مرد سالخورده که پس از قتل همسرش جسد او را در دیوار خانه دفن کرده‌بود محاکمه و به قصاص محکوم شد.
به گزارش جوان، اواخر دی‌سال‌۹۸ مأموران پلیس تهران تحقیقات خود را با اعلام خبر ناپدید شدن ناگهانی زن میانسالی آغاز کردند. شوهر سالخورده آن زن به مأموران گفت: «ساعتی قبل برای قدم زدن بیرون رفته‌بودم، اما وقتی به خانه برگشتم همسرم که مریم نام داشت در خانه نبود. همان موقع با خانواده او تماس گرفتم، اما آن‌ها هم از مریم اطلاعی نداشتند.»
تلاش‌ها ادامه داشت و در تحقیق از خانواده مریم، برادر او در توضیح به مأموران گفت: «خواهرم مدت‌ها بود با شوهرش به نام هوشنگ اختلاف مالی داشت. مطمئن هستم هوشنگ از خواهرم خبر دارد و می‌داند او کجاست.»
با این ادعا، شوهر آن زن بار دیگر مورد تحقیق قرار گرفت و در حالی‌که سعی داشت پلیس را گمراه کند، سرانجام یکسال بعد از آنجایی که آخرین فردی بود که با همسرش تماس داشت و تلفن همراه او و پسرش به نام سهیل نیز در یک مکان و در همان روزی که مریم ناپدید شده بود خط زنی شده بود، به قتل اعتراف کرد و گفت: «همسرم را به خاطر سوءظنی که سال‌ها قبل به او داشتم به قتل رساندم. با اینکه در این مدت چیزی از همسرم ندیده بودم، اما روز حادثه با هم بحثمان شد و از شدت عصبانیت شالی را دور گردنش انداختم و خفه‌اش کردم. وقتی مطمئن شدم مرده است جسد را لای دیوار گذاشتم و، چون بنا بودم، روی آن را سیمان و گچ ریختم و طوری درست کردم که کسی شک نکند.»
با اقرار‌های متهم، خانواده مریم به اداره پلیس رفتند و این اظهارات را رد کردند. سپس برادر مقتول در توضیح به مأموران گفت: «شوهر خواهرم دروغ می‌گوید. اختلاف آن‌ها سوءظن نبود بلکه با هم اختلاف مالی داشتند.» در ادامه برادر مقتول درباره علت این اختلاف گفت: «حدود هفت‌سال قبل مریم که بازنشسته ارتش بود با هوشنگ آشنا شد و با هم ازدواج کردند. آن‌ها در پردیس بومهن ساکن بودند. خواهرم فرزند نداشت، اما شوهرش سه فرزند داشت که ارتباط خوبی با خواهرم داشتند. آن‌ها زندگی خوبی داشتند تا اینکه شوهرش تصمیم گرفت زمینی راکه در فیروزکوه داشت، بسازد. برای این کار خواهرم حدود ۱۰۰ میلیون تومان پول به هوشنگ برای ساخت خانه باغ پرداخت کرد. اما غافل از اینکه روزی آن خانه باغ محل قتل و دفن جسدش می‌شود.» برادر مقتول ادامه داد: «هوشنگ می‌خواست خانه را برای گرفتن وام به نام عروسش کند. سر همین موضوع با خواهرم اختلاف پیدا کرد. این اختلاف یکسال ادامه داشت و در این مدت چند بار با هم بحث کرده بودند. حتی پسر متهم نیز چند بار با خواهرم مشاجره کرده‌بود و همراه پدرش خواهرم را از خانه بیرون کرده‌بودند. خواهرم به کلانتری فیروزکوه هم رفته و شکایت کرده بود.»
با ثبت این اظهارات و اعترافات متهم، مأموران به آدرس خانه متهم که باغی در فیروزکوه بود، رفتند و با کشف بقایای جسد آن را از داخل دیوار خارج کرده و برای انجام معاینات به پزشکی قانونی منتقل کردند.
به این ترتیب پرونده با کامل شدن تحقیقات و صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. متهم بعد از تعیین شعبه مقابل هیئت قضایی شعبه‌هشتم دادگاه به ریاست قاضی رحمانی قرار گرفت. ابتدای جلسه اولیای‌دم درخواست قصاص کرد. در ادامه متهم در جایگاه قرار گرفت و با قبول اتهامش گفت: «از کاری که کردم پشیمان هستم و درخواست بخشش دارم. من قصد قتل نداشتم فقط به خاطر عصبانیت مرتکب جرم شدم.» او در ادامه درباره اینکه چرا یکسال واقعیت را مخفی کرده بود سکوت کرد و حرفی نزد.
در آخر هیئت قضایی وارد شور شد و با توجه به مدارک موجود در پرونده، متهم را به قصاص محکوم کرد. به این ترتیب مرد سالخورده با تأیید این حکم در حالی‌که نتواند رضایت اولیای‌دم را جلب کند در آستانه مرگ قرار خواهد گرفت.