد. طرف‌های خارجی هم این را می‌دانستند».  روحانی برای اولین بار نیتش را فاش می‌کند که امکان دیدار دو رئیس‌جمهور تا چه اندازه برقرار بود. راوی این جلسه روایت کرده است که روحانی در این بخش گفته بود: «اگر جای ترامپ، اوباما رئیس جمهور بود، قطعا به آن جلسه می‌رفتم».

در روزهایی که دولت روحانی مشغول یافتن راهی برای بازگرداندن آمریکا به تعهداتش در برجام بود، اتفاقی غیرمنتظره در داخل رخ داد؛ اعتراضات گسترده به گران شدن بنزین در آبان ۹۸، خیلی زود تبدیل به مهمترین چالش سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دولت شد.

روحانی روایت می‌کند که «قصد داشتیم بنزین و گازوئیل را در بازار بفروشیم و برای دولت تأمین مالی کنیم؛ بدون اینکه به مردم فشار مضائف وارد شود. یارانه ۴۵ هزار تومانی پاسخگو نبود؛ بنابراین باید یارانه جدیدی تعریف می‌شد؛ بنابراین به ۶۰ میلیون نفر یارانه سوخت دادیم».

او در ادامه، اما از عدم همراهی دو قوه دیگر در طرح افزایش قیمت بنزین خبر می‌دهد: «سه قوه در مورد اجرای این طرح توافق کردیم ولی وقتی زمان اجرا رسید در کاسه ما گذاشتند».

او اشاره به روزهایی دارد که انتشار خبر افزایش قیمت بنزین، کشور را در التهاب بزرگی فرو برد. حوادثی که چندین هفته به طول انجامید و به یکی از مناقشات بزرگ سیاسی تبدیل شد. مرور این اتفاقات هنوز هم او را عصبانی می‌کند. او می‌گوید: «برای سفر استانی به کرمانشاه رفته بودم. به من خبر دادند که خبرگزاری فارس اعلام کرده که آخر هفته قرار است بنزین گران شود. مردم به خیابان ریختند؛ صف تشکیل شد؛ پمپ بنزین آتش زدند. در حالی که در آن مقطع اصلا قصد این کار را نداشتیم. با این حال گفتم که برای چند ماه آینده این کار را به تعویق بیندازید. هر روز یک داستان جدید پیش می‌آمد».