هستی بختیاری
خبرنگار
شکارچیان غیرمجاز برای پنجمین بار به آشوراده حمله کردند و زیست‌بوم میانکاله تا خلیج گرگان را سرب باران کردند. آنها پیش از این هم با اسلحه‌های مجاز محیطبان‌های منطقه را تهدید کرده بودند. واکنش رسانه‌ها و فضای مجازی به موضوع، پای دادستان بندرترکمن را هم به موضوع باز کرد. «علیرضا مزیدی» پس از ورود از احضار پنج نفر از لیدر‌ها، توقیف شناورها و قایق‌های غیرمجاز خبر داده و گفته بود: «کومه‌هایی که شکارچیان غیرمجاز در منطقه آشوراده ساخته بودند، تخریب شده است.» این اقدام اما نتوانست جلوی ورود دوباره شکارچیان مهاجم را بگیرد. حالا محیطبان‌ها فقط نگران پرندگان میانکاله یا آشوراده نیستند. دغدغه آنها به امنیت خودشان هم محدود نمی‌شود. آنها در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گویند: «از ورود حجم بالای سرب و افزایش آلودگی‌ها واهمه دارند.»
براساس آمارهای «همایون خوشروان» مجری طرح پژوهشی بین‌المللی نوسان دریای خزر سالانه 5600 کیلوگرم سرب وارد تالاب میانکاله می‌شود. برآوردهای سازمان حفاظت محیط زیست هم نشان می‌دهد که طی ۳۰ سال گذشته حدود هزار و ۸۰۰ تن سرب وارد آب تالاب میانکاله و خلیج گرگان شده است. سرب یک عنصر بسیار خطرناک است و اگر وارد زنجیره غذایی شود می‌تواند هم به جانوران، هم گیاهان و هم انسان ضررهای بسیار مهلکی وارد کند. هرچند ردپای سرب در مرگ بیش از 120 هزار بال پرنده میانکاله در دو سال گذشته پیدا نشده اما همین مرگ و میرها یکی از دلایلی است که سازمان اجازه صدور پروانه شکار را در آشوراده نمی‌دهد. از سوی دیگر میانکاله هم ذخیره گاه زیست کره است و شکار در آن براساس قانون مطلقاً ممنوع است.
مسئولان استان گلستان اعتقاد دارند این ممنوعیت یکی از دلایل حضور چندباره شکارچیان غیرمجاز در میانکاله است. «حسینعلی ابراهیمی کارنامی» مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران به «ایران» می‌گوید: «برای برخورد جدی نیاز به همکاری بیشتر است.» به گفته کارنامی شکارچیان مهاجم پس از ورود و شکار غیرمجاز فرار کرده‌اند.
او از مستندسازی حمله مجدد شکارچیان به آشوراده و ارسال اسناد به دادستانی خبر می‌دهد و می‌گوید: «منتظر دستور دادستانی برای برخورد با خاطیان هستیم.» کارنامی در واکنش به صحبت‌های استاندار گلستان که حضور شکارچیان در آشوراده را اتفاقی مسبوق به سابقه برای ارتزاق از شکار می‌داند، می‌گوید: «ما در منطقه شاهد تخلف هستیم. در همه مناطق تخلف صورت می‌گیرد اما هرگز شکارچیان به صورت جمعی و با دادن شعار در منطقه حاضر نشده بودند.»
«جمشید محبت خانی» فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور نیز در گفت‌و‌گو با «ایران» از نگرانی جدید محیط زیست خبر می‌دهد. به گفته او محیطبان‌ها نگران هستند که در آشوراده هم یک فریدونکنار دیگر قد علم کند. قتل عام هزاران پرنده در فریدونکنار نزدیک به یک دهه است که به زخم عمیق محیط زیست کشور در شمال تبدیل شده است. راهکارها تاکنون نتوانسته است این موضوع را حل کند. محیطبان‌ها در این منطقه‌ها بارها از سوی شکارچیان مسلح تهدید شده و آسیب دیده‌اند. قتل عام پرندگان در تالاب ازباران و سرخرود به حدی زیاد است که شکارچیان سراسر کشور را به سمت مازندران کشانده است. در برخی از سنوات حتی خبر صدور پرندگان صید شده در این منطقه به سمت کشورهای همسایه شمالی ایران شنیده می‌شود.
درآمد چند میلیاردی شکارچیان از قتل عام پرندگان شمالی اجازه نمی‌دهد تا محیط زیست بتواند این منطقه را به کنترل خود درآورد. حمایت برخی از نمایندگان شهر از شکار بی‌رویه هم مسأله را برای محیط زیست مشکل‌تر کرده است.
حضور جمعی شکارچیان مهاجم با فراخوان و خودنمایی به مأموران دولت، چه به دلیل عدم صدور پروانه شکار باشد چه با هدف فشار برای جداسازی مدیریت مناطق تحت مدیریت محیط زیست، اگر ادامه پیدا کند ختم به خیر نخواهد شد.
