خبرگزاری مهر، گروه سیاست: رقابت در میدان سیاست، همواره با اتفاقاتی غیرقابل پیش‌بینی همراه بوده و گاهی از موافقان، مخالف و از مخالفان، موافق ساخته است؛ همانجا که موضوع از اختلاف نظر با رقبا فراتر می‌رود و به میان فعالان یک حزب یا جریان کشیده می‌شود. تجربه نشان می‌دهد که گاهی در زمان اتخاذ حساس‌ترین تصمیم‌های تشکیلاتی، زاویه‌هایی شکل گرفته که به نقطه عطفی مهم و اثرگذار در تاریخ تبدیل شده‌اند.
آنچه در انتخابات ۱۴۰۰ گذشت نیز بستری برای بروز اختلاف سلیقه‌ها در جریان اصلاحات به ویژه حزب کارگزاران شد و دو طیف «تکنوکرات» و «رادیکال» این تفکر را مقابل هم قرار داد. بعد از آنکه صلاحیت گزینه‌های اصلی جریان دوم خرداد توسط شورای نگهبان احراز نشد، این جریان بر سر دوراهی حساس «حمایت از عبدالناصر همتی» و «تحریم انتخابات» قرار گرفت.
اختلاف دیدگاه اصلاح‌طلبان در دوراهی حضور فعال و غیرفعال در انتخابات، منجر به یک شکاف در این جریان سیاسی شد؛ شکافی که به درون برخی احزاب سیاسی مانند کارگزاران هم کشید و موجب استعفای برخی اعضای شورای مرکزی این حزب شد.
ترکان ادعا می‌کند، عطریانفر تکذیب!
حرف و حدیث‌ها درباره اختلاف در حزب کارگزاران با رسانه‌ای شدن استعفای «فرزانه ترکان» عضو شورای مرکزی این حزب کلید خورد. او با رسانه‌ای کردن استعفای خود، ماجرای اختلافات در حزب متبوعش را آغاز کرد. ترکان ادعا کرد که غیر از او «یدالله طاهرنژاد» نیز به زودی کناره‌گیری خواهند کرد؛ ادعایی که «محمد عطریانفر» رئیس کنگره حزب کارگزاران آن را اکیداً تکذیب کرد اما در آن مقطع فرزانه ترکان در گفتگو با مهر، درباره قطعیت استعفای طاهرنژاد، تصریح کرده بود: «استعفای او (طاهرنژاد) قطعی است و وی متن استعفای خود را در گروه شورای مرکزی حزب کارگزاران به اشتراک گذاشته است. افراد دیگری هم هستند که بهتر است اجازه بدهیم خودشان درباره استعفایشان تصمیم بگیرند.»
برگزاری جلسه شورای مرکزی بدون حضور «کرباسچی»!
سرانجام جلسه شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در دوره جدید برگزار شد تا پایانی بر حاشیه‌های مطرح شده در قبال حزب یاران هاشمی رفسنجانی باشد؛ دستور جلسه هم انتخابات دبیرکل و بررسی استعفاهای برخی از اعضا بود. در نهایت خروجی جلسه خداحافظی «کرباسچیِ تکنوکرات» از مقام دبیرکلی این حزب شد.
غلامحسین کرباسچی که از ابتدای تاسیس حزب کارگزاران سازندگی همواره دبیرکل این حزب اصلاح‌طلب بود، در نشست شورای مرکزی کارگزاران که با غیبت وی نیز همراه شد، جای خود را به حسین مرعشی داد و همچنان محسن هاشمی رفسنجانی نیز بر کرسی ریاست شورای مرکزی این حزب ابقاء شد.
محمد عطریانفر که به عنوان رئیس سنی، جلسه را مدیریت می‌کرد، در تشریح چرایی تغییر در راس حزب کارگزاران خاطرنشان کرده است: «کرباسچی در سه سال اخیر به دلایلی کاملاً قابل‌فهم و موجه از جمله شرایط سیاسی موجود و تغییر ذائقه اعضا می‌خواست نسبت به انتخاب دبیرکل جدید اقدام کنند که با مخالفت و اصرار آنها مواجه شد.»
به گفته او، در آخرین کنگره حزب کارگزاران در بهمن گذشته، کرباسچی بار دیگر بر موضع خود مبنی بر کناره‌گیری از دبیرکلی پافشاری کرده و حتی اعلام کرده که این آخرین دوره‌ای است که به عنوان دبیرکل مسئولیت این حزب را برعهده می‌گیرد.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران درباره استعفای برخی اعضا هم گفت: استعفای تعدادی از اعضا مطرح بود اما به دلیل عدم تصویب در کنگره حزب، این استعفاها هنوز اعمال نشد. همچنان که «فرزانه ترکان» در این جلسه حاضر شده بود و اعضا به استعفای او رای ندادند.
