شناسهٔ خبر: 52393416 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: صبا | لینک خبر

یادداشت‌های فیلم فجر به قلم جعفر گودرزی -10

سرپا ‌و‌محکم در اجرا، کم توان در قصه/ دسته دختران» فیلمی با ساختار چند قهرمانی است

جعفر گودرزی منتقد سینما اعتقاد دارد فیلم «دسته دختران» فیلمی قابل احترام و سرپا است اما قصه و فیلمنامه قدرت و پتانسیل لازم را ندارد و نیکی کریمی نیز بر خلاف دیگر بازیگران بر کلیت فیلم سنگینی می‌کند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، پس از نمایش فیلم سینمایی «دسته دختران» به کارگردانی منیر قیدی در برج میلاد به عنوان خانه چهلمین جشنواره فیلم فجر، جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و منتقد سینما در یادداشتی به نقد و بررسی این فیلم پرداخت.

متن یادداشت گودرزی را درباره این اثر می‌خوانید:
««دسته دختران» روایتگر قصه چند زن است که در روزهای آغازین جنگ در خرمشهر اسلحه به دست می‌گیرند و به خط مقدم می‌روند.
فیلم به لحاظ اجرا، کارگردانی مسلط، باهوش و قدرتمندی دارد و فیلمی قابل احترام و سرپاست.
تسلط منیر قیدی به عنوان کارگردان بر اجزای فیلم کاملا مشهود است.
یگانه، وجیهه، سیمین، آذر و فرشته پنج کاراکتری هستند که در دسته دختران حضور دارند که هر کدام نماد و نماینده یک بینش و تفکرند. و ناهمگونی و یکدست نبودنشان از لحاظ شخصیتی، عقیدتی، اخلاقی و… خود یکی از نکات قابل توجه فیلم است.
در نمایش باشکوه دفاع و پایداری، هر کدامشان گمشده‌ای دارند به نام عشق و به همین دلیل پای در معرکه و سفر به هزارتوی خویشتن خود گذاشته‌اند و در نهایت هم عشق ناجی‌شان می‌شود.
همه کاراکترهای «دسته دختران» برای حضور در خط مقدم در تقابل با خانواده‌هایشان قرار می‌گیرند؛ یکی در مقابل پدر، دیگری در تقابل با همسر فعلی و دیگری با همسر سابق.
در «دسته دختران» هر کدام از زنان قهرمانند و کارگردان  ساختار چند قهرمانی برای روایت انتخاب کرده است.
تراژدی جنگ در دسته دختران و در نمایش دفاع، استقامت، پایداری، فضاسازی، صحنه‌پردازی میزانسن، نمایش جنگ و قهرمان‌پردازی چیزی کم نگذاشته و قدرتمند، درخشان و متفاوت ظاهر شده و تلخی و خشونت جنگ را به تاثیرگذارترین شکل به تصویر کشیده اما متاسفانه قصه و فیلمنامه، قدرت و تاب و توان همراهی با این اجرا را نداشته و فاصله زیادی با اجرا و ساخت دارد.
و اگر در کنار این اجرای توانمند و حساب شده و قوی، قصه و فیلمنامه هم قدرت و پتانسیل لازم را داشت قطعا اتفاق‌های بهتری برای فیلم رقم می‌خورد.
فرشته حسینی در بطن اتفاقات و حوادث و انفجارات، نوع دیگری از زندگی با نقش را به منصه ظهور رسانده است.
هدی زین العابدین هم از حس و بازی با نگاه و میمیک صورتش در جهت باورپذیر بودن نقشش بهره درستی برده است.
پانته‌آ پناهی‌ها هم با بازی حسی و زیرپوستی‌اش مخاطب را با خود همراه می‌کند.
اما نیکی کریمی وصله دسته دختران نیست. نه چهره‌اش و نه جنس بازی‌اش و کلا حضورش چیزی به فیلم اضافه نکرده  و بر کلیت فیلم سنگینی هم می‌کند.»

انتهای پیام/

نظر شما