شناسهٔ خبر: 52643408 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه خراسان | لینک خبر

همزمان با نشست امنیتی مونیخ و غیبت نمایندگان روسیه، تبادل آتش میان جدایی طلبان لوهانسک و دونتسک و ارتش اوکراین، تنش در این منطقه را وارد مرحله جدیدی کرد

شعله های جنگ در «دونباس» زبانه می کشد

صاحب‌خبر - نبی شریفی- مجموعه سفرهای رئیس جمهور فرانسه و سپس صدراعظم آلمان به مسکو، در راستای کاهش تنش در ماجرای اوکراین، شبیه دستمال سردی بود که بر پیشانی داغ گذاشته اند. چراکه با گذشت تنها یک روز از پایان سفر صدراعظم آلمان، تب جنگ میان روسیه و اوکراین دوباره بالا گرفت و آخر هفته با تبادل آتش میان جدایی طلبان اوکراینی حامی مسکو و ارتش تحت فرمان «کی یف» تنش ها به اوج خود رسید. سرگئی لاوروف در این باره گفت که نیروهای دولتی علیه جدایی‌طلبان (لوهانسک و دونتسک) «سلاح‌های ممنوعه بر اساس توافق آتش‌بس مینسک» به کار برده‌اند. منطقه «دونباس» در شرق اوکراین از مناطق دونتسک و لوهانسک و نیز چند منطقه روس نشین دیگر تشکیل شده و این دو استان در سال ۲۰۱۴ پس از تغییر حکومت در اوکراین به طور یک جانبه از کی یف اعلام استقلال کردند. پارلمان روسیه نیز سه روز پیش در راستای به رسمیت شناختن استقلال این دو استان طرحی را تصویب کرد. در میانه این تحولات، جوبایدن، رئیس جمهور آمریکا، به خبرها مبنی بر عقب نشینی نیروهای روس و درگیری داخلی در شرق اوکراین واکنش نشان داد و گفت: احتمال حمله نظامی روسیه به اوکراین «بسیار بالا» است. او درباره دلایل خود برای این احتمال گفت: «به خاطر این که آن ها (روسیه) نیروهایشان را خارج نکرده اند و نیروی بیشتری را هم آورده اند. همچنین ما بر این باوریم که آن ها در حال آماده شدن برای انجام عملیات «پرچم دروغین» هستند تا از آن به عنوان بهانه برای ورود به اوکراین استفاده کنند.» منظور از عملیات «پرچم دروغین» اقداماتی است که در جنگ، توسط یکی از طرف‌های درگیری اما با ظاهر نیروهای طرف دیگر انجام می‌شود تا مسئولیت انجام آن به عهده طرف دوم بیفتد. به طور مثال انجام عملیات خرابکارانه یا اقدام به حمله آن هم در حالی که عاملان حمله، یونیفرم نظامیان طرف مقابل را پوشیده‌اند و پرچم آن ها را در دست دارند. در عین حال حضور زلنسکی رئیس جمهور اوکراین در خط مقدم و نمایش شجاعتی که وی اجرا کرد این گزینه را مطرح کرده است که وی برای پیروزی در انتخابات آتی نیاز به برانگیختن احساسات ملی گرایانه اوکراینی ها دارد و حتی در این راه به درگیری مختصر نیز دست خواهد زد. از آزمایش موشکی تا تلاش دیپلماتیک روسیه اعلام کرده که بر موضع خود برای عدم عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی «ناتو»، پایبند است و تا زمانی که غرب برای این موضوع تضمینی ارائه نکند، عقب نشینی نخواهد کرد. اما، آنالنا بائربوک، وزیر خارجه آلمان گفته است که روسیه حق ندارد سیاست خارجی کشورهای دیگر ولو کشورهای همسایه را تعیین کند. این شیوه برخوردی است که اتحاد شوروی سابق در دوره جنگ سرد بر همسایگان خود تحمیل می‌کرد و حالا در نظر دارد بار دیگر در پیش بگیرد. با این حال وزارت دفاع روسیه دیروز از برنامه ارتش این کشور برای اجرای مانور با استفاده از موشک‌های بالستیک خبر داد. این مانور تحت هدایت و نظارت ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور این کشور برگزار می شود. هدف از اجرای این مانور کسب اطمینان از قابلیت‌های سلاح‌های استراتژیک هسته‌ای اعلام شده است. قرار است در این آزمایش از موشک‌های بالستیک و موشک‌های کروز استفاده شود. شرکت فناوری مَکسار نیز خبر داد که تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد با این که روسیه برخی تجهیزات نظامی را از منطقه خارج کرده، اما تجهیزات دیگری را به نزدیکی مرز اوکراین انتقال داده است . به گزارش یورونیوز، یکی از مقامات ارشد کاخ سفید نیز بدون ارائه مدرکی، ادعا کرد که طی چند روز اخیر روسیه حدود ۷ هزار نیروی دیگر خود را به نقاط مرزی با اوکراین اعزام کرده است. مسکو غایب بزرگ کنفرانس مونیخ کنفرانس مونیخ، مهم‌ترین کنفرانس امنیتی جهان امسال برای نخستین بار در سه دهه گذشته، بدون حضور نمایندگان روسیه آغاز شد. این درحالی است که موضوع اصلی کنفرانس، مناقشه روسیه و اوکراین است. در سال های اخیر سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه یکی از وفادارترین مهمانان ولفگانگ ایشینگر، رئیس کنفرانس به‌شمار می‌رفت، اما این بار از شرکت در آن خودداری می‌کند. این کنفرانس در حالی با غیبت نمایندگان روس آغاز شده که 15 سال پیش ولادیمیر پوتین، یک سخنرانی تاریخی در کنفرانس امنیتی مونیخ انجام داد. پوتین، در آن زمان به ناتو و ایالات متحده در باره گسترش بی‌رویه سازمان پیمان آتلانتیک شمالی تا مرزهای روسیه هشدار داده بود. او در فوریه ۲۰۰۷ گفته بود: «فکر می‌کنم ظاهراً روند توسعه ناتو به مدرنیزه‌سازی آن پیمان یا تأمین امنیت در اروپا هیچ ربطی ندارد. برعکس این یک عامل شدید تحریک‌آمیز است که سطح اعتماد متقابل را پایین می‌آورد. پس ما حق داریم با صداقت بپرسیم: این توسعه علیه کیست؟» غرب با گذشت 15 سال هنوز حاضر نشده پاسخی به این نگرانی مسکو دهد.