به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سيما، سرکه یکی از مواد مورد نیاز در انواع دستور پخت است و از آن در پخت غذا، خیساندن مواد و یا سس سالاد استفاده می‌شود. همچنین از آن می‌توان به عنوان ضدعفونی کننده و تمیز کننده در خانه‌ها استفاده کرد. سرکه مایعی است که از آب میوه‌ها و تقطیر برخی مواد تهیه می‌شود و در فرآیند تخمیر الکل، طعمی ترش و بویی قوی ایجاد می‌کند. سرکه انواع مختلفی دارد و با توجه به اینکه از چه چیزی درست شده است، طعمی متفاوت نیز خواهد داشت.
سرکه قرمز
سرکه قرمز با تخمیر انگور قرمز درست می‌شود و خواص سرکه انگور بی شمارند. این فرآیند شامل انبار کردن انگور در یک مخزن است. دراین روند، اسید استیک با تخمیر اتانول و در طول زمان تولید می‌شود. نوع خاصی از باکتری در این عمل شیمیایی دخیل است که آن را «مادر سرکه» یا «مادر» می‌نامند. مادر باکتری تخمیرپذیر است که برای ایجاد سرکه به کار می‌رود. این فرآیند به تولید مایعی ترش مزه با بویی تند، که نشان از سرکه‌ای مرغوب است، منجر می‌شود. زمانی که تخمیر کاملا انجام شد، سرکه پالایش می‌شود و در بطری‌ها آماده فروش می شود. کیفیت میوه‌های اولیه در تولید سرکه بسیار موثر است.
سرکه سفید
اما سرکه سفید، با تخمیر الکل موجود در مالت درست می‌شود و در اینجا نیز، باکتری مادر عمل تخمیر را انجام می‌دهد و در نهایت مایعی با رنگ سفید یا رنگ زرد کم رنگ به ما می‌دهد. سرکه سفید طعم پیچیده تری نسبت به سرکه قرمز دارد و کمی ترش‌تر است.
از لحاظ تاریخی، سرکه سفید از تخمیر خوراکی‌هایی مانند چغندر قند، سیب زمینی تولید می‌شده است و معمولا دستورالعمل تهیه آن بسته به مواد اولیه و موقعیت جغرافیایی متفاوت است. سرکه سفید معمولا حدود ۴ تا ۷ درصد الکل و ۹۳ تا ۹۶ درصد آب دارد. البته انواع قوی‌تر آن نیز برای استفاده به عنوان مواد شوینده نیز وجود دارد.
تفاوت سرکه سفید و سرکه قرمز
تفاوت سرکه سفید و سرکه قرمز در وهله اول در مواد تشکیل دهنده آن‌هاست. سرکه قرمز بیشتر از میوه‌های قرمز رنگ درست می‌شود و سرکه سفید معمولا به صورت صنعتی و از تقطیر مالت.
سرکه قرمز، طعم ظریف‌تر و ملایم تری نسبت به سرکه سفید دارد.
در نهایت نیز به دلیل رنگ این دو، موارد استفاده نیز متفاوت هستند. معمولا از سرکه قرمز در مواد غذایی رنگ روشن استفاده نمی‌شود چرا که رنگ غذا را تغییر می‌دهد.
سرکه سفید معمولا به صورت صنعتی درست می‌شود و برای رنگ و بوی بهتر به آن شکر سوخته یا کارامل اضافه می‌کنند؛ بنابراین سرکه قرمز برای مبتلایان به اضافه وزن و دیابت مناسب‌تر است.
نکته
گاهی افراد به سرکه‌ای که از انگور زرد یا انگور سبز تهیه می‌شود نیز سرکه سفید می‌گویند که البته سرکه انگور نام مناسب‌تری برای این نوع سرکه محسوب می‌شود.
موارد احتیاط
اگرچه سرکه سفید معمولا ایمن است، اما مقدار بسیار زیاد آن می‌تواند خطرناک باشد. مصرف بیش از حد سرکه می‌تواند علائم التهاب در دستگاه گوارش، تپش قلب و یا سوء هاضمه ایجاد کند.
سرکه به طور کلی دارای مقادیری سدیم است که به هیچ وجه برای افراد با فشار خون بالا مناسب نیست.
همچنین، براساس برخی تحقیقات سرکه در ترکیب با برخی مواد مانند دارو‌های قلبی و یا نوعی از قند خون، می‌تواند زیان آور باشد. نتیجه مصرف همزمان این مواد می‌تواند قند خون و پتاسیم خون را کاهش دهد؛ بنابراین همواره با پزشک خود در زمینه مصرف سرکه مشورت کنید.