صاحب‌خبر - گروه بین الملل - ولادیمیر پوتین جمهوری‌های خودخوانده «دونتسک» و «لوهانسک» را که از سال 2014 اعلام استقلال کرده بودند، به رسمیت شناخت. وقتی رئیس جمهور روسیه در جلسه شورای امنیت ملی این کشور، چشم انداز توافق مینسک را که ضامن دوام آتش بس در شرق اوکراین است، تیره و تار توصیف کرد، به ریشه دار بودن تنش‌های مرتبط با این جمهوری‌های خودخوانده اشاره کرد که اکنون به اوج خود رسیده است. پوتین که پیشتر رفتار کی یف را با روس گراهای شرق اوکراین مصداق نسل کشی دانسته بود، تاکید کرد که در هشت سال گذشته از زمان اعلام استقلال این دو جمهوری، هرچه در توان داشته برای فرونشاندن بحران میان آن ها و دولت اوکراین انجام داده است. با این حال، اقدام روسیه در قبال تحولات شرق اوکراین، با واکنش شدید آمریکا و متحدان غربی عضو ناتو مواجه شده است و آن ها مسکو را به «نقض حاکمیت ارضی اوکراین» متهم کرده‌اند. کشورهای غربی همچنین از تدارک خودشان برای اعمال تحریم علیه روسیه خبر داده‌اند. اتحادیه اروپا در پی اعمال تحریم علیه 351 نماینده روسیه است که به استقلال دو جمهوری دونتسک و لوهانسک رای مثبت دادند. انگلیس پنج بانک روسیه را تحریم کرد. دولت آلمان نیز از تصمیم خود برای تعلیق اجرای پروژه خط لوله گاز با روسیه موسوم به نورداستریم۲ خبر داد. انتظار می رود غرب به زودی در یک حرکت هماهنگ تحریم های گسترده دیگری را علیه روسیه اعمال کند که نتیجه آن فشار زیاد اقتصادی و محدود شدن درآمدهای ارزی این کشور خواهد بود. با این حال لاوروف، وزیر خارجه روسیه در واکنش به تهدیدهای غرب درباره تحولات اوکراین اعلام کرد که مسکو به تحریم‌ عادت دارد. در حالی‌که متحدان غربی درباره وضع تحریم‌ها علیه روسیه صحبت می‌کنند، رئیس جمهور اوکراین نیز به آن ها تاکید کرد که باید موضعی سختگیرانه‌تر اتخاذ کنند. زلنسکی همچنین گفت، بر این باور است که هیچ جنگی علیه این کشور اتفاق نمی‌افتد. هدف مسکو جلوگیری از گسترش ناتو به شرق است. به همین دلیل خواستار جلوگیری از عضویت اوکراین و گرجستان در ناتو و همچنین عقب‌نشینی نیروها و تجهیزات ناتو از حوزه بالتیک و شرق اروپا بود ولی با مقاومت غرب در برابر این خواسته‌ها روبه رو شد. به نظر می رسد در حالی که مسکو بخش عمده‌ای از ارتش روسیه را در مرز اوکراین مستقر کرده بود، کسب نکردن هیچ امتیازی، ضربه‌ای بر اعتبار سیاسی و نظامی کرملین محسوب می‌شد. مسکو برای جلوگیری از عضویت اوکراین در ناتو، دو مسیر پیش رو دارد؛ اول این که دولت کنونی ساقط و دولتی هم‌سو با روسیه در کی‌یف مستقر شود. برای تحقق این امر یا باید انقلابی در این کشور رخ دهد که اکنون شرایط اجتماعی آن مهیا نیست یا روسیه تا پایتخت لشکرکشی کند که آن نیز هزینه سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نظامی بالایی برای پوتین دارد. مسیر دیگر آن است که کی‌یف بدل به یک «دولت ورشکسته» شود که شرایط عضویت در ناتو را نداشته باشد. ایجاد تنش و جنگ داخلی که از سال 2014 با الحاق کریمه به روسیه آغاز شده، در این راستاست. استقلال دو استان لوهانسک و دونتسک نیز در تداوم اجرای این راهبرد است. از آن‌جا که ناتو متعهد به حفظ ثبات و صلح در کشورهای عضو است، بروز این درگیری‌ها و تقابل کی‌یف با مناطق تجزیه‌طلب، عملاً هزینه عضویت این کشور در ناتو را نیز افزایش می‌دهد. همچنان که اکنون نیز با مخالفت آلمان و بی‌عملی آمریکا، اجماعی درباره پیوستن اوکراین به ناتو وجود ندارد. این احتمال نیز وجود دارد که مسکو با اقدام اخیر خود خواسته ضمن خروج از انفعال، سطح تنش را نیز مدیریت کند تا ضمن صرف نظر کردن از اقدام نظامی علیه کی‌یف، مانع اجماع آمریکا و اروپا بر بسته جامع تحریمی علیه روسیه شود. فرا خبر اوکراین، قربانی دعوای فیل ها امیرعلی ابوالفتح – 1- اشغال خاک کشوری از سوی هر کشور دیگری، عملی غیرقانونی و محکوم است؛ چه اشغالگر روسیه باشد یا آمریکا و اشغال شده چه افغانستان باشد یا اوکراین. 