∎
خبرنگار
شکارچیان غیرمجاز برای پنجمین بار به آشوراده حمله کردند و زیست‌بوم میانکاله تا خلیج گرگان را سرب باران کردند. آنها پیش از این هم با اسلحه‌های مجاز محیطبان‌های منطقه را تهدید کرده بودند. واکنش رسانه‌ها و فضای مجازی به موضوع، پای دادستان بندرترکمن را هم به موضوع باز کرد. «علیرضا مزیدی» پس از ورود از احضار پنج نفر از لیدر‌ها، توقیف شناورها و قایق‌های غیرمجاز خبر داده و گفته بود: «کومه‌هایی که شکارچیان غیرمجاز در منطقه آشوراده ساخته بودند، تخریب شده است.» این اقدام اما نتوانست جلوی ورود دوباره شکارچیان مهاجم را بگیرد. حالا محیطبان‌ها فقط نگران پرندگان میانکاله یا آشوراده نیستند. دغدغه آنها به امنیت خودشان هم محدود نمی‌شود. آنها در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گویند: «از ورود حجم بالای سرب و افزایش آلودگی‌ها واهمه دارند.»
براساس آمارهای «همایون خوشروان» مجری طرح پژوهشی بین‌المللی نوسان دریای خزر سالانه 5600 کیلوگرم سرب وارد تالاب میانکاله می‌شود. برآوردهای سازمان حفاظت محیط زیست هم نشان می‌دهد که طی ۳۰ سال گذشته حدود هزار و ۸۰۰ تن سرب وارد آب تالاب میانکاله و خلیج گرگان شده است. سرب یک عنصر بسیار خطرناک است و اگر وارد زنجیره غذایی شود می‌تواند هم به جانوران، هم گیاهان و هم انسان ضررهای بسیار مهلکی وارد کند. هرچند ردپای سرب در مرگ بیش از 120 هزار بال پرنده میانکاله در دو سال گذشته پیدا نشده اما همین مرگ و میرها یکی از دلایلی است که سازمان اجازه صدور پروانه شکار را در آشوراده نمی‌دهد. از سوی دیگر میانکاله هم ذخیره گاه زیست کره است و شکار در آن براساس قانون مطلقاً ممنوع است.
مسئولان استان گلستان اعتقاد دارند این ممنوعیت یکی از دلایل حضور چندباره شکارچیان غیرمجاز در میانکاله است. «حسینعلی ابراهیمی کارنامی» مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران به «ایران» می‌گوید: «برای برخورد جدی نیاز به همکاری بیشتر است.» به گفته کارنامی شکارچیان مهاجم پس از ورود و شکار غیرمجاز فرار کرده‌اند.
او از مستندسازی حمله مجدد شکارچیان به آشوراده و ارسال اسناد به دادستانی خبر می‌دهد و می‌گوید: «منتظر دستور دادستانی برای برخورد با خاطیان هستیم.» کارنامی در واکنش به صحبت‌های استاندار گلستان که حضور شکارچیان در آشوراده را اتفاقی مسبوق به سابقه برای ارتزاق از شکار می‌داند، می‌گوید: «ما در منطقه شاهد تخلف هستیم. در همه مناطق تخلف صورت می‌گیرد اما هرگز شکارچیان به صورت جمعی و با دادن شعار در منطقه حاضر نشده بودند.»
«جمشید محبت خانی» فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور نیز در گفت‌و‌گو با «ایران» از نگرانی جدید محیط زیست خبر می‌دهد. به گفته او محیطبان‌ها نگران هستند که در آشوراده هم یک فریدونکنار دیگر قد علم کند. قتل عام هزاران پرنده در فریدونکنار نزدیک به یک دهه است که به زخم عمیق محیط زیست کشور در شمال تبدیل شده است. راهکارها تاکنون نتوانسته است این موضوع را حل کند. محیطبان‌ها در این منطقه‌ها بارها از سوی شکارچیان مسلح تهدید شده و آسیب دیده‌اند. قتل عام پرندگان در تالاب ازباران و سرخرود به حدی زیاد است که شکارچیان سراسر کشور را به سمت مازندران کشانده است. در برخی از سنوات حتی خبر صدور پرندگان صید شده در این منطقه به سمت کشورهای همسایه شمالی ایران شنیده می‌شود.
درآمد چند میلیاردی شکارچیان از قتل عام پرندگان شمالی اجازه نمی‌دهد تا محیط زیست بتواند این منطقه را به کنترل خود درآورد. حمایت برخی از نمایندگان شهر از شکار بی‌رویه هم مسأله را برای محیط زیست مشکل‌تر کرده است.
حضور جمعی شکارچیان مهاجم با فراخوان و خودنمایی به مأموران دولت، چه به دلیل عدم صدور پروانه شکار باشد چه با هدف فشار برای جداسازی مدیریت مناطق تحت مدیریت محیط زیست، اگر ادامه پیدا کند ختم به خیر نخواهد شد.