به گزارش گروه سیاسی ایسکانیوز؛ مجید تخت روانچی در تاریخ ۲۳ مهر ۱۳۳۷ در تهران به دنیا آمده است. او آشنا به چند زبان نظیر انگلیسی، فرانسه و آلمانی می باشد.روانچی پس از این که مدرک دیپلم متوسطه ی خود را در تهران گرفت، تحصیلاتش را ادامه نداد. او در اواسط دهه ۱۳۵۰ به آمریکا سفر کرد و مدرک کارشناسی مهندسی عمران خود را در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه کانزاس دریافت کرد و ۲ سال بعد موفق شد مدرک کارشناسی ارشد مهندسی عمران را از همین دانشگاه اخذ کند و بلافاصله به ایران بازگشت و در وزارت امور خارجه مشغل به فعالیت شد. وی توانست مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد سیاسی را در سال ۱۳۷۱ از دانشگاه فوردهام بگیرد.

مجید تخت روانچی به جرگه ی متاهلین پیوسته و نتیجه ی ازدواجش دو فرزند می باشد. خواهر سیروس ناصری، همسر مجید تخت روانچی میباشد که دیپلمات سابق و نماینده سابق ایران در سازمان ملل است. این دیپلمات کشور در مهرماه ۱۳۹۸ در اجلاس سالانه ی سازمان ملل، یک هیئت ایرانی را همراهی نمی کرد. بعد از مدتی مشخص شد که به بیماری سرطان مبتلا  و در بیمارستانی در نیویورک بستری شده است. محمدجواد ظریف درخواست ملاقات او را داشت ولی دولت ایالات متحده ، درخواست ظریف را قبول نکرد و گفت که برای موافقت با این ملاقات، ایران باید یک زندانی آمریکایی را آزاد کند.

فعالیت های مجید تخت روانچی در وزارت خارجه

مجید تخت روانچی در وزارت امور خارجه از سالهای ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ به عنوان رییس اداره سازمان ملل بود و از سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ در سازمان ملل، به عنوان سفیر ایران مشغول به فعالیت بود. وی همچنین بمدت چهار سال یعنی از سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ سفیر ایران در سوئیس بود و با حکم محمدجواد ظریف، از تاریخ ۱۳ شهریور ۱۳۹۲ تا سال ۹۷ معاونت اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه را بر عهده داشت و بعد از آن به عنوان سفیر و نماینده ایران در سازمان ملل متحد در دولت دوازدهم انتخاب شد، وی یکی از اعضای تیم مذاکره کننده ایران با گروه ۵+ ۱ محسوب میشد. او نیز به عنوان معاون سیاسی دفتر روحانی از سال های ۹۶ تا ۹۸ نیز انتخاب شد. پس از این که ترامپ روی کار آمد، زمزمه های حضور او در سازمان ملل بعنوان سفیر مطرح شد.وی از فروردین ماه ۹۸ تا امروز پس از غلامعلی خوش رو، در این پست مشغول به فعالیت است.

جایگاه مجید تخت روانچی در مذاکرات برجام

سابقه ی مجید تخت روانچی در مذاکرات هسته ای سال ۸۲ به جز حضورش در مذاکرات پذیرش قطعنامه ۵۹۸، به عنوان عضو تیم مذاکره کننده به ریاست حسن روحانی قابل توجه است. ولی او در جریان مذاکرات برجام بیش از همه سرشناس شد. مجید تخت روانچی در تمامی مذاکراتی که به پرونده هسته ای در دولت روحانی مربوط میشد از ژنو تا نقاط دیگر حضور داشت و در این مذاکرات، نقشی کلیدی و مهمی را ایفا میکرد. جایگاه وی در مذاکرات، به جایگاه« زاهدی وفا» در تیم مذاکراتی سعید جلیلی در مذاکرات آلمانی شباهت داشت.

ماجراهای مجید تخت روانچی در نیویورک

وقتی مجید تخت روانچی، توانایی خود را در جریان انعقاد برجام بعنوان یک نیروی مذاکره گر نشان داد، با رشد خطر تصویب انواع قطعنامه های ظالمانه علیه ایران با فشار دولت ترامپ، در سازمان ملل در جایگاه مهم سفیری ایران قرار گرفت. نخستین دفاع تخت روانچی از ایران در شورای امنیت سازمان ملل بود که بعد از این که اتهام نقض حقوق بین المللی توسط آمریکا علیه ایران مطرح شد، وی بطور عاقلانه از حقوق ایران دفاع کرد و ممانعت کرد تا سرنگونی پهپاد آمریکایی به حربه ای در دست آمریکا علیه ایران تبدیل شود و و مانع از این شد تا قطعنامه ای به ضرر جمهوری اسلامی تصویب شود.

مجید تخت روانچی در روز هفتم تیر ماه یعنی چند روز پس از آن مجادله دیپلماتیک، در ماجرای نقض برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در جلسه شورای امنیت، حمله سنگینی علیه دولت آمریکا شکل داد. او در آن جلسه گفت« ایران نمی تواند، نباید و نمی خواهد به تنهایی تمامی بار حفظ برجام را به دوش بکشد» و از این طریق هشداری ضمنی به اروپایی ها داد. او برای کاهش تعهدات برجامی در دفاع از طرح ایران در آن جلسه گفت:« باید تأکید کنم که این تصمیم ایران با بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام در تطابق کامل میباشد که طبق آنها ایران حق دارد در صورت اعمال تحریم های جدید و یا اعمال مجدد تحریم ها یا اعمال تحریم های هسته ای جدید، اجرای تعهداتش را براساس برجام به صورت کلی و یا جزئی متوقف کند». بسیاری از فرصت های آمریکا پس از این جلسات، برای بردن پرونده های ایران به شورای امنیت با مشکلاتی رو به رو شد ولی این پایان کار مجید تخت روانچی محسوب نمیشد.

فهرست مسئولیت های مجید تخت روانچی

۱۳۶۷- ۱۳۶۵:معاون اداره مجامع بین المللی، وزارت امور خارجه

۱۳۶۸- ۱۳۶۷:رئیس اداره سازمان ملل، وزارت امور خارجه

۱۳۷۱- ۱۳۶۸:رایزن، نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل، نیویورک

۱۳۷۵- ۱۳۷۱:سفیر، نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل، نیویورک

۱۳۷۷- ۱۳۷۵:سفیر و معاون نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل، نیویورک

۱۳۸۱- ۱۳۷۷:دستیار ویژه وزیر امور خارجه

۱۳۸۵- ۱۳۸۱:سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوئیس و لیختن اشتاین

۱۳۸۸- ۱۳۸۵:مشاور وزیر امور خارجه