به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه؛ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه طی پیامی، درگذشت علی اشرف نوبتی متخلص به «پرتو کرمانشاهی»، این شاعر مردمی و فروتن را به کرمانشاهیان فرهنگ دوست و جامعه ادبی کشور تسلیت گفت. 

در پیام تسلیت بهرام فاضلی آمده است؛

رفتی تو و خوان شعر بی مائده ماند / گفتار و سکوت، هر دو بی فائده ماند

اسم و صفت و فعل گسستند از هم/ دستور زبان عشق بی قائده ماند

 

دریغ و درد که خبر خزان وجود گرانمایه پرتو عزیز ما را به افسوس نشاند.

با تأسف و تألم قلبی درگذشت عزیزی را به سوگ می نشینیم که بی شک جایگزینی برای او نخواهد بود. 

پرتو کرمانشاهی، چهره ماندگار ادبیات ایشان سرمایه ای ارزشمند برای فرهنگ از خانواده ای اصیل،   فرهنگ دوست و ادیب بود که همواره به کرمانشاهی بودن خود،  افتخار می کرد.  

این سوگ عظیم را به خانواده معزا ، جامعه ادبی کشور، اصحاب فرهنگ و هنر استان  تسلیت گفته، امید داریم که روح لطیفش قرین لطف و رحمت الهی قرار گیرد و بازماندگانش در غم از دست دادن آن هنرمند فقید صبر و شکیبایی پیشه خود نمایند.

خداوند متعال روح پاک وی را در جوار قرب و رحمت خویش قرار دهد و حشر با بزرگان را نصیبش گرداند.

 از طرف مدیر و کارکنان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه 

 

پرتو کرمانشاهی از جمله شاعران کردی است که با خوانش انتقادی زندگی و اشعار وی می‌توان او را به جرات در شمار شاعران بی‌نقاب و شعرش را هم آیینه‌ی حقیقت دانست که در هیچ دوره و زمانه‌ای نه خود تن به نقاب داده است و نه بر صورت و سیمای شعرش نقاب زده است."

در شعر پرتو کرمانشاهی، شاعر با ارائه‌ی تصویری محزون از خویش، خود را در برابر هستی موجودی  تصور می‌کند که تنها راه گریز از حضور و درد هستی شناخت خود را، پناه بردن به جهان ناآگاهی و فراموشی اعتراضی می‌داند. چرا که دانایی را سبب رنج و عذاب خود می‌پندارد. اندیشه‌ای فلسفی و کهن که اگر چه دانایی را فضیلتی اخلاقی عنوان می‌کند اما در همان حال بیان می‌دارد که دانایی رنج است و گریز از آن لذتی ابدی. 

علی اشرف نوبتی، متخلص به پرتو کرمانشاهی، شاعر مطرح کرمانشاهی است که به دو زبان فارسی و کردی شعر سروده است. پرتو کرمانشاهی در ۶ مهر ۱۳۱۰ در کرمانشاه به دنیا آمد. پدربزرگ پدریش از مردم بختیاری بود که در زمان حکومت بهرام میرزا معزالدوله در سال ۱۸۳۳ (میلادی) به اجبار به کرمانشاه کوچانده شدند. وی زبان کردی را از پدربزرگ مادریش آموخت و او را به همراه برادر بزرگترش، از مشوقان و راهنمایان خود در ادبیات، در دوران کودکی دانسته است. شعر غزل کردی کلهری بوسیله این شاعر شهیر شکوفا شده است.

پرتو در اشعارش بسیار نازک اندیش است و غزلیاتش در کتابی به نام کوچه باغی ها برای اولین بار در سال ۱۳۷۷ توسط محمدعلی سلطانی، انتشارات سها به چاپ رسید و به علت استقبال زیاد در سال ۱۳۸۹ به چاپ سوم و در سال ۹۶ به چاپ چهارم رسید.

اما چیزی که پرتو را از تمام شاعران کرمانشاهی هم عصر خودش متمایز می‌کند اشعار کردی پرتو است که باعث شده او را «سعدی کردی سخن» بنامند. تسلط به کردی و خوش نشستن کلمات و لغات در اشعار کردیش

حیرت انگیز و بدون مثال است.

الا یا ایها الساقی ادر کأساً که ناچارم

                        دلم ته‌نگه وه‌ کی بوشم جوانی چی وه کو بارم

 جوانی چی امید دل نه‌مه‌ن دیرم نه‌فه‌س کیشم

                         خدا مه‌رگم بیه‌ی « پرتو» ئه‌ره‌ی ئی کار و کردارم