به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم تشییع و خاکسپاری نقاش پیشکسوت حبیبالله صادقی صبح امروز (شنبه نهم مردادماه) با حضور خانواده هنرمند، محمدمهدی اسماعیلی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، محمدمهدی دادمان (رییس حوزه هنری)، بهمن نامور مطلق (رییس فرهنگستان هنر) و برخی دیگر از مسئولان و هنرمندان مقابل فرهنگستان هنر برگزار شد. اجرای این برنامه را اسماعیل آذر برعهده داشت.
مصطفی رحماندوست (شاعر معاصر) اولین هنرمندی بود که دقایقی درباره زندهیاد حبیبالله صادقی صحبت کرد.
او ضمن تشکر از حاضران و مسئولان بابت حضورشان در مراسم گفت: ارتحال هنرمند بسیجی حبیبالله صادقی را به خانواده ایشان و حاضران و دوست داران ایشان تسلیت میگویم.
رحماندوست افزود: از من خواستهاند پیام رهبر انقلاب و رییس جمهور را قرائت کنم و این در حالی است که بزرگان دیگری هم در جمع حضور دارند. او سپس پیام رهبر و رییس جمهور را خواند.
در ادامه مراسم بهمن نامورمطلق (رییس فرهنگستان هنر) با دعوت اسماعیل آذر روی صحنه رفت و دقایقی درباره ویژگیهای زندهیاد حبیب اللت صادقی صحبت کرد.
نامور مطلق ضمن سلام و ابراز تسلیت به خانواده صادقی و جامعه هنری کشور گفت: حبیبالله صادقی هنرمند مقاومت و مردم بود و آثارش هم گویای همین موضوع است.
او افزود: زندهیاد صادقی هم عضو پیوسته فرهنگستان و هم همکار و همراه بود و طی مسئولیتهایی که داشت بر آرمانها و اهدافش پایدار و ثابت قدم بود. باید گفت حبیبالله صادقی وارث مضامین مردمی کماالدین بهزاد و عباسی بود اما در نقاشی مقاومت بینظیر بود و سنت و مدرنیته را باهم پیوند میزد.
رییس فرهنگستان هنر در ادامه گفت: زندهیاد صادقی این هنرمند فقید قدر زمان را خوب میدانست. دست به قلمو که میبرد ابر و آسمان و باران و گلی زیبا خلق میشد… شهیدی بر روی خاک… مادری رنج کشیده و جبهه.
او بیان کرد: حبیبالله صادقی دوسال پیش همه دانش و تجربیات و اندوختههایش را گرد آورد تا اثری بزرگ چاپ کند، چون به اثر کوچک راضیاش نمیکرد. از رنجها و خوشیها و پیروزیها و شکستها و شهامتهای مردم میگفت. خوانهای اثر تمام نشده بود که رفت.
در ادامه مراسم؛ امیرحسین صادقی (فرزند هنرمند) با مردم صحبت کرد.
او گفت: در این هوای گریان مرحمی هستید بر اشکهای مادرم و خواهرم.
امیرحسین صادقی پس از خواندن شعر «من غلام قمرم…» گفت: افتخار کمی داشتم تا مدت زمان بیشتری از وجود پدر بهره ببرم به این دلیل که ایشان همیشه مشغول کار بود و سرش شلوغ بود. برنامهها زیاد، اهداف بلند، وظایف خطیر و بار سنگین.
فرزند زندهیاد صادقی در ادامه گفت: هنرمند مانند آیینه راوی است، راوی بیطرف و روایتگر عشق است و من هم جز عشق از پدرم چیزی به یاد ندارم.
او گفت: رنگها و آثار پدرم سمفونی است. اثر صد متری را شما یک اثر دیدید و من هزاران هزاران متر از آثار پدرم را دیدهام. مفهوم محرم را در پدرم میبینم و از او جز اخلاق چیزی به یاد ندارم
امیرحسین صادقی در پایان گفت: از تمام آنهایی که در زمان حیات و فوت از پدرم سراغ گرفتند، از طرف مادر و خواهرم ممنونم و از رهبر و ریاست محترم جمهور بابت همدردیهایشان تشکر میکنم و باید بگویم راه حبیب الله صادقی ادامه دارد.
