به دلیل شاغل بودن والدین، کودک معمولا سالهای نخست پس از تولد را که سالهای شکلگیری است در مهد میگذراند. سیستمهای مراقبت از کودک در برخی کشورها از جمله آمریکا بسیار ناکارآمدند. این مشکلی است که نظر «مایکل لای» را جلب کرد.
او موسس مراکز مراقبت از کودک «تاینیکر» است. متولد چین و بزرگشده حومه لسآنجلس. مایکل نیز مثل بیشتر مهاجران، به خاطر اقلیت بودن، در دوران کودکی و نوجوانی سختیهای بسیاری کشید و برای آنکه با محیط و آدمها سازگار شود، کلی تلاش کرد. او همان ابتدا فهمید که کلید برابری، «آموزش» است.
او پس از فارغالتحصیلی از دبیرستان، وارد دانشگاه هاروارد شد. در آن دوران، داوطلبانه به دانشآموزان کلاس پنجم و هشتم درس میداد. در دوره کارشناسی ارشد در مدارس ابتدایی، راهنمایی و کالج تدریس میکرد. در سال ۲۰۱۷ به تحقیقات متعددی درباره رشد و توسعه کودک برخورد. یکی از آنها، همان تحقیق منتشر شده در ncbi بود. در آن زمان بود که به خودش آمد و گفت: «اگر آموزشهای اولیه بیشترین تاثیر را دارند، پس باید در این حوزه کار کنم». در آن زمان، هیچکدام از دوستانش بچه نداشتند و تا آن موقع، پوشک هیچ بچهای را عوض نکرده بود. تصمیم گرفت داوطلبانه معلم پیشدبستانی شود و دو سال در مراکزی در سانفرانسیسکو مشغول به تدریس شد. آنجا بود که فهمید عاشق کار کردن با بچههای کوچک و پیشدبستانی است.
او بلافاصله متوجه شد که ظرفیت پیشدبستانیها بسیار محدود است و خیلی از والدین ناچارند مدتها در لیست انتظار بمانند. به علاوه، حقوق معلمان این دوره، حداقل دستمزد بود. همان موقع به این نتیجه رسید که سیستم مراقبت از کودک در ایالات متحده به شدت ناکارآمد است و تصمیم گرفت چارهای بیندیشد. چند گزینه را بررسی کرد تا اینکه در سال ۲۰۱۹، اولین مرکز «تاینیکر» را در سانفرانسیسکو افتتاح کرد. مراکز تاینیکر، در واقع کودکستان و پیشدبستانیهایی در نواحی شهری هستند که توانمندسازی معلم، محور اصلی مدل کسب و کارشان است.
تاینیکر، علاوه بر حقوق پرداختی، مکانی مقرون به صرفه در نزدیکی هر مرکز نیز در اختیار معلمان قرار میدهد. در حال حاضر ۲۷ مرکز تاینیکر در منطقه خلیجسانفرانسیسکو وجود دارد.
در سال ۲۰۲۰ نام مایکل به عنوان یکی از کارآفرینان برتر زیر۳۰ سال در مجله فوربس منتشر شد. تاسیس مراکز آموزشی در نقاط مختلف، کار آسانی نبود بهخصوص که تنها مدت کوتاهی پس از آغاز به کار، کرونا آمد و همه معادلات را به هم زد. اما مایکل که رویای «دسترسی به آموزش برای همه کودکان» را در سر داشت، با تمام قدرت به مسیرش ادامه داد.
او میگوید اولین مشتریهایش را در پارک پیدا کرده: «در پارک بودم که دیدم چند مادر با بچههایشان به پیک نیک آمدهاند و روی چمنها بساط پهن کردهاند. سه نفر از آن بچهها، بعدا در تاینیکر ثبتنام کردند. پس از آن، به واسطه معرفی مرکز، تعداد ثبتنامیها بیشتر و بیشتر شد». مایکل در اوایل کار چالشهای فراوانی را پشت سر گذاشت. مهمترین آنها کرونا بود. کسب و کار او تازه داشت جان میگرفت که ناگهان این بیماری به آمریکا آمد و دولت دستور داد تمامی مراکز آموزشی و ادارات تعطیل شوند.
در آن زمان، تنها دو مرکز تاینیکر تاسیس شده بودند و تعداد اعضای تیم مایکل، انگشتشمار بود. سرمایهای که جمع کرده بودند داشت تمام میشد. وقتی مراکز تعطیل شدند، مایکل نمیدانست تا کی میتوانند ادامه دهند. آیا این به معنای ورشکستگی بود؟
دوران استرسزایی بود. اما بخت با آنها یار بود. مایکل میگوید: «خوشبختانه توانستیم کمک مالی جمع کنیم. دو ماه و نیم تعطیل شدیم اما نهایتا توانستیم از زندگیها حفاظت کنیم و خودمان نیز زنده بمانیم. ما در شرایطی به فعالیت ادامه دادیم که ۱۷درصد مهد کودکها برای همیشه تعطیل شدند.»
او معتقد است که راه برونرفت از چنین بحرانهایی، مدیریت احساسات، خوشبینی و در عین حال، واقعبینی است. او میگوید حفظ بالانس میان اینها واقعا سخت است.
مایکل به دنبال رفع بحران مراقبت از کودک در ایالاتمتحده است. او میداند مدل کسب و کارش به تنهایی قادر به رفع تمام مشکلات نیست و گسترش کامل آن به تمام اقشار و خانوادهها و شکوفایی کامل پتانسیل آن، نیازمند تغییر سیاستها و مدل سنتی کودکستانهاست.
او سعی دارد مدل «خردهمرکز» را جایگزین مدلهای قدیمی، از جمله کودکستانهای زنجیرهای بزرگ کند که بیش از ۳۰ سال پیش شروع به کار کردهاند و متناسب با شرایط امروز نیستند.
مراکز آموزشی تاینیکر، کلاسهای کوچک، گرم و صمیمی با ظرفیت چهار تا ۶ نفر هستند. برنامه آموزشی این مراکز، بر اساس روش مونتهسوری تنظیم شده. شعار آنها این است: «در مراکز تاینیکر، دانشآموزان موفق میشوند، خانوادهها گرد هم میآیند و معلمان حائز اهمیتند».
مایکل قصد دارد در آیندهای نزدیک، مراکزی را در سیاتل و لسآنجلس افتتاح کند. گام بعدی، افتتاح یک سازمان غیرانتفاعی با هدف خدمترسانی به اقشار کمدرآمد است.
منبع: ULU Ventures
نظر شما