به گزارش جماران؛ در واکنش به هجمه برخی از رسانه‌های عربی به «جورج قرداحی»، وزیر اطلاع‌رسانی لبنان به دلیل اظهارات اخیر وی درباره یمن، عباس خامه‌یار، رایزن فرهنگی ایران در لبنان و فعال رسانه‌ای ایران با انتشار ویدیویی، نوشت:
«در اواخر دهه هشتاد میلادیِ قرن گذشته و در سال‌های پایانی جنگ داخلی ۱۵ ساله لبنان، در زیرزمین یکی از ساختمان‌های چندطبقه‌اى خیابان مشهور الحمرای بیروت و در دفتر روزنامه معروف السفیر که بیشتر شبیه یک سنگر و خاکریز جنگی بود تا دفتر، با سردبیر وقت روزنامه مزبور دیداری داشتم.
گفت‌وگوی مفید، پندآموز و صمیمانه‌ای بود. از آزادی‌ها و جایگاه مثال‌زدنی «آزادی بیان» و «حریت نشر» در لبنان، از پایداری و استقامت «قلم» برابر این همه جنگ‌افزارهایی که همه چیز این شهر را ویران و با خاک یکسان می‌کرد، از ادامه تحریر و نشر روزنامه‌ها در چاپخانه‌های مخوف زیرزمین ساختمان‌های ویران‌شده و زیر آتش توپخانه‌ها و غرش تانک‌ها در بیروت و توزیع فورى آن به سراسر جهان عربِ آن روز.
از همه چیز سخن به بیان آمد و بالاخره از جایگاه رسانه و آزادی بیان حتی در این شرایط جنگی بیروتِ جنگ‌زده و مقایسه آن با دیگر کشورهای منطقه.
هنگامی که نامی از این کشورها به میان آمد، سردبیرِ زیباقلم، خوش‌بیان و طنزپرداز السفیر، با کنایه و لبخندی تمسخرآمیز آنها را «دُوَلْ کارْتوُنِیَة» به معنای «کشورهای کارتونی» خواند!
گرچه سالیان سال از آن ماجرا می‌گذرد، این جمله را اما هرگز از یاد نبرده‌ام و همواره در رویدادهای گوناگون منطقه‌ای به ذهنم متبادر می‌شود.
مصداق بارز آن را اما امروز به وضوح در هجمه گسترده، بی‌امان و نفس‌گیر برخی از این کشورها بر علیه شخصیت سرشناس و روزنامه‌نگار مستقل و برجسته و وزیر اطلاع‌رسانی تازه‌تعیین شده لبنانی صورت می‌گیرد را مشاهده می‌کنم که برای برکناری او، چه فشارها، تهدیدها، احضار سفرا و برنامه‌ریزی‌های گسترده‌ای که طراحی و اجرا نمی‌شود!
گناه جورج قرداحی، تنها بیان یک جمله در رابطه با جنگ یمن است که آن را هم یک ماه پیش از تصدی‌گری وزارت و شرکت در دولت جدید لبنان بیان کرده بود!
او در آن مقطع مصاحبه با شبکه الجزیره و در برنامه «پارلمان ملت» اظهار داشته بود: «حوثی‌ها از خودشان دفاع می‌کنند؛ این دفاع از خود نیست؟! آنان به احدی تعدی نداشتند. به نظر من جنگ یمن، جنگ بیهوده‌ای است که باید متوقف شود، چراکه تجاوز به یک ملت است. شما زیان‌هایی که به این ملت وارد می‌شود را می‌بینید. این ملت در محل سکونتشان و در خانه‌ها و روستاهایشان و در میدان‌هایشان و حتی در مراسم سوگ و شادی‌شان از سوی جنگنده‌ها بمباران می‌شوند. آنچه که در دو و سه سال انجام نشد، در ٨ سال هم به سرانجام نخواهد رسید؛ این به معنای بیهودگی این جنگ است. این دیدگاه من است».
همین...!
نظر شما