سرویس فرهنگ و هنر مشرق- در دو هفته‌ی اخیر، یکی از داغ‌ترین اخبار دنیای سرگرمی، مرگ ستاره پیشین هالیوود، خانم «آن هِیچ» (Anne Heche) در یک تصادف شدید در محله‌ی مار ویستای لس انجلس  بود. این بازیگر 53 ساله بر حسب گزارش‌های رسمی، در اثر شدت برخورد خودرویش با یک خانه و اتش گرفتن آن،   به کما رفت و دیگر به هوش نیامد.

در وهله‌ی نخست، انتشار تصاویری از محل حادثه با حضور ماموران آتش‌نشانی برخی گمانه‌زنی‌ها را درباره‌ی ماهیت این تصادف کلید زد. در این تصاویر، فردی که ادعا می شود «آن هِیچ» است، روی یک برانکارد چرخدار آتش‌نشانی قرار دارد، در حالی که نه تنها هیچ تیم پزشکی یا حتی یک بهیار بالای سر او نیست و هیچ نوع دستگاه یا تجهیزات طب اورژانس به او اتصال ندارد و اصولا در اطرافش هم دیده نمی شود، روی برانکارد چرخدار نیم‌خیز شده و نشسته است.

این در حالی است که بیمارستان محل بستری و فوت خانم هِیچ به صورت رسمی اعلام کرد که او بر اثر تصادف به کما رفت و اصلا به هوش نیامد! جالب این‌جاست که در فیلم منتشر شده از بالا می بینیم که فردی که ادعا شده آن هیچ است، تقریبا قصد دارد از روی برانکارد بلند شود، اما ماموران اتش‌نشانی تقریبا با فشار او را به داخل امبولانس هل می دهند. نوع فیزیک این فرد، بیشتر به مردان شبیه است، به نحوی که گوینده شبکه خبری که این فیلم رو پخش کرده، به وضوح روی تصویر با ضمیر مذکر «he» درباره او حرف می زند.

 به علاوه، در حالی که اعلام شده که بدن بازیگر هالیوود را از خودروی نیم‌سوخته و منهدم شده بیرون کشیدند و او «شدیدا» سوخته بود، [1] هیچ اثری از سوختگی جدی دست‌کم روی موها و پشت او دیده نمی شود. اصولا همین که در چنین تصادم شدیدی، نه مامور پلیسی و نه هیچ کادر درمانی و پزشکی در تصاویر حضور ندارند، خود سوژه‌ی گمانه‌زنی است. برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی در آمریکا این فرض بدبینانه را مطرح کرده‌اند که احتمالا هِیچ از این تصادف جان به در برده بود، اما در راه بیمارستان او را خلاص کرده‌اند.

دو قطعه ویدئوی دیگر از خودروی استیشن سورمه‌ای رنگ که گفته می شود آن هیچ راننده آن بوده، منتشر شده که نشان می دهد، ظاهرا او ابتدا بدون آسیب جدی به خودرویش، به یک دیوار برخورد کرده و سپس دوباره خودرو را به حرکت در می آورد. در قطعه ویدئوی بعدی ما خودرویی با همان مشخصات را می بینیم که با سرعت بالا  و در حالی که صدای جیغ تایرهایش درآمده، از جلوی کادر دوربین مداربسته رد می شود و بعد صدای برخورد به جایی در بیرون کادر می آید.

جدای از این، گزارش‌های رسمی منتشر شده حول این حادثه و مرگ هِیچ، مدعی هستند که خون او پر از کوکایین و داروهای اعصاب بوده است. این در حالی است که یک عکس سلفی مربوط به حدود 20 دقیقه پیش از تصادف، در یک آرایشگاه، او را در وضعیتی نرمال، هشیار و نسبتا سرحال نشان می دهد. [2] ریچارد گِلس صاحب سالن آرایشی که در این تصویر با آن هِیچ حضور دارد، تاکید کرده که او هشیار و سرحال بوده و هیچ نکته‌ی عجیب یا شک‌برانگیزی در رفتارش نبوده است.

