پس از مذاکرات دوحه، رابرت مالی، فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران، این مذاکرات را «اتلاف وقت» دانست، اما از سوی دیگر حسین امیر عبداللهیان آن را مثبت ارزیابی کرد.
محمود عباسزاده در مورد علت تضاد ارزیابی طرفین از مذاکرات دوحه، بیان کرد: «بنده در این زمینه اعتقاد دارم که ما در دوحه خیلی بهتر از این میتوانستیم کار کنیم. در این زمینه کمی به دیپلماسی خارجیمان نقد دارم. معتقدم که با محاسبه و نقشه راه وارد مذاکرات دوحه نشدیم. دلیلش این است که هنوز دستگاه دیپلماسی خارجی ما یک نقشه راه مدونی در این زمینه ندارد و در یک چارچوب و بر مبنای امتیاز گرفتن، این نقشه راه ترسیم نشده است. باورم بر این است که دستگاه دیپلماسی خارجی ما نیاز به یک تحول عمیق دارد و تا این تحول به وقوع نپیوسته است، تحقق استراتژی جمهوری اسلامی در بعد سیاست خارجی سخت و احتمالا با هزینه همراه است.»
این نماینده مجلس افزود: «باتوجه به امتیازات و دست بالایی که ما داشتیم و تحولاتی که در منطقه به وقوع پیوسته است، برای سهم و برنامه ایران جهت حسن بهرهبرداری از این تحولات نیاز به یک نقشه راهبردی داریم و به نظر من وزارت خارجه سریعا باید برای این کار اقدام کند، چون زمان از دست میرود. به هر حال غربیها در این زمینه تجربه دارند و تحرکاتشان را بر مبنای امتیاز گرفتن تنظیم میکنند.»
عباسزاده تاکید کرد: «وقتی دست بالا و جای خوبی برای بازی داریم، باید نقشهای هم برای امتیاز گرفتن در هر مقطع و مرحلهای داشته باشیمف کا اینکه تحقق این مهم هم مقدور است؛ بنابراین در این زمینه به دستگاه دیپلماسی خارجیمان نقد دارم.»
او ضمن بیان اینکه غربیها باز هم به دنبال فرسایشی کردن روند مذاکرات هستند، گفت: «آنها احساس میکنند که اقتصاد ما را شرطی کردهاند. متاسفانه برخی رفتارها در داخل کشور هم منطبق بر واقعیت نیست. کشور ما زیر ساختهای خوبی دارد و جزو ده کشور جهان، از نظر داشتن منابع متعدد هستیم؛ بنابراین میتوانیم یک اقتصاد درونزای فعال و منطبق بر چارچوب را طراحی کنیم.»
این عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، خاطرنشان کرد: «جمعبندی من این است که غربیها دنبال فرسایشی کردن مذاکرات هستند، ولی ما نباید اجازه دهیم. چرا که ظرفیتها و برگههای خوبی برای بازی داریم. نباید اجازه دهیم که غربیها قاعده و میدان را در دست گیرند، چون ما میتوانیم هم قاعده را خودمان تدوین کنیم و هم میدان را دست داشته باشیم. به همین دلیل باید در حوزه دیپلماسی خارجی زیاد کار کنیم.»
عباسزاده همچننی در پایان عنوان کرد: «اعتقاد دارم که مجلس باید کار پارلمانی جدی را مجددا شروع کند. کاری که در سال ۹۹ با طراحی و تصویب قانون راهبردی برای لغو تحریمها و صیانت از منافع ملی، انجام دادیم را باید مجددا ادامه و در دست گیریم؛ مجلس باید با قانونگذاری و نظارت دولت را به سمت تدوین و طراحی یک نقشه راه فعال منطبق با اقتدار کشور، هدایت کند.»