پایگاه خبری جماران: عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در خصوص ریشه مشکلات اساسی امروز کشور گفت: مشکلات ما در سه موضع است؛ اول اینکه دشمنان ما در حد اعلا دشمنی می‌کنند. دومی مدیریت ضعیف توسط افرادی که شایستگی لازم برای مدیریت کشور را ندارند. به نظر من این مدیران غیر متخصص به اندازه‌ی دشمنی دشمنان به ما آسیب می‌زنند. سوم هم افراط گرایی، که بسیاری از نیروهای صدیق و دلسوز کشور را خسته می‌کند. این سه رکن یک مثلث هولناکی را تشکیل داده که به مردم، نظام و کشور آسیب میزند.
مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با جلیل رحیمی جهان آبادی را در ادامه می‌خوانید:
آقای جهان آبادی آیا ما باید منتظر تصمیم خاصی توسط مجلس خصوص عضویت در ان.پی.تی باشیم؟
عاقلانه نیست که ما خود را در مظان اتهام فعالیت‌های غیرصلح‌آمیز قرار بدهیم. ان پی تی قرار دادی است که در دل خود چندین نکته دارد. یک، اگر کشورها بخواهند فعالیتی انجام بدهند در چارچوب نظارت آژانس است. کشورهای دارنده‌ی انرژی وظیفه دارند این تکنولوژی و شرایط استفاده صلح آمیز مورد استفاده قرار دهند. ما به تعهد خودمان در قبال ان پی تی عمل کردیم. گرچه کشورهای غربی و دارنده این انرژی و آژانس بین المللی در مقابل اقدامات سازنده و مثبت ما تعهدات خود را انجام ندادند، ولی ما به دلیل اینکه حسن نیت خود را ثابت کنیم و به این دلیل که فعالیت ما یک فعالیت صلح‌آمیز است و همچنین جامعه‌ی ما جامعه‌ای آزاد است که دیدگاه‌های مختلفی در آن وجود دارد، همواره بر اساس اقدامات شفاف و صادقانه عمل کرده‌ایم. در مجلس هم ۲۹۰ نفر نماینده با ۲۹۰ دیدگاه و نظر متفاوت حضور دارند، نظر من به عنوان یک نماینده و عضوی از کمیسیون امنیت ملی مجلس این است که خروج ما از ان پی تی ما را در مظان اتهام قرار داده و فشار را علیه ما افزایش می‌دهد.
نکته دوم اینکه ما تحت فشار تحریم‌های غرب هستیم، اما به نظرم بدتر از تحریم‌های غرب، فشار رسانه‌ای و اتهام زنی‌های بی اساس غربی‌هاست. آنها به گونه‌ای رفتار می کنند و سخن می‌گویند که انگار ما غیر شفاف عمل کردیم و تحت فعالیت‌های خودمان هستیم و طرف‌های غربی بسیار دموکراتیک و منصف هستند و چنین رفتاری ظالمانه است. عملکرد جمهوری اسلامی شفاف بوده و مطالبات غرب در غالب برجام را هم پذیرفته و به آنها عمل کرده؛ اما طرفی که بد عهدی می کند طرف غربی است. آنها هر روز یک بهانه می‌آورند و بدتر از همه رفتار طرف‌های غربی و آژانس است که گاهی ادعاهای بی معنی و کذب مقامات اسرائیلی را مطرح و آنها را به صورت ابزار علیه ما استفاده می کنند.
ما خواسته‌هایی در قالب برجام مطرح کرده و طرف مقابل این را امضاء کرده و حال این سوال را داریم که آیا آنها به تعهدات خود عمل کردند؟ اما در مقابل، امروز از ایران خواسته‌هایی دارند که نه منطقی و نه قابل پذیرش است. ما باید در کنار رفتار و مطالبات غیرمنطقی طرف مقابل از فشار رسانه‌ای آنها علیه نظام و کشور هم بکاهیم.
ایران در مذاکرات تقصیری ندارد و به وظیفه خود عمل می کند و این طرف غربی است که زیاده روی و رفتار غیرمنطقی داشته است اما واکنش ما هم نباید غیر معقول باشد و خروج ما از ان پی تی قطعاً اقدامی عقلانی نیست.
بخشی خواسته‌های خود را به جای خواست مردم قالب می‌کنند
به نظر شما آیا می‌توان گفت ریشه مشکلات امروز ما در مذاکرات از زمانی است که برخی مسئولان وقت قطع‌نامه‌های شورای امنیت را کاغذ پاره می‌دانستند؟
اینکه ما امروز شخص خاصی را مقصر و عامل وضعیت موجود بدانیم شاید دردی را دوا نکند اما می‌توانیم اینطور بگوییم، ما از زمانی که عقلانیت را در ساختار کشور کاهش دادیم و تصمیمات احساسی و غیرعقلانی در ساختار رسوخ پیدا کرد و در وضعیتی که باید تصمیم‌گیری‌ها عقلانی و درک درستی از امنیت و نیاز مردم می‌داشتیم، رفتارهای غیرعقلانی را باب کردیم دچار مصیبت شدیم. زمانی که برجام به عنوان یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های سیاسی، امنیتی کشور امضا می‌شود، همین به عنوان یک سند پرافتخار و قدرتمند دستگاه دیپلماسی ما در جهان اسلام مطرح می‌شود. اما در داخل یک هجوم بی‌سابقه به دستگاه دیپلماسی و مسئولان جمهوری اسلامی صورت گرفت که این سند را خیانت نشان می‌دادند.
