در ساعات اولیه هر صبح، مهاجره به یک نانوایی در پایتخت افغانستان می‌رود تا منتظر توزیع نان گرم نان بماند.

به گزارش فرارو، مهاجره امان الله، مادر دو فرزند است و می‌گوید: اگر از اینجا نان نیاورم، گرسنه به رختخواب می‌رویم. حتی به فروش دخترانم فکر کردم، اما عقب نشینی کردم و تنها به خدا توکل کردم.

افغانستان در چنگال یک فاجعه انسانی است که با تسلط طالبان در ماه اوت - زمانی که کشور‌های غربی کمک‌های بین المللی و دسترسی به دارایی‌های خارج از کشور را مسدود کردند- بدتر شد.

مشاغل از بین رفته اند و بسیاری از کارمندان دولتی ماه‌هاست که حقوق دریافت نکرده اند، کشوری که در دولت قبلی تحت حمایت ایالات متحده تقریباً به طور کامل به کمک‌های خارجی وابسته بود.

سازمان ملل متحد هشدار داده است که نیمی از افغانستان با کمبود مواد غذایی مواجه است.

توزیع نان که روز شنبه راه اندازی شد، بخشی از کمپین نجات افغان‌ها از گرسنگی است که توسط یک استاد دانشگاه کابل برپا شده است. حداقل ۷۵ خانواده در هفت منطقه پایتخت افغانستان که در حال حاضر در برف پوشیده شده اند، به مدت یک ماه جیره نان روزانه دریافت خواهند کرد.

در صف، نوریه در کنار پنج زن دیگر ایستاده است، همه با برقع آبی که طالبان زنان در کشور را به پوشیدن آن تشویق می‌کنند. او گفت: ما برنج یا سوپ با هویج و شلغم می‌خوریم و به جای گوشت تکه‌های نان در آن می‌ریزیم.

در حالی که مردان و زنان منتظر سهم نان خود هستند، کودکان بازی می‌کنند، برخی کفش‌های پاره‌شده برایشان بزرگ است.

در حالی که آخرین نفر از نانوایی خارج شد، صاحب نانوایی گفت: مردم شغل خود را از دست داده اند و دیگر هیچ درآمدی ندارند. روزی چهار گونی آرد استفاده می‌کردیم، الان فقط یک و نیم.