حاشیه «تکنوکرات‌ها» پایان ندارد
انتظار می‌رفت پس از برگزاری جلسه شورای مرکزی و انتخاب دبیرکل جدید، کارگزاران مسیر خود را در عرصه سیاسی و تشکیلاتی ادامه دهد اما همچنان حاشیه بر متن غلبه کرد. این بار ماجرا از موضع‌گیری محسن هاشمی رفسنجانی پیرامون تغییر و تحول در حلقه مرکزی تکنوکرات‌ها شروع شد. او در گفتگویی با بیان اینکه نمی‌خواستم در دوره جدید رئیس شورای مرکزی شوم، درباره استعفای تعدادی از هم حزبی‌های خود موضعی برخلاف محمد عطریانفر اتخاذ کرد و گفت: در شورای مرکزی جدید استعفاها یک به یک مطرح و رسیدگی می‌شود، به طور مثال قبلاً فائزه هاشمی استعفا کرده بود و فرزانه ترکان و یدالله طاهرنژاد هم به این لیست اضافه شدند که این موارد در جلسات بعدی شورای مرکزی مطرح خواهد شد!
حاشیه دیگر کارگزارانی‌ها به عدم انتشار روزنامه سازندگی به سردبیری «محمد قوچانی» برمی‌گردد، پس از برگزاری جلسه شورای مرکزی و تعیین دبیرکل جدید، دیگر ارگان رسمی حزب کارگزاران سازندگی بر روی «دکه‌های روزنامه فروشی» قرار نگرفت. غلامحسین کرباسچی دبیرکل پیشین که محوریت فعالیت‌های رسانه‌ای گروه هم‌میهن را نیز برعهده دارد در صفحه شخصی خود به تشریح علل توقف روزنامه سازندگی پرداخت و اعلام کرد: استعفای سردبیر، عدم همراهی و احیاناً مخالفت ارکان حزب با انتشار روزنامه، عدم وجود کاغذ و بدهی سنگین باعث شد تا روزنامه دیگر منتشر نشود.
ارگان کارگزاران در ایستگاه پایانی!
پس از انتشار مطلب دبیرکل سابق کارگزاران در فضای مجازی، کانال رسمی حزب کارگزاران سازندگی به نقل از عطریانفر اعلام کرد: بخش بیشتر منابع مالی روزنامه از خود روزنامه و از محل فروش و جذب آگهی و یارانه تامین می‌شود. اگر کمبودی هم باشد افراد توانمند در شورای مرکزی یا خارج از آن کمک می‌کنند تا کسری آن جبران شود؛ در این شرایط اتفاق ویژه‌ای صورت نگرفته و این توقف به دلیل فنی بوده که زودتر مرتفع می‌شود.
به هر حال این روزها سایه اختلاف در حزب کارگزاران سنگینی می‌کند، از یک سو کرباسچی در جلسه شورای مرکزی کارگزاران شرکت نمی‌کند و پس از انتخاب دبیرکل جدید در قبال عدم انتشار ارگان رسمی این حزب موضع‌گیری می‌کند و این موضع‌گیری او به مذاق عضو دیگر خوش نمی‌آید و نسبت به آن واکنش نشان می‌دهد و از سوی دیگر، همان عضو از مخالفت اعضا با استعفا تعدادی از هم حزبی‌ها خود خبر می‌دهد، اما رئیس شورای مرکزی موضع دیگری اتخاذ می‌کند و از بررسی استعفاها در شورای مرکزی سخن می‌گوید!
نزدیکی تکنوکرات‌ها به اتحاد ملت
با توجه به تغییر و تحولات در حزب کارگزاران سازندگی که زمانی بال راست رئیس دولت سازندگی بود، باید منتظر سیاست‌ها و راهبردهای جدید آنها در عرصه تشکیلات بویژه در همکاری این حزب با نهاد اجماع ساز اصلاحات باشیم. «سعید آجرلو» فعال رسانه‌ای درباره تحولات اخیر در حزب کارگزاران، گفت: «رفتن کرباسچی از دبیرکلی کارگزاران نتیجه شکست این حزب در دو انتخابات مجلس و ریاست جمهوری بود. با دبیرکلی مرعشی، فاصله کارگزاران با اتحاد ملت کمتر و موضع راست میانه ضعیف‌تر می‌شود.»
البته در این گزاره این پرسش مطرح می‌شود که آیا بروز حاشیه‌ها و اختلافات در جمع کارگزارانی‌ها این مجال را به آنها می‌دهد که سیاست جدید خود را در حزب متبوعشان و به صورت گسترده در جریان اصلاحات اعمال کنند؟!
نظر شما