اما ماجرای مرگ ناگهانی آن هِیچ، از یک منظر خاص هم مورد توجه شماری از فعالان رسانه‌ای مستقل قرار گرفته است. آخرین فیلم تلویزیونی که این بازیگر کشته‌شده‌ی آمریکایی در آن نقش‌آفرینی کرد، با نام «دخترِ اتاق شماره 13» قرار است در ماه سپتامبر  اکران شود. موضوع اصلی این فیلم، قاچاق سازمان‌یافته‌ی کودکان با هدف بهره‌کشی جنسی است. [3]

نکته این‌جاست که برخی منابع رسانه‌ای مدعی شده‌اند که «آن هیچ» در جریان حضورش در نقش اصلی این فیلم، برای آشنا شدن با ابعاد پیدا و پنهان این جنایت سازمان‌یافته، با یکی از نمایندگان زن مجلس نمایندگان آمریکا ارتباط گرفت. [4] خانم «جکی والورسکی»، نماینده‌ی ناحیه‌ی دوم ایندیانا، یکی از فعال‌ترین سیاستمداران آمریکایی در حوزه‌ی محدودسازی «سقط جنین» در دوران بالای بارداری و همچنین مقابله با قاچاق سازمان‌یافته انسان و به ویژه کودکان از/به ایالات متحده بود. [5] مساله‌ی قابل‌تامل این که تنها دو روز قبل از تصادف عجیب آن هیچ یعنی در 3 آگوست، جکی والورسکی به همراه دو دستیارش در الکارت کانتی ایندیانا در تصادف کشته شد. طبق گفته‌ی کلانتر ناحیه، حرکت ناگهانی خودروی حامل والورسکی به سمت خط وسط خیابان، موجب تصادف شاخ به شاخ با خودرویی از رو به رو شد. [6]

این منابع مدعی شده‌اند که احتمال دارد خودروی هر دوی این افراد، به واسطه‌ی هک سیستم عامل خودرو توسط دستگاه‌های اطلاعاتی، از کنترل آنان خارج شده و موجب تصادف شده است. آن‌ها به ادعاهای مطرح شده توسط ویکی‌لیکس در ماه مارس  سال 2017 اشاره می کنند که طبق آن، سازمان اطلاعات مرکزی(سیا) دارای فناوری خاص و سرّی است که می تواند خودروها را «هک» کرده و تحت کنترل بگیرد. [7]

فارغ از صدق و کذب این دعاوی، زندگی «آن هِیچ»، یکی از تراژیک‌ترین زندگی‌ها در هالیوود پرتراژدی بود. او که مانند بخش بزرگی از ستارگان هالیوود، در کودکی در محیطی ناسالم، پرتنش و فاسد به لحاظ اخلاقی بزرگ شد، در سراسر زندگی از انواع آسیب‌ها و صدمات ذهنی و روانی رنج برد. بزرگ‌ترین و در عین حال، سیاه‌ترین ضربه روحی او در کودکی، این بود که بارها توسط پدرش که یک «کشیش» باپتیست اسکیزوفرنیک بود، مورد تجاوز قرار گرفت.

پدر او رونالد، در 14 سالگی آن، از بیماری ایدز مرد. جهنم خانوادگی و ترومای روحی حاصل از تجربیات سیاه کودکی (که موجب شد برادر او در 18 سالگی با کوبیدن خودرویش به درخت خودکشی کند)، باعث شد که در آغاز جوانی به مواد مخدر و روابط جنسی متعدد روی بیاورد. او در مصاحبه‌ای در سال 2001 با مجری معروف آن زمان سی ان ان، لری کینگ، گفت که از کودکی یک شخصیت درونی به نام «سلستیا» در ذهنش خلق کرده بود تا از سیاهی محیط اطرافش به او پناه ببرد. [8]

هِیچ در نیمه دوم دهه‌ی 1990، یکی از درخشان‌ترین ستارگان در حال صعود هالیوود محسوب می شد و بسیاری از مطبوعات سینمایی، لقب «زن اول» هالیوود در ابتدای قرن بیست و یکم را برایش پیش‌بینی می کردند. حضور در کنار ستارگان مشهوری چون رابرت دنیرو، داستین هافمن و هریسون فورد، جایگاه محکمی در میانه‌ی دهه 20 زندگی هنری برایش ایجاد کرده بود. اما این به اصطلاح «بخت» و «اقبال» هنری، با ورود یک چهره‌ی مرموز و بدسابقه به زندگی شخصی او، زودتر از آن‌چه گمان می رفت رو به افول نهاد.

«اِلن دِجنرس» (Ellen DeGeneres)، زمانی که در سال 1997 باب روابط عاطفی با این ستاره نوظهور را باز کرد، از خود هِیچ بسیار معروف‌تر بود. دجنرس، اکنون هم در کنار «اپراه وینفری» از بانفوذترین و قدرتمندترین مجریان و برنامه‌سازان آمریکایی هستند.

