جنوب نیوز: محسن امینزاده، از مقامات وزارت خارجه دولت اصلاحات و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ اخیراً در اظهاراتی که سایت امتداد آنرا منتشر کرد، پیرامون رخدادهای افغانستان گفته است: همواره تصریح کرده ام که آنچه در افغانستان اتفاق افتاد تنها شکست آمریکا نبود. برای ایران نیز یک شکست بزرگ بود. اگر آمریکا بزرگترین بازنده ماجرا در جهان بود، ایران بزرگترین بازنده این تحول در منطقه بود.
او در ادامه تصریح میکند: آمریکاییها حداقل ۱۰ سال است که در حال برنامه ریزی برای خروج از افغانستان و از منطقه خاورمیانه و غرب آسیا است. آمریکا با همه حواشی تحقیر کننده اش، با مصالحه با طالبان تقریبا بدون تلفات نیروهای انسانی که می توانست بسیار گسترده باشد، از افغانستان خارج شدند . آنچه آمریکاییها را تحقیر کرد، فروپاشی مقاومت دولت و ارتش افغانستان در برابر طالبان و استقرار بسیار سریع طالبان در این کشور بود. آمریکاییها در این رابطه لطمه حیثیتی جدی خوردند هرچند به هدفشان که خروج با کمترین تلفات بود رسیدند. اما آنچه در ایران جناح تندرو تلاش زیادی کرد که پنهان کند موقعیت ایران به عنوان مهمترین بازنده این تحