گروه زنان و خانواده - رجانیوز: کمتر کسی است که از خواص شیر مادر و فواید بی‌شمار آن برای نوزاد بی‌خبر باشد. غیر از باورها و تجربیات نسل‌های مختلف، پزشکی و علم تغذیه نیز بر اهمیت شیر مادر برای کودک صحه گذاشته و به خصوص در دهه‌های اخیر با روشن‌تر شدن فواید فعالیت شیردهی برای مادر و نوزاد، تغذیه با شیر مادر روز به روز مهم‌تر جلوه می‌کند.
شیر مادر به دلیل داشتن فاکتورهای بالای ایمن‌بخش، سیستم ایمنی بدن کودک را تقویت کرده و مانند یک واکسن، کودک را در مقابل بیماری‌ها محافظت می‌کند و از مرگ‌ومیر نوزاد پیشگیری می‌کند. شیوع تغذیه انحصاری با شیر مادر در ۶ ماه اول پس از تولد در مناطق مختلف ایران بین ۱۷ تا ۳۳ درصد متفاوت است؛ به طوری که نرخ تغذیه انحصاری با شیر مادر در شهر سنندج ۴۹، مشهد ۵۴، چهارمحال و بختیاری ۴۴، اراک ۴۱ و گرگان ۴۴ درصد گزارش شده‌است. مطالعات نشان می‌دهد فقط ۵۶ درصد کودکان ایرانی تا ۴ ماهگی و ۵۱ درصد تا ۶ ماهگی تغذیه با شیر مادر داشتند که در مقایسه با میزان پیشنهادی «انحصاری» سازمان جهانی بهداشت کمتر است.
اما نکته حائز اهمیت در این میان توجه، آموزش و آگاهی‌بخشی به نومادرانی است که تجربه بارداری و سپس زایمان را پشت سر گذاشته، و نیاز به حمایت و مراقبت فراوان دارند. این حمایت، غیر از مسائل تغذیه‌ای و بهداشتی، شامل مسائل روحی و حمایت معنوی نیز می‌شود. زندگی مادر با ورود نوزاد دستخوش تغییر می‌گردد؛ وقت آزاد، تفریحات، روابط شخصی و زناشویی، کار، تحصیلات و همه جوانب زندگی او تحت تاثیر قرار می‌گیرد. پس بیش از همه و همیشه، به توجه و درک شدن توسط اطرافیان به خصوص شریک زندگی‌اش نیاز دارد.
از سوی دیگر مراقبت از کودک در گذشته و زندگی‌های دسته‌جمعی، فعالیتی گروهی بود و توسط اکثر اعضای خانواده انجام میشد. اما در سبک زندگی امروز، مراقبت از نوزاد غالباً به تنهایی به عهده مادری است که تازه زایمان کرده و غیر از نوزاد، خانه‌داری و سایر کارهای روزمره نیز بر دوش اوست. در این بین، چه بسا مادران جوان کمتر می‌توانند از شرایط و وضعیت خود گله کنند؛ چون گاهاً در نگاه جامعه و اطرافیان قضاوت می‌شوند؛ چنان‌که بسیارند مادرانی که به دلیل شیر ندادن به نوزاد خود، ارزش‌گذاری شده‌اند؛ این در حالی است که بسیاری از آنان به دلایل مختلف از جمله ژنتیک، شرایط نوزاد، شرایط نامساعد روحی و جسمی خود موفق به شیردهی نمی‌شوند و با قضاوت نابجای اطرافیان نیز روبرو می‌شوند.
بنابراین لازم است اعضای خانواده، به ویژه همسر، ترغیب شوند که از حامیان شیر مادر باشند؛ چراکه آنها می‌توانند مادر را در انجام سایر کارها و مراقبت از کودکان بزرگتر کمک کنند و در تشویق مادر به شیردهی نقش مهمی داشته باشند.
بعد از خانواده، پرسنل بهداشتی بیشترین نقش حمایتی از مادران شیرده را بر عهده دارند. آنها می‌توانند با تشویق مادر، ارائه آموزش‌های لازم و کمک‌های عملی، مادران را حمایت کنند.
از سوی دیگر در سطح جامعه نیز به عنوان مثال، می‌توان با ایجاد فضاهای حمایتی نظیر اتاق تغذیه با شیر مادر در فرودگاه‌ها، ترمینال‌ها، مکان‌های عمومی و پارک‌ها، از مادران شیرده حمایت کرد تا بتوانند با آرامش به کودک خود شیر بدهند.
در پایان می‌توان گفت فواید تغذیه انحصاری نوزاد با شیر مادر می‌تواند سلامت جامعه را ارتقاء بخشد. امید است با همکاری و مشارکت تمامی حامیان، شاهد بهبود روزافزون وضعیت تغذیه شیرخواران با شیر مادر باشیم.
نظر شما