صاحب‌خبر - الهه آرانیان- بعد از انتشار خبر درگذشت هوشنگ ابتهاج (سایه) در 19 مرداد، روابط عمومی وزارت امور خارجه با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد هماهنگی‌های لازم برای انتقال، تکریم و تدفین پیکر این شاعر در کشور انجام شده‌است. چند روز بعد هم اعلام شد، پیکر ابتهاج روز پنج‌شنبه، 27 مرداد از تالار وحدت در تهران تشییع و روز جمعه، 28 مرداد در باغ محتشم رشت به خاک سپرده خواهد شد. همه چیز آماده برگزاری مراسم بدرقه سایه در خاک وطن بود تا این‌که شکایت یکی از فرزندان ابتهاج به دستگاه قضایی آلمان و مخالفت با انتقال پیکر این شاعر به ایران، مراسم تشییع و خاک‌سپاری او را به تعویق‌انداخت. رأی دادگاه آلمان به بازگشت «سایه» سه‌شنبه، یکم شهریور، یلدا ابتهاج از رأی دادگاه آلمان به انتقال پیکر پدرش به ایران خبر داد و نوشت: «قاضی شعبه رسیدگی‌کننده دادگاه کلن، رأی خود را در زمینه انتقال پیکر پدرم، امیر هوشنگ ابتهاج به ایران برای خاک‌سپاری در آرامگاه ابدی‌اش، باغ محتشم رشت، صادر کرد». پیکر هوشنگ ابتهاج، چهارشنبه شب، دوم شهریورماه به وطن بازگشت و روز گذشته، چهارم شهریورماه در تهران با حضور مسئولان و مردم تشییع و امروز 5 شهریورماه در باغ محتشم رشت به خاک سپرده شد. تشییع باشکوه شاعر ارغوان با سرود «ای ایران» پیکر ابتهاج پیش از آغاز مراسم تشییع در تالار وحدت، به خانه ارغوان رفت و آیت‌ا... مصطفی محقق داماد بر پیکر او نماز خواند. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم پیش از سفر به کرمانشاه به خانه ارغوان آمد و در مراسم اقامه نماز شرکت کرد. مردم از ساعاتی قبل از شروع رسمی مراسم، مقابل تالار وحدت حاضر شده بودند و «ایران،‌ای سرای امید» و «ارغوان» را همخوانی می‌کردند. پخش صدای ابتهاج که شعر «ارغوان» را می‌خواند، اشک خیلی‌ها را درآورد. بعد از آغاز رسمی مراسم، یلدا ابتهاج پشت میکروفن رفت و گفت: «سایه بالاخره به سرزمین خود بازگشت. من این روز را هرگز تصور نمی‌کردم و نمی‌دانستم چه پیش می‌آید، اما اکنون همه ما این‌جا در یک غم، شریک هستیم. من از جانب خودم به شما تسلیت می‌گویم. امیدوارم که این امانت را از ما بپذیرید و در این خاک، حفظش کنید. درست است که جسم او به خاک سپرده می‌شود، اما با شعرش در این سرزمین، می‌ماند». استاد محمدرضا شفیعی‌کدکنی نیز از حاضران در مراسم بدرقه هوشنگ ابتهاج بود. احمد جلالی، سفیر سابق ایران در یونسکو با اشاره به حضور یار دیرین سایه در این مراسم گفت: «استاد شفیعی کدکنی به دلیل تألم روحی قادر نبودند در مراسم سخنرانی کنند. اما حضورشان مایه امید است. این که شاعری هم‌وزن سایه در بزرگداشت و مراسم بدرقه او حضور داشته باشد، برکت است».∎​