در ادامه محمدمهدی دادمان (ریاست حوزه هنری) با مخاطبان سخن گفت.
او گفت: درگذشت جانسوزحبیبالله صادقی را به خانواده و دوستان و هنرمندان تسلیت میگویم. چند جملهای آماده کرده بودم، اما با وجود این بارانی که در گرفته از آن چند جمله میگذرم.
دادمان گفت: زندهیاد صادقی چون پدرم را میشناختند به من هم لطف داشتند. آقای صادقی روزی گفت این آخرین کار و وصیتنامه من است. صادقی از ابتدا تا به امروز با هر اثرش جامعه هنری را شگفت زده میکرد.
دادمان در پایان اذعان داشت مکتب هنری حبیبالله صادقی ادامه دار است و آن را پایانی نیست.
حجتالاسلام قمی هم ضمن تسلیت به مردم و خانواده حبیبالله صادقی گفت: روز تشییع او روز نخست واقعه محرم است که در نوع خود سعادتی است که قسمت هرکسی نمیشود.
در ادامه محمدمهدی اسماعیلی (وزیر ارشاد) نیز با هنرمندان و دوست داران حبیبالله صادقی صحبت کرد.
وزیر ارشاد ضمن تسلیت فرا رسیدن ماه محرم و درگذشت صادقی، گفت: او هنرمندی برجسته بود و من در بهمنماه به اتفاق رییس جمهور حین بازدید از نمایشگاهشان، ایشان را دیدم و با او صحبت کردم.
وزیر ارشاد ادامه داد: اولین آثار حبیبالله صادقی مربوط به سالهای پیش از انقلاب است. یعنی زمانی که او حدودا بیست یا بیست و یک سال سن داشته است. او تفکر انقلابی را پیش از انقلاب آغاز کرده است.
اسماعیلی بیان کرد: این هنرمند تابلوی صد متری را کشید و عاشقانه و شبانهروزی، جهادگونه روی آن کار کرد و منتظر رونمایی بودیم که ایشان دارفانی را وداع گفتند.
وزیر ارشاد با تاکید بر اینکه فقدان حبیبالله صادقی جبران ناپذیر است گفت: روز پنجشنبه نزد رییس جمهور بودم و ایشان از من خواستند تسلیتشان را به خانواده ایشان و مردم ابلاغ کنم.
وزیر ارشاد در پایان گفت: حبیبالله صادقی هر سال با رسیدن محرم اثری را ارائه میکرد و من بعد جای آنها خالی خواهد بود.
در آخر محمدعلی رجبی دوست نزدیک صادقی درباره او سخن گفت. او بیان کرد: مرگ عاقبت همه است، اما هرگز فکر نمیکردم و حبیب زودتر برود. از او میخواهم لباس رنگیاش را بپوشد و نقاشیاش را بکشد.
او ادامه داد: حبیب جانش را روی هنرش گذاشت آنچه باید در این عالم انجام بدهد را انجام داد و رفت. هنرمند باید طوری پای کارش بایستد که انگار اولین و آخرین کار اوست و حبیب صادقی چنین بود و وصیت نامه اش هم تصویری و نقاشی بود.
رجبی گفت: نه واژه دکتر برای او اهمیتی داشت نه هر اسم دیگر. او هنرمند بود و هنر را میستود. او نیکنفس بود و این در هنر شرط اول است. اوبا صفا بود و از خودش آینه ساخته بود. البته باقی هنرمندان و هم نسلان او هم آینه ساختهاند، اما صادقی آینهاش را سمتی حقیقت چرخانده بود. او آینهای بود به سمت حقیقت و امامت و ولایت را میشناخت. حبیب همانطور بود که در آثارش بود.
رجبی گفت: او میخواست به زودی دو رونمایی برگزار کند و امیدوارم همانطور که میخواست انجام شود. او میگفت اینبار آثارش را مستقیم میبرد نزد رهبر. تصمیم داشت به مناسبت فرا رسیدن سالگرد شهدای هففت تیر اثری را با حضور خانوادههای ان شهدا برگزار کند.
محمدعلی رجبی در پایان صحبتهایش گفت: انشالله روح حبیبالله صادقی با شهدا محشور شود و مورد مرحمت قرار گیرد.
در پایان پیکر حبیبالله صادقی تشییع شد تا در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شود.
∎
نظر شما