اواخر فروردین ماه و با قبول استعفای مجید رجبی معمار از سمت مدیرعاملی خانه هنرمندان ایران و پس از وعده‌های چند‌باره ایرج راد رئیس شورای عالی خانه هنرمندان مبنی بر انتخاب مدیرعامل جدید، این مجموعه فرهنگی هنری همچنان بدون مدیرعامل است.
۲۸ فروردین ماه امسال و پس از کش و قوس‌های فراوان، مجید رجبی معمار پس از ۶ سال مدیریت بر خانه هنرمندان ایران از سمت خود کناره‌گیری کرد. کمبود بودجه از مهمترین دلایل این استعفا عنوان شد.
آنگونه که فاس گزارش داده، اکنون شورای عالی این خانه به ریاست ایرج راد پس از وعده چند باره و تناقاضات فراوان مبنی بر موافقت و مخالفت استعفا و تعویق چند باره انتخاب مدیرعامل جدید به دو گزینه نهایی رسیدند، گزینه‌هایی که با برسی سوابقشان مشخص است صلاحیت به دست گرفت سکان این نهاد مهم فرهنگی را نداشته و از طرفی نیز نشان داد شورای عالی خانه در انتخاب مدیرعامل چندان دست پری ندارد.
بر اساس شنیده‌ها محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل پیشین و پرحاشیه خانه سینما و احسان آقایی مدیر برکنارشده موزه هنرهای معاصر از گزینه‌های نهایی و پررنگ شورای عالی هستند که قرار است امروز (یکشنبه) در شورای عالی خانه هنرمندان مورد برسی قرار گیرند.
این روزها حمیدرضا نوربخش (از اعضای شورای عالی خانه هنرمندان)، سرپرست خانه هنرمندان ایران است. سمت‌هایی همچون عضویت در هیأت مدیره خانه موسیقی، عضویت در کانون خوانندگان سنتی خانه موسیقی و عضویت در شورای راهبردی معاونت هنری وزارت فرهنگ و هنر ارشاد اسلامی را بر عهده داشته است. وی مدیرعامل کنونی خانه موسیقی ایران است. او سال‌هاست جزء نفرات اصلی موسیقی کشور محسوب می‌شود و گویا میدان موسیقی کفاف بلندپروازی‌هایش را نمی‌دهند و کم‌کم دارد سیطره خود را بر تمام عرصه‌های هنر کشور می‌کشاند. همین میل به تمامیت‌خواهی است که باعث شد به دنبال چیدن نیروهای خود در خانه هنرمندان کشور باشد.
کافی است به سوابق مدیریتی نفرات مطرح شده نگاهی داشته باشیم تا به روشنی رد مافیای قدرت را در روابط بینافردی این اسامی نظاره کنیم. به راستی چرا باید نفراتی که در دولت قبل تا سر حد توان منافع مملکت را صرف رفقا و دوستان خود کرده‌اند باز هم گزینه مدیریت در موسسه هایی اینچنین مهم باشند؟
لطفا اگر منافع ملی برایتان اهمیت دارد به کارنامه احسان آقای در موزه هنرهای معاصر نگاهی داشته باشید. فقط در یک مورد میلیارها تومان هزینه بازسازی موزه شده است اما انگار نه انگار، یعنی باید چندبرابر آن هزینه صرف شود تا خرابکاری دوره مدیریت آقایان فقط اصلاح شود.
احسان آقایی طی دوره حضور در هنرستان هنرهای زیبا وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پای عوامل نفوذی همچون «ع ب» را به ارگان‌های دولتی باز کرد. «ع. ب» همان فرد وابسته به بنیاد صهیونیستی مجیک آف پرشیا است که ابتدا با نام «سحر ایرانیان» فعالیت خود را در فرهنگسرای نیاوران وابسته به معاونت هنری وزارت ارشاد آغاز کرد و پس از این که حمایت افرادی همچون آقایی را کنار خود احساس کرد، تعارف را کنار گذاشت و با همان نام «مجیک آف پرشیا» فعالیت خود را ادامه داد. این بنیاد با نفوذ خزنده به فضای دولتی هنر ایران از جمله موزه هنرهای معاصر به ریاست وقت احسان آقایی، با خرید آثار هنرمندان جوان به ثمن بخس و فروش آن‌ها در دبی با قیمت بالا، در تأمین هزینه‌های «مجیک آف پرشیا» و خاندان پهلوی القانیان می‌کوشد.
حال باید منتظر ماند تا دید سکان یکی از مهمترین و موثرترین مراکز فرهنگی کشور به دست چه کسی خواهد افتاد و ساکن جدید خانه هنرمندان آیا از بین گزینه‌های فعلی شورای عالی انتخاب خواهد شد یا فرد دیگری معرفی می‌شود؟ در هر صورت یکشنبه پیش رو را می‌توان یکی از یکشنبه‌های سرنوشت‌ساز خانه هنرمندان نامید.
