صاحب‌خبر - گروه اقتصادی: طبق آخرین گزارشات آماری، سال گذشته ۲۹ هزار و ۶۸۱ هزار میلیارد ریال تسهیلات به بخش‌های اقتصادی پرداخت شده که در مقایسه با سال ۹۹رشد 54.1 درصدی داشته است. به گزارش «وطن‌امروز»، تسهیلات پرداختی بانک‌ها طی 12 ماهه سال 1400 به بخش‌های اقتصادی به مبلغ 29 هزار و 681 هزار میلیارد ریال است که در مقایسه با دوره مشابه سال قبل مبلغ 10 هزار و 414 هزار میلیارد ریال معادل 54.1 درصد افزایش داشته است. سهم تسهیلات پرداختی در قالب سرمایه در گردش در همه بخش‌های اقتصادی طی ۱۲ ماهه سال گذشته مبلغ ۱۹ هزار و ۳۷۸ هزار میلیارد ریال معادل 65.3 درصد کل تسهیلات پرداختی است. سهم تسهیلات پرداختی بابت تأمین سرمایه در گردش بخش صنعت و معدن در ۱۲ ماهه سال گذشته معادل ۶ هزار و ۹۵۱ هزار میلیارد ریال بوده است که حاکی از تخصیص 35.9 درصد از منابع تخصیص یافته به سرمایه در گردش تمام بخش‌های اقتصادی است. بر اساس این گزارش، از ۸ هزار و ۹۷۹ هزار میلیارد ریال تسهیلات پرداختی در بخش صنعت و معدن معادل 77.4 درصد آن به مبلغ ۶هزار و ۹۵۱ هزار میلیارد ریال در تأمین سرمایه در گردش پرداخت شده است که بیانگر توجه و اولویت‌دهی به تأمین منابع برای این بخش توسط بانک‌ها در سال جاری است. شایان ذکر است همچنان باید در تداوم مسیر جاری، ملاحظات مربوط به کنترل تورم را نیز در نظر گرفت و همواره مراقب قدرت گرفتن پتانسیل تورمی ناشی از فشار تقاضای کل در اقتصاد نیز بود. بر این اساس ضروری است به افزایش توان مالی بانک‌ها از طریق افزایش سرمایه و بهبود کفایت سرمایه بانک‌ها، کاهش تسهیلات غیرجاری و بازگرداندن آنها به مسیر صحیح اعتباردهی بانک‌ها، افزایش بهره‌وری بانک‌ها در تامین سرمایه در گردش تولیدی، پرهیز از فشارهای مضاعف بر دارایی بانک‌ها و ترغیب بنگاه‌های تولیدی به سمت بازار سرمایه به عنوان یک ابزار مهم در تامین مالی طرح‌های اقتصادی (ایجادی) توجه ویژه‌ای کرد. * تسهیلات بانکی در خدمت تولید یا سوداگری؟ بخشی از تورم موجود کشور ناشی از هدایت اشتباه نقدینگی توسط بانک‌هاست. یعنی نه‌تنها بانک‌ها گامی در راستای تامین مالی تولید برنداشته‌اند، بلکه ضد تولید هم عمل کرده‌اند. البته باید به این نکته توجه داشت که انتظار بی‌چون و چرا از بانک‌ها برای اینکه به تولید‌کنندگان، تسهیلات تکلیفی با سودی معین و عموما پایین‌تر از سطح معمول ارائه دهند دور از ذهن است. باید توجه داشت بانک‌ها هم مانند دیگر بنگاه‌های اقتصادی به دنبال کسب سود هستند و اگر بازدهی مطلوبی نداشته باشند ورشکست می‌شوند اما رفتار بانک‌ها در تامین منابع برای سوداگری و ورود به بازارهای غیرمولد مسلما پذیرفته نیست. زمانی که رشد نقدینگی از رشد تولید در یک کشور بالاتر باشد، باقیمانده آن تبدیل به تورم می‌شود. این موضوع در کشور ما در مقایسه با بسیاری از کشورها پررنگ‌تر است. تولید طبیعی نیز بستگی به مؤلفه‌های متعددی از جمله قوانین و مجوزها دارد که متاسفانه در کشور ما وضعیت در این زمینه بسیار نامساعد است. در واقع موانع متعددی مقابل بخش تولید قرار دارد که از عملکرد طبیعی بخش تولید جلوگیری می‌کند. این در حالی است که اگر موانع موجود رفع شود،‌ رشد تولید افزایش پیدا کرده و در نتیجه تسهیلات بانکی تورم‌زا نخواهد بود.∎​