امروز هم آنانی که برجام را آتش زدند و کسانی که سند برجام را مایه ذلت و برجام را با ترکمنچای مقایسه می‌کردند تمام توان خود را گذاشته‌اند تا همین برجام را احیاء کنند اما نمی‌توانند. این چه چیزی را نشان می‌دهد؟ نگاه ما به منافع و امنیت ملی جناحی بوده است؛ و الا برجام همان برجام آن زمان است، اگر آتش‌زدنی بود آن را آتش بزنند؛ اما اگر ترکمانچای است چرا برای احیایش تلاش می‌شود؟ اگر برجام سندی بوده که منافع و امنیت ما را تامین میکرده و طرف غربی از آن شاکی است پس چرا ما به کسانی که این کار بزرگ را انجام دادند تاختیم.
دردهای مردم را درک نمی‌کنیم
متاسفانه در کشور تمرکز بر منافع ملّی جای خود را به منافع جناحی داده است دردهای مردم را درک نمی‌کنیم. بخشی از تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان خواسته‌های خود را به جای خواست و اراده‌ی مردم قالب می‌کنند. نظام جمهوری اسلامی نظام مظلومی است شاید بزرگترین مظلومیت این است که کسانی ادعای دفاع از این نظام را دارند که با رفتار و کردارشان به نظام بیشترین آسیب را می‌زنند. این نظام یادگار امام راحل، ۲۵۰ هزار شهید و ثمره‌ی تحمل درد و رنج ۴۰ ساله‌ی ۸۵ میلیون ایرانی است. ما به عنوان مسئولان جمهوری اسلامی، با رفتار عاقلانه و کارشناسی مبتنی بر درک درست از منافع کشور و شرایط ما در منطقه و جهان باید عمل کنیم.
اما با مدیریت احساسی، پرهزینه و غیرعقلایی هر روز بخشی از صدیق‌ترین یاران انقلاب از گردونه‌ی تصمیم سازی‌ها حذف و کنار گذاشته می‌شوند. می‌توان ادعا کرد تصمیم‌های احساسی، افراطی و غیرقابل دفاع کمتر از رژیم صهیونیستی به ما آسیب نمی‌زنند. من گاهی اوقات در عجبم و درک نمی‌کنم چرا این دو لبه قیچی برای آسیب به کشور تا این میزان با هم هماهنگ هستند؟! ما تا زمانی که در جایگاه نمایندگی ملت به نظام جمهوری اسلامی و آرمان‌های امام و رهبری اعتقاد داریم تلاش می‌‌کنیم تا منافع شخصی خود را فدای منافع ملی کنیم، اما متأسفانه حرکاتی در کشور صورت گرفته که صدای مردم و حتی رهبری هم درآمده. من به شدت با حمله به سفارت خانه، مجلس و یا موضع گیری درباره مسئولان مخالفم ولی می‌بینیم این اقدامات در حال انجام است.
عده‌ای به نام رهبری کارهایی انجام میدهند که مدنظر رهبری نیست
شما از موضع‌گیری جناحی برخی افراد و جریان‌ها صحبت کردید. ما امسال در مراسم 14 خرداد شاهد هتاکی به یادگار امام و بر هم خوردن سخنرانی ایشان بودیم که با واکنش قاطع رهبر معظم انقلاب مواجه شد. آیا نباید با این قبیل رفتارها برخوردی بازدارنده صورت بگیرد؟
من فکر می کنم یک خط فکری از ابتدای انقلاب تا امروز بوده است که نه امام، نه عقلانیت و حتی رهبری را قبول ندارند. این افراد تلاش می‌کنند به هر شیوه ای یک چهره‌ی متشتت، سراسر اختلاف، افراط‌گرایی و غیرعقلانی از جمهوری اسلامی به تصویر بکشند. امروز نهادهای امنیتی و اطلاعاتی ما باید ریشه ی این افراد را دربیاوردند. یک زمان ما در آستانه بهبود روابط با مصر بودیم که عده‌ای به دفتر حفاظت منافع مصر حمله کردند. ما زمانی به دنبال تنش‌زدایی با اروپایی‌ها بودیم که به سفارت انگلستان حمله کردند، در اوج رابطه با عربستان به آنجا حمله شد هر زمانی که ما به دنبال بهبود روابط خارجی و هم گرایی در سیاست داخلی هستیم چنین جریانات مخربی به میدان می‌آیند.
نباید افرادی آزادانه در پشت تریبون‌ها قرار بگیرند و به بیت امام و یادگاران امام توهین کنند، این‌ها با این اقدام خود به همان میزان داستان حمله به سفارتخانه‌ها برای تحقق اهداف دشمن تلاش می‌کنند که از ما یک تصویر ضعیف و متشتت در جهان نشان دهند. مواضع مقام معظم رهبری در آن زمان هم عقلانی و هم پدرانه بوده است. در دیداری که مقام معظم رهبری با نمایندگان داشت بحث «سوپر انقلابی‌ها» را مطرح کردند. در این بین و به همان اندازه که نظام جمهوری اسلامی هم مورد مظلومیت قرار گرفته رهبری هم مظلوم واقع شده، چون عده‌ای به نام رهبری کارهایی انجام میدهند که مدنظر رهبری نیست.
با این وجود مشکلات امروز ما در عملکرد جناحی است؟
مشکلات ما در سه محور است؛ اول اینکه دشمنان ما در حد اعلا دشمنی می‌کنند. دومی مدیریت ضعیف توسط افرادی که شایستگی لازم برای مدیریت کشور را ندارند. به نظر من این مدیران غیر متخصص به اندازه‌ی دشمنی دشمنان به ما آسیب می‌زنند. سوم هم افراط گرایی، که بسیاری از نیروهای صدیق و دلسوز کشور را خسته می‌کند. این سه رکن یک مثلث هولناکی را تشکیل داده که به مردم، نظام و کشور آسیب میزند
نظر شما