2- هر کشوری در مورد تهدیدات موجودیتی علیه خود، واکنش نشان می دهد و شدت واکنش، به قدرت کشور تهدید شده و قدرت کشور تهدیدگر بستگی دارد. 3- روسیه به دلیل تحریک غرب به رهبری آمریکا، از جانب اوکراین احساس تهدید می کند و این تهدید را آن قدر حیاتی می پندارد که برای رفع آن، تقریبا حاضر است هر بهایی را بپردازد. 4- جدا از این که در بحران اوکراین، روسیه زور می گوید یا آمریکا، لازم بود اوکراین با درک صحیح از موقعیت راهبردی خود، از ورود به دعوای روسیه و غرب خودداری می کرد. 5- اوکراینی ها می توانستند با درایت، مانع تسلط روس ها بر بخش هایی از خاک خود شوند. 6- اوکراین در حال پرداخت بهای تلاش برای عضویت در ناتو است، در حالی که ناتو قصد ندارد با ورود رسمی اوکراین موافقت کند. تنها مانع عضویت اوکراین در ناتو نیز روسیه نیست. 7- اوکراین برای پرهیز از تحمل خسارات بیشتر، چاره ای ندارد که دغدغه های همسایه قدرتمند خود را در نظر بگیرد، حتی اگر این راه حل، به تلخی جام زهر باشد. 8- امید بستن اوکراین به کمک های آمریکا و اروپا، قمار با تمامیت ارضی و آینده یک کشور است. 9- آمریکا و اروپا ضعیف تر از آن هستند که بتوانند روس ها را از زمین های اشغال شده بیرون برانند. ادامه دعوا، زمین های بیشتری را از اوکراین خواهد گرفت. 10 - وقتی دو فیل با هم دعوا می کنند، موجودات کوچک تر و ضعیف تر، از سر راه فیل ها دور می شوند. فرا خبر ریسک فرمان پوتین برای روسیه حسن بهشتی پور- 1- پوتین در فرمانی استقلال دو استان جدایی طلب لوهانسک و دونتسک را در شرق اوکراین به رسمیت شناخت باید به او یادآور شد شرق اوکراین کریمه نیست، همین اوکراینی ها در کنار روس ها سال ها در برابر تجاوز ارتش ناپلئون و بعدها هیتلر میلیون ها کشته دادند. 2- فرمان پوتین نقض آشکار توافق آلماتی در دسامبر سال ١٩٩١ است که مرزهای درون شوروی بین جمهوری های پانزده گانه را به رسمیت شناخت. 3- این فرمان درعمل توافق مینسک را که روسیه این همه بر اجرای آن تاکید داشت، نابود کرد. پوتین بااین فرمان ریسک بزرگی کرده است؛ بحران اقتصادی ناشی از تحریم ها به او درس بزرگی می دهد. 4- پوتین قدرت نرم روسیه را در اوکراین با صدور فرمان به رسمیت شناختن استقلال دو استان جدایی طلب قربانی کرد و بی شک این قدرت سخت است که در نهایت با شکست روبه رو می شود. درس های افغانستان برای شوروی، امروز پیش روی پوتین قرار دارد. همه شواهد نشان می دهد این فرمان خود زنی روسیه بود و بس. 5- شعارهای روسیه در مخالفت با یک جانبه گرایی آمریکا در سطح بین المللی با صدور این فرمان بی اعتبار شد، زیرا پوتین نشان داد روسیه وقتی خود را در قدرت ببیند بدتر از آمریکا عمل می کند. پوتین توجه ندارد که نقض تمامیت ارضی یک کشور اگر رویه شود چه آسیب های جدی بر موقعیت شکننده روسیه و 20 منطقه خودمختار در این کشور وارد می کند. 6- اگر قرار بود ادعاهای تاریخی در نقض تمامیت ارضی کشورها موثر باشد همه جغرافیای سیاسی شرق و جنوب اروپا و قفقاز قابل تغییر است. این ادعاها می تواند فصل جدیدی از ناامنی را در شرق اروپا دامن بزند.∎​