از قضاء هم او و هم اپراه وینفری به داشتن روابط عمیق و نزدیک با لابی‌های قدرت سیاسی در واشینگتن، به ویژه «دولت پنهان» معروف هستند. الن دِجنرس، از همان دهه 1990 به عنوان یک منحرف جنسی با تمایلات همجنسبازی شناخته می شد. او آشکارا آن هیچ جوان‌تر از خود را در سیطره‌ی عاطفی خود گرفت و آن دو به عنوان نخستین زوج همجنسگرای عیان، در اواخر دهه‌ی 1990 در محافل عمومی سینمایی ظاهر می شدند.

این مساله، خیلی زود زندگی شخصی و کاری ان هیچ را تباه کرد و او به عنوان یک ستاره‌ی بازیگری که مورد توجهات هنری بود، به سوژه اول مطبوعات زرد و پاپاراتزی تبدیل شد. با شهرت یافتنش به عنوان یک بازیگر زن همجنسباز، کم‌کم پیشنهاد نقش به او کم و کم‌رنگ‌تر شد و دلیل اصلی آن، این بود که هیچ تهیه‌کننده‌ای حاضر نبود ریسک کند و زنی با شهرت تمایل به همجنس را به عنوان نقش مقابل بازیگران مرد مشهور قرار دهد.

جالب این‌جاست که با شروع افول زودرس آن هیچ، روابط بین او و زوج منحرفش هم تیره شد و خیلی زود آن دو از هم جدا شدند. بنا بر گزارش‌ها و اظهارات خود هیچ در محافل و مطبوعات سینمایی، دجنرس که به خاطر ارتباطات رسانه‌ای، سینمایی، سیاسی و حتی امنیتی خود، می تواند هر بازیگری را از صفر به صد بالا بکشد، هیچ را در یک نوع بایکوت و ایزوله  سینمایی قرار داد تا هر چه زودتر از صحنه هنری محو شود.

جالب این‌جاست که هیچ بعد از جدایی از الن دجنرس، دو بار با دو «مرد» ازدواج کرد و از هریک، پسری به دنیا آورد تا معلوم شود، دوران انحراف او به سمت همجنسبازی تنها یک دوره موقت و احتمالا یک برنامه‌ریزی از سوی محافل پشت‌پرده رای ریختن قبح همجنسگرایی آشکار در هالیوود در ابتدای قرن بیست و یکم بود.

درباره‌ی الن دجنرس، که به عقیده بسیاری از اهالی رسانه در هالیوود، مسوول اصلی تباهی آن هیچ بود، ذکر این نکته لازم است که او از دوستان «جفری اپستین» و شریکش «گیلن مکسول» بود. [9] اپستین-مکسول، همان‌گونه که در چند نوبت در مشرق به تفصیل به آن پرداخته شد، بزرگ‌ترین شبکه‌ی قاچاق دختران نوجوان به خاک آمریکا را با هدف بردگی جنسی اداره می کردند.

این دو، با شبکه قدرتمندی از برجستگان حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتنصادی، هنری، ورزشی و به ویژه با مدیران ارشد و ستارگان صنعت سرگرمی مرتبط بودند و گفته می شود که آرشیو بزرگی از هرزگی‌ها و عیاشی‌های سیاه طبقه حاکم بر ایالات متحده و برخی دیگر از کشورها را ضبط شده به صورت تصویر و ویدئو در اختیار داشتند.

الن دجنرس، بارها و بارها با جزیره خصوصی اپستین، که مقر اصلی برگزاری هرزگی‌های جنسی توسط او با استفاده از دختران کم‌سن قاچاق‌شده بود، سفر کرد. بعد از دستگیر ی اپستین و انتشار عکس‌هایی از جزیره اختصاصی او، وجود یک ساختمان معبد مانند در وسط جزیره توجهات عمومی را به خود جلب کرد. جالب این که تصویری کاملا شبیه این معبد، در یکی از شوهای تلویزیونی الن دجنرس، به عنوان تصویر پشت‌صحنه استفاده شده بود.

هالیوود، به عنوان قلب صنعت سرگرمی دنیا، از بدو تاسیس خود در هاله‌ای از زرق و برق، تجمل، رویا و فانتزی قرار گرفته است و از این رو، «شهر زرق و برق» (Tinseltown) لقب دارد. اما امروز دیگر عیان شده که پشت لایه درخشان و نور اغراق‌آمیزی که کارخانه‌ی رویاسازی و رویافروشی را احاطه کرده، ابعاد و وجوه تاریک و بعضا هولناکی نهفته است. زندگی و مرگ تراژیک هیچ برگی دیگر از داستان اندوهبار انسانیت‌های تباه‌شده در پستوی پشتی فروشگاه «رویافروشی» را ورق زد.