صاحب‌خبر - شبکه «سی‌جی‌تی‌ان» چین در یادداشتی، خروج آمریکا از توافق هسته‌ای سال۲۰۱۵ ایران در سال۲۰۱۸ را شکست استراتژیک خواند. در مقدمه این یادداشت در اشاره به ازسرگیری مذاکرات وین در تاریخ ۲۷ دسامبر اشاره شده و سپس آمده است: به‌رغم پایبندی ایران به برجام، «دونالد ترامپ» رییس‌جمهور آمریکا در سال۲۰۱۸ به طور یکجانبه از این توافق خارج شد. آمریکا نه تنها این توافق را رها کرد، بلکه تمامی تحریم‌ها علیه ایران را مجدداً اعمال کرد. این یادداشت می‌افزاید: به گفته انجمن کنترل تسلیحات یک سازمان مستقر در آمریکا، زمانی که آمریکا در سال۲۰۱۸ از برجام خارج شد، هیچ مدرکی مبنی بر عدم پایبندی ایران به توافق را ذکر نکرد، در حالی که ایران به مدت یک سال پس از خرو آمریکا به توافق کاملاً پایبند بود. در ادامه این گزارش آمده است: همزمان با آغاز مذاکرات وین، ایران سه خواسته به واشنگتن ارائه کرد. اول، آمریکا باید به اشتباه خود در خروج از توافق اعتراف کند. دوم، آمریکا باید همه تحریم‌ها را به یکباره بردارد. سوم، آمریکا باید تضمین کند که هیچ دولت آینده در این کشور به طور یکجانبه از توافق خارج نخواهد شد. نیت آمریکا واقعی نیست به نوشته پایگاه اینترنتی شبکه سی‌جی‌تی‌ان، از همان ابتدا، دولت بایدن تا حد زیادی قادر به بازگرداندن توافق هسته‌ای بود، اما به نظر می‌رسد که قصد ایالات متحده از روز اول واقعی نبود. تحت فشار شدید اسرائیل، خروج ترامپ در سال۲۰۱۸ به یک اشتباه استراتژیک بزرگ تبدیل شده که کل صلح و ثبات منطقه را به خطر انداخته و ثابت کرده که درخصوص برجام نتیجه عکس داشته زیرا تنها برنامه هسته‌ای ایران را تقویت کرده است. در این گزارش ادعا شده که در شرایط حاضر، اگر مذاکرات شکست بخورد و آمریکا و ایران نتوانند موضوع را حل کنند، ممکن است جنگ در پیش باشد. به گزارش فارس، در ادامه این یادداشت به انعطاف‌ناپذیری فزاینده آمریکا و نفوذ اسرائیل اشاره شده و درخصوص لفاظی‌های اخیر رژیم صهیونیستی آمده است: اسرائیل مدعی است که از خود در برابر تهدید هسته‌ای ایران دفاع می‌کند و مکرراً ادعا می‌کند که با یا بدون حمایت آمریکا حمله نظامی علیه ایران انجام می‌دهد. برای جلوگیری از جنگی دیگر در منطقه، آمریکا باید اولین حرکت را انجام دهد و دوباره به برجام بپیوندد و تحریم‌ها را لغو کند تا ایران بتواند نقض‌های خود را برگرداند و روند غنی‌سازی را کُند کند. خروج یکجانبه آمریکا در این مرحله قابل جبران نیست. اما می‌توان از طریق مذاکرات و مشارکت فعال اعضای برجام حرکتی رو به جلو داشت. همه ابزارهای ممکن باید در مذاکرات آتی بسیج شوند تا از هرگونه خللی که می‌تواند احتمال بروز یک بحران در آینده را ایجاد کند، جلوگیری شود.∎​