به گزارش ایکنا، آیتالله دکتر سیدمصطفی محقق داماد، عضو پیوسته و رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم به مناسبت درگذشت استاد امیرهوشنگ ابتهاج پیامی را صادر کرد.
متن پیام آیتالله محقق داماد به شرح زیر است:
هوالباقی بعد فناء کل شیی
امیرهوشنگ ابتهاج متخلص به سایه را میتوان نامدارترین شاعر باقیمانده از نسل بزرگان شعر معاصر دانست که برخی اشعار او به تعبیر استاد شفیعی کدکنی، آبروی شعر امروز است. او با وجود آگاهی و شناخت ژرفی که از ادبیات گرانسنگ کهن و میراث شعر عرفانی داشت، علاوه بر سخنسرایی در قالبهای کهن، بهویژه غزل، از حال و هوای جهان معاصر هم اثر پذیرفته بود و در قالبهای نو نیز طبعآزمایی میکرد. ازهمینرو سخنان او هم از دید سنتگرایان پسندیده بود و هم در چشم امروزیانی که گرایشی متعادل به طرح مضامین جدید داشتند مطبوع مینمود.
سایه از طریق همین هنر سخنوری خود به ارتقای سطح فرهنگی نسل شاعران و شعردوستان پس از خود یاری رسانده است و این جداست از خدمتی که با تصحیح دیوان حافظ به این متن ارزشمند و محبوب ایرانیان نموده و نیز خدمات مفیدی که به هنر اصیل ایرانی وجلوگیری از هرگونه ابتذال آن کرده است.
ابتهاج در برخی قطعاتش بیانگر درد دل جامعه زمان خود بود و ازین رهگذر تعهد ملی خویش را ایفا می نمود.
در این سَرای بی کَسی، کَسی به دَر نِمیزَنَد
به دشت پُر مَلال ما پَرنده پَر نمیزند
یِکی زِ شَب گِرفتِگان چِراغ بَر نِمیکُنَد
کسی به کُوچه سارِ شَب، دَرِ سَحَر نمیزند
نِشَستهاَم دَر انتظار این غُبارِ بی سَوار
درَیغ، کز شَبی چُنین، سِپیدِه سَر نمیزند
گُذَرگَهی ست پُر سِتَم که اَندَر اُو به غِیر غَم
یکی صَلایِ آشِنا، به رَهگُذَر نمیزند
ابتهاج به سیدالشهداء (ع) عشق میورزید و او را خون همواره جوشان توصیف کرده و خطاب به آن بزرگوار چنین سروده بود: «یا حسین بن علی! خون گرم تو هنوز از زمین میجوشد/ هرکجا باغ گل سرخی هست، آب از این چشمه خون مینوشد/ کربلایی است دلم».
و سرانجام اراده حق متعال بران تعلق گرفت که در ایام عزای مولایش همراه امید به شفاعت او دعوت حق را لبیک گوید؛ اللهم ارزقنا شفاعة الحسین (ع) یوم الورود.
اینجانب فقدان غمبار این ادیب بزرگ را به بازماندگان سوگوار و نیز به کلیه ارباب ادب و فضیلت تسلیت عرض میکنم و برای همگان صبر جمیل و اجر جزیل خواهانم.
انتهای پیام