علیرضا نوری در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که کیفیت کلاس‌های مجازی بسیار پایین بوده و دانشگاه هم نظارتی بر تدریس استادان نداشت، اظهار کرد: معمولا آموزش مجازی به صورت آفلاین برگزار می‌شد و تنها فایل پاورپونت در اختیار دانشجویان قرار می‌گرفت. این نوع آموزش تعامل مناسبی بین دانشجویان و استادان ایجاد نمی‌کند.

وی با اشاره به این که معمولا استادان پزشک بودند و وقتشان برای تشکیل کلاس آنلاین پر بود، افزود: این مشکل هم به دلیل شرایط بحرانی کرونا و هم اهمیت ندادن استادان به آموزش دانشجویان اتفاق می‌افتاد.

نوری با ذکر مثالی یادآور شد: یکی از واحدهای درسی ما نشانه‌شناسی یا علائم‌شناسی است که تا پیش از کرونا به صورت عملی گذرانده می‌شد؛ اما برای ما این امکان فراهم نبود و نتوانستیم بسیاری از مشاهدات بالینی را داشته باشیم. به همین دلیل، دانش دانشجویان بیشتر تئوری شد.

دبیر سابق انجمن علوم اعصاب صدرا با تصریح بر این که به دلیل مجازی بودن آزمون‌ها، دانشجویان درس خواندن را جدی نمی‌گرفتند و این موضوع برای دانشجویان پزشکی آسیب بیشتری ایجاد خواهد کرد، گفت: ما شاهد بودیم دانشجویانی که درس‌ها را جدی نمی‌گرفتند، وقتی وارد مرحله بالینی شدند و به بیمارستان آمدند، شکاف بزرگی در اطلاعات‌شان وجود داشت و یک مرحله عقب بودند.

وی تقلب را روش دانشجویان برای نمره گرفتن دانست و یادآور شد: به دلیل تستی بودن امتحانات کار برای تقلب راحت بود؛ اما هم‌اکنون امتحانات حضوری و تشریحی شده و دانشجویان مجبورند که دقیق‌تر و عمیق درس بخوانند. تقلب‌ها هم به صورت استفاده از pdf کتاب و سرچ مطالب بود و هم گروه‌هایی تشکیل داده بودند که جواب سوالات را به اشتراک می‌گذاشتند.

برنامه‌ریزی دانشگاه برای امتحانات غیرمنطقی بود

نوری در ادامه خاطرنشان کرد: مشکل دیگر این بود که برنامه‌ریزی دانشگاه برای امتحانات غیرمنطقی بود. دانشجویان باید به سوالاتی سنگین در زمان کم پاسخ می‌دادند. این برنامه‌ریزی غیرمنطقی باعث می‌شد که حتی دانشجویانی که قصد تقلب نداشتند هم مجبور شوند برای گرفتن نمره، تقلب کنند.

مشاور امور دانشجویی ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی درباره مشکلات انجمن‌های علمی دانشجویی گفت: یکی از مهمترین بخش فعالیت‌های انجمن، تعاملات اجتماعی است که به دلیل کرونا امکان این تعاملات وجود نداشت. انجمن دائما نیاز به گرفتن نیروهای جدید دارد؛ اما به دلیل نبودن دانشجویان جدید در دانشگاه، انجمن ها آسیب دیدند.

وی با بیان این که نبود حمایت مالی از سوی دانشگاه‌ها از انجمن‌ها، همیشه وجود داشته است، افزود: به همین دلیل، انجمن‌ها مجبور بودند برای برنامه‌های خود از دانشجویان هزینه بگیرند در حالی که به لحاظ قانونی اجازه گرفتن هزینه ندارند.

دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به این که مجازی شدن برنامه‌ها این خوبی را داشت که انجمن دیگر درگیر بروکراسی‌های اداری دانشگاه نمی‌شد، اظهار کرد: فعالیت‌های بین انجمنی و بین دانشگاهی هم در دوران مجازی شدن آموزشها خیلی بیشتر شد. به طوری که چند دانشگاه مشترک برنامه برگزار می‌شود.

انتهای پیام/