۲۸ فروردین ماه امسال و پس از کش و قوس‌های فراوان، مجید رجبی معمار پس از ۶ سال مدیریت بر خانه هنرمندان ایران از سمت خود کناره‌گیری کرد. کمبود بودجه از مهمترین دلایل این استعفا عنوان شد.
آنگونه که فاس گزارش داده، اکنون شورای عالی این خانه به ریاست ایرج راد پس از وعده چند باره و تناقاضات فراوان مبنی بر موافقت و مخالفت استعفا و تعویق چند باره انتخاب مدیرعامل جدید به دو گزینه نهایی رسیدند، گزینه‌هایی که با برسی سوابقشان مشخص است صلاحیت به دست گرفت سکان این نهاد مهم فرهنگی را نداشته و از طرفی نیز نشان داد شورای عالی خانه در انتخاب مدیرعامل چندان دست پری ندارد.
بر اساس شنیده‌ها محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل پیشین و پرحاشیه خانه سینما و احسان آقایی مدیر برکنارشده موزه هنرهای معاصر از گزینه‌های نهایی و پررنگ شورای عالی هستند که قرار است امروز (یکشنبه) در شورای عالی خانه هنرمندان مورد برسی قرار گیرند.
این روزها حمیدرضا نوربخش (از اعضای شورای عالی خانه هنرمندان)، سرپرست خانه هنرمندان ایران است. سمت‌هایی همچون عضویت در هیأت مدیره خانه موسیقی، عضویت در کانون خوانندگان سنتی خانه موسیقی و عضویت در شورای راهبردی معاونت هنری وزارت فرهنگ و هنر ارشاد اسلامی را بر عهده داشته است. وی مدیرعامل کنونی خانه موسیقی ایران است. او سال‌هاست جزء نفرات اصلی موسیقی کشور محسوب می‌شود و گویا میدان موسیقی کفاف بلندپروازی‌هایش را نمی‌دهند و کم‌کم دارد سیطره خود را بر تمام عرصه‌های هنر کشور می‌کشاند. همین میل به تمامیت‌خواهی است که باعث شد به دنبال چیدن نیروهای خود در خانه هنرمندان کشور باشد.
کافی است به سوابق مدیریتی نفرات مطرح شده نگاهی داشته باشیم تا به روشنی رد مافیای قدرت را در روابط بینافردی این اسامی نظاره کنیم. به راستی چرا باید نفراتی که در دولت قبل تا سر حد توان منافع مملکت را صرف رفقا و دوستان خود کرده‌اند باز هم گزینه مدیریت در موسسه هایی اینچنین مهم باشند؟
لطفا اگر منافع ملی برایتان اهمیت دارد به کارنامه احسان آقای در موزه هنرهای معاصر نگاهی داشته باشید. فقط در یک مورد میلیارها تومان هزینه بازسازی موزه شده است اما انگار نه انگار، یعنی باید چندبرابر آن هزینه صرف شود تا خرابکاری دوره مدیریت آقایان فقط اصلاح شود.
احسان آقایی طی دوره حضور در هنرستان هنرهای زیبا وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پای عوامل نفوذی همچون «ع ب» را به ارگان‌های دولتی باز کرد. «ع. ب» همان فرد وابسته به بنیاد صهیونیستی مجیک آف پرشیا است که ابتدا با نام «سحر ایرانیان» فعالیت خود را در فرهنگسرای نیاوران وابسته به معاونت هنری وزارت ارشاد آغاز کرد و پس از این که حمایت افرادی همچون آقایی را کنار خود احساس کرد، تعارف را کنار گذاشت و با همان نام «مجیک آف پرشیا» فعالیت خود را ادامه داد. این بنیاد با نفوذ خزنده به فضای دولتی هنر ایران از جمله موزه هنرهای معاصر به ریاست وقت احسان آقایی، با خرید آثار هنرمندان جوان به ثمن بخس و فروش آن‌ها در دبی با قیمت بالا، در تأمین هزینه‌های «مجیک آف پرشیا» و خاندان پهلوی القانیان می‌کوشد.
حال باید منتظر ماند تا دید سکان یکی از مهمترین و موثرترین مراکز فرهنگی کشور به دست چه کسی خواهد افتاد و ساکن جدید خانه هنرمندان آیا از بین گزینه‌های فعلی شورای عالی انتخاب خواهد شد یا فرد دیگری معرفی می‌شود؟ در هر صورت یکشنبه پیش رو را می‌توان یکی از یکشنبه‌های سرنوشت‌ساز خانه هنرمندان نامید.