به گزارش «تابناک»؛ مرکز رسانه قوه قضاییه اعلام کرد: «حکم قصاص آرمان عبدالعالی در پی تقاضا و عدم گذشت خانواده غزاله شکور و علیرغم تلاش‌های صورت گرفته از سوی دستگاه قضایی، شورای حل اختلاف و فعالین فرهنگی و اجتماعی کشور طی سالهای اخیر به منظور جلب رضایت اولیای دم که تا آخرین لحظات هم ادامه داشت، سحرگاه امروز در زندان رجایی شهر اجرا شد.»
لازم به ذکر است آرمان عبدالعالی، در سال ۱۳۹۲ مرتکب قتل غزاله شکور و به قصاص محکوم شد.
گفتنی است غزاله شکور دختر ۱۹ سالهای بود که دوازدهم بهمن سال ۱۳۹۲ از خانه خارج و پس از آن ناپدید شد و هرگز اثری از او یافت نشد، پس از گزارش مفقودی توسط خانواده شکور، تحقیقات پلیس نشان داد که غزاله به قصد دیدار با آرمان عبدالعالی، دوست خود از خانه خارج و پس از آن ناپدید شده است.
آرمان عبدالعالی در بازجویی‌های اولیه اعتراف کرد که غزاله بابت مهاجرت تصمیم داشته تا رابطه خود با او را خاتمه دهد و در نتیجه این تصمیم بین آن‌ها درگیری روی می‌دهد و که در پی آن به سر غزاله ضربه وارد شده و از هوش می‌رود.
آرمان در بازجویی‌های نخستین معترف می‌شود که پس از هل دادن غزاله سر دختر دچار ضربه می‌شود، اینجاست که آرمان چندین بار با میله فلزی به سر غزاله می‌زند و پس از آن جسدش را در کیسه پلاستیکی پیچیده و به سطل زباله می‌اندازد، اما بعداً این اعترافات را پس گرفت و وارد آمدن ضربه به سر غزاله را ناشی از سر خوردن او در راه‌پله دانست و مدعی شد که از ترس بدنش را معدوم کرده.
در سال ۱۴۰۰ به نقل از وکیل عبدالعالی و رئیس مرکز حل اختلاف در خصوص آخرین وضعیت پرونده گزارش شد که کار رسیدگی پایان یافته و حکم نهایی دادگاه قصاص است که اجرای آن بستگی به تصمیم خانواده مقتول دارد.
در طول محاکمه، آرمان عبدالعالی در سالهای ۹۹ و ۱۳۹۸ دستکم دوبار به اعدام محکوم شد که هر بار حکم قصاص به تعویق افتاد، در یکی از این موارد حکم اعدام عبدالعالی در پای چوبه دار متوقف شد، خانواده شکور به او مهلتی یک‌ماهه دادند تا به محل رهاسازی بدن غزاله اعتراف کند، اما در همین حال وکیل عبدالعالی با توسل به این که حساب کاربری فیسبوک غزاله دوباره بازگشایی شده بود و همین‌طور خانواده‌اش برای او از دانشگاه مرخصی تحصیلی گرفته بودند مدعی بی گناهی موکلش شد و درخواست اعاده دادرسی را مطرح کرد.
آرمان عبدالعالی همچنین در سالیان رسیدگی به پرونده در نتیجه صدور حکم اعدام بار‌ها به انفرادی منتقل شد. در سال ۱۴۰۰ آرمان چهار بار طی فقط ۳ هفته برای اجرای حکم اعدام به انفرادی متوقف شد، حکم وی بنا بود تا در ۲۱ مهر اجرا شود، اما تا ۲۴ مهر به تعویق افتاد، او سپس در ۲۵ مهر باز هم به انفرادی منتقل شد، اما دوباره اجرای حکم لغو گردید، مطابق اعلام خرمشاهی یکی از وکلای عبدالعالی، حکم اعدام موکلش در تاریخ ۲۵ مهر ماه به دلایل عمومی (توقف تمام اعدام‌ها در آن مقطع) متوقف گردید، او بار دیگر در ۱۰ آبان، ۱۴۰۰ برای اجرای حکم در تاریخ ۱۲ آبان به انفرادی منتقل شد.
چندماه پیش وکیل سید ولی الله حسینی در خصوص جزئیات پرونده آرمان گفته بود: آرمان در بازجویی ها گفته بود که غزاله هنگام خروج سر خورده بود اما به خاطر ترس او را در چمدان قرار داد و در سطل آشغال انداخت. او بعدا در آگاهی که تحت فشار قرار گرفت، هیچ یک از آن مواردی که قبلا اعلام شده بود در دادگاه تکرار نکرد و اقرار به قتل نداشت.
حسینی با اشاره به ایرادات موجود در پرونده گفت: ایرادات زیادی را در خصوص پرونده در دادسرا مطرح کردیم از جمله اینکه به اتهام آرمان بایستی در دادسرای اطفال رسیدگی می شد حال آن که در دادسرای جنایی رسیدگی شد. علاوه بر این پرونده شخصیت در مورد وی تشکیل نشد و مسائل روانشناسی در خصوص آرمان بررسی نشد. نظریه پزشکی قانونی در مورد بلوغ فکری وی اخذ نشد و صرفا کسب نظر شده بود که آیا مسئولیت کیفری دارد یا خیر که پاسخ مثبت بود. در مرحله دادسرا پرونده دارای نواقص بسیاری بود در همان مرحله افراد دیگری نیز مورد اتهام بودند ولی هیچکدام تحت تعقیب و بازجویی قرار نگرفتند.
این وکیل دادگستری ادامه داد: شش ماه پس از بازداشت آرمان، شاهد بسته شدن فیسبوک غزاله و مرخصی غزاله از دانشگاه بودیم. پدر و مادرش در این مورد بسیار متناقض سخن گفتند و معلوم نشد وضعیت چه بود. در مورد فیسبوک هیچ استعلامی از پلیس فتا یا مراجع قانونی اخذ نشد. در مورد دفترچه بیمه نیز گفته شده اشتباه کارمند بوده که دفترچه را تمدید می‌کرده است.
حسینی با اشاره به ایرادات در مرحله دادگاه افزود: در دادگاه نیز به این پرونده به درستی رسیدگی نشد. در شعبه ۷۴ دادگاه کیفری استان یک مرتبه آرمان با قید وثیقه آزاد شد اما مجددا به طرز نامشخصی بازداشت موقت صادر و حکم قصاص صادر شد. بعدا دو قاضی از رأی خود عدول کردند. علی رغم اینکه رای در دیوان عالی کشور شتاب زده بود، به دلیل عدول قضات، به شعبه ۵ کیفری اعاده شد و این شعبه برخلاف تشریفات دادرسی رای جدیدی صادر کرد با این محتوا که از فاصله انداختن چمدان تا رفتن ۱۵ دقیقه طول کشیده که اقدام کشنده بوده است.
وی افزود: اشتباه دادگاه را به صورت مبسوط به دیوان عالی دادیم اما درنهایت شعبه ۳۹ دیوان پرونده هزار صفحه ای رای را تایبد کرد.
همچنین حجت‌الاسلام والمسلمین هادی صادقی، رئیس مرکز توسعه حل اختلاف کشور درباره اینکه آیا شورای حل اختلاف در خصوص پرونده آرمان عبدالعالی ورودی داشته است یا خیر، گفته بود: «بله؛ اولاً ما در مورد اینکه این فرد جرمی مرتکب شده یا خیر، نباید قضاوت کنیم؛ چرا که این پرونده جزئیات و مسائل مختلفی دارد که قضاوت را سخت می‌کند، لذا خواهش من این است که مردم در خصوص این پرونده از اظهارنظر اجتناب کنند و این کار، کار قضات است.
صادقی تصریح می‌کند: «ده‌ها قاضی در این پرونده ورود کردند و چند نوبت بررسی شده است. این پرونده دو نوبت به دیوان عالی کشور رفته و قضات دیوان عالی کشور پرونده را مجدداً بررسی و قضات بدوی هم در دادسرا و هم در دادگاه کیفری موضوع را بررسی کردند و حکم دادند. از طرفی ماده ۴۷۷ در خصوص این پرونده اعمال شده و مجدداً بررسی شده است. از لحاظ اتقان حکم تردیدی وجود ندارد و براساس شواهد موجود حکم قتل ظاهراً درست است. طبیعتاً این قتل ناخواسته بوده و معلوم نیست که هدف قبلی داشته یا خیر؛ اما پیش آمده و این جوان مرتکب این کار شده است.»
وی با بیان اینکه این جوان سابقه جنایی نداشته است، ادامه می‌دهد: «این جوان جزو جنایتکاران نیست و این اتفاق پیش آمده و با قصد قبلی نبوده است و از طرفی خانواده‌های قاتل و مقتوله بسیار محترم هستند و ما هر دو خانواده را دیدیم و با آن‌ها صحبت کردیم. آرمان عبدالعالی زمانی که به زندان می‌رود، در حال اخذ دیپلم بوده، اما در زندان تا فوق لیسانس خود را نیز اخذ کرده است. به لحاظ قضائی کار دستگاه قضائی تمام شده است و باید از لحاظ اجرای حکم بر اساس نظر خانواده مقتول یا قصاص کنند و یا رضایت دهند. در حال حاضر همه چیز دایر مدار خانواده مقتوله است. باید به خانواده مقتوله حق داد که داغ بزرگی دیده‌اند و از طرف دیگر جنازه‌ای نیز در کار نیست و از این خاطر نیز خانواده مقتوله آزرده خاطر هستند. در حال حاضر شرایط به گونه‌ای نیست که به جسد دسترسی باشد و اتفاقی افتاده که قابل دسترسی نیست و هر چه این‌ها اصرار کنند که آرمان جای جنازه را بگوید، او نمی‌تواند بگوید چرا که خودش نیز نمی‌داند و اگر می‌دانست ده‌ها بار گفته بود.»
نظر شما