باشگاه استقلال با آب و تاب زیادی، خبر امضای قراردادش با یک استعداد خردسال را رسانهای کرده است. وقت روبهرو شدن با چنین خبری، این تصور به ذهن میرسد که آبیها یک برنامه جامع برای استعدادیابی در نظر گرفتهاند و توانستهاند با گشت و گذار در همه شهرهای ایران، یک کودک نخبه را برای امضای قرارداد پیدا کنند. ماجرا اما بسیار عجیبتر است. داستان از این قرار است که یک کودک هفت ساله برای رقابت در برنامه تلویزیونی عصر جدید ثبت نام کرده و در این برنامه حرکات فری استایل انجام داده است. پس از ابراز علاقه این کودک به باشگاه استقلال، یک بازیگر تلویزیونی از یکی از چهرههای سابق باشگاه درخواست کرده که این کودک را به استقلال ببرد و آن بازیکن که رابطه خوبی با مدیرعامل باشگاه دارد، این کار را رقم زده است. به نظر شما در کدام نقطه دیگر از کره زمین، ممکن است چنین سناریویی برای جذب یک فوتبالیست وجود داشته باشد؟ اصلا چطور یک بازیگر معمولی به خودش اجازه میدهد اینچنین در امور یک باشگاه بزرگ دخالت کند؟ مدیران استقلال که با این قرارداد حسابی شوآف کردهاند، باید توضیح بدهند که این کودک هفت ساله را دقیقا برای چه تیمی خریداری کردهاند؟ آیا باشگاه استقلال اصلا تیم نونهالان دارد که کودکان در آن به میدان بروند؟ آیا اصلا کسی که در رشته فری استایل فعالیت میکند، ظرفیت تبدیل شدن به یک فوتبالیست را خواهد داشت؟ آیا این قرارداد صرفا یک حرکت تبلیغاتی بوده است؟ هیچ جای دنیا با کودکان در حساسترین سن رشد و شکلگیری شخصیت، چنین برخوردی نمیشود. امیرمحمد هم مثل هر کودک دیگری، باید کودکی کند، آزاد و رها باشد و از چنین دغدغههایی فاصله بگیرد. اصرار خانواده او به مشهورکردنش، حقیقتا نگرانکننده به نظر میرسد. این اتفاق قبلا هم برای کودکان دیگری رخ داده است. وقتی آرات حسینی در شبکههای اجتماعی به یک چهره تبدیل شد، خیلیها سعی کردند جلوی رشد چنین پدیدهای را بگیرند و اجازه سوءاستفاده از یک کودک در چنین فضایی را ندهند اما این اتفاق هرگز متوقف نشد و حالا ظاهرا آراتهای جدیدی به فضای مجازی معرفی شدهاند. کودکانی که باید سرگرم کودکی باشند، به تحصیل بپردازند، بازی کنند و شاد باشند و هرگز نباید فشار تبدیل شدن به یک فوتبالیست حرفهای را به جان بخرند، در محاصره دوربینها زندگی کنند و همواره در مقابلشان ذرهبین قرار بگیرد. این کار ذره ذره، کودکی را در درون آنها خواهد کشت. سالها قبل سردار رویانیان در پرسپولیس، یک قرارداد تبلیغاتی با پسربچهای بست که او را به عنوان مسی اردبیلی میشناختند. آن پسربچه اما حتی یک بار هم پیراهن پرسپولیس را بر تن نکرد. حالا ظاهرا سردار آبیها هم همان راه و روش را در پیش گرفته و قصد ندارد تنها به معیارهای فوتبالی در باشگاه توجه کند. این روند هم به شخصیت و شأن باشگاهی مثل استقلال و هم به خود این کودک لطمه خواهد زد. این یک تهدید بسیار بزرگ برای هر کودکی است که اصلا نباید در چنین فضاهایی قرار بگیرد.
نظر شما