به گزارش پایگاه خبری سی‌بی‌اس، این مطالعه که ماه‌ها به طول انجامید، در ابتدا به این منظور انجام شد که مشخص شود چطور می‌توان پس از همه‌گیری کرونا، فضا را برای بازگشت به عرصه هنرهای نمایشی ایمن‌تر کرد. لزوم انجام چنین تحقیقی این بود که بر اثر شیوع کرونا، اجرای تئاتر، برگزاری کنسرت، و انواع هنرهای نمایشی دیگر یک سال و حتی طولانی‌تر، کاملا تعطیل شد. این مطالعه با آزمایشی در یک محفظه‌ انجام شد تا ذرات موجود در هوا قابل آزمایش باشد. بیش از ۷۵ نفر در آن آزمایش شرکت کردند که از سنین، جنسیت‌ها، و مشاغل گوناگون انتخاب شده بودند. طی بررسی، از برخی از آنان خواسته شد که ترانه‌هایی مانند «تولدت مبارک» را بخوانند، و برخی دیگر فقط ترانه‌هایی را با ساز اجرا کردند.
اگرچه این مطالعه در آغاز با هدف تمرکز بر چگونگی گسترش ویروس کرونا در مکان‌های هنرهای نمایشی انجام شد، به نتایج گسترده‌تری رسید. نتیجه تحقیق نشان داد که آواز خواندن ذرات بیشتری نسبت به صحبت کردن منتشر می‌کند، ضمن آن که بزرگسالان نسبت به کودکان ذرات بیشتری در هوا پخش می‌کنند و در آن میان، مردان به احتمال زیاد به علت داشتن ریه‌های بزرگتر، ذرات ویروس بیشتری در فضا پخش می‌کنند. به گفته یکی از محققان این پژوهش، ویروس کرونا از سوی کسانی که با صدای بلندتر صحبت می‌کنند، راحت‌تر پخش می‌شود، ونیز مکان‌های سرپوشیده که صدای بلندتری در آن تولید می‌شود، بیشترین خطر را برای انتشار کووید-۱۹ دارند. بر آن مبنا هشدار داده شد که حضور در مکان‌های محصور با احتمال صدای بلند در آن‌ها، مانند رستوران‌ها، باشگاه‌های ورزشی، و سالن‌های تئاتر و کنسرت،‌ می‌تواند به پخش میزان بالایی از ویروس کرونا بینجامد.
یکی از یافته‌های این تحقیق، اهمیت تهویه مناسب در مکان‌های هنری سرپوشیده است. ولکنز، از پژوهشگران این تحقیق، می‌گوید:‌ «تعطیل هنرهای نمایشی با شروع گسترش کرونا از اقدام‌های بسیار درست بوده که قطعا جان بسیاری از افراد را نجات داده است، زیرا اکنون می‌دانیم که آواز خواندن یا حرف زدن با صدای بلند چه میزان زیادی از ذرات ویروس را منتشر می‌کند.» به گفته او سایر رویدادهای هنری مانند نمایشگاه‌ها، انواع رقص‌ها و باله و صرفا نواختن ساز، امن‌تر از کنسرت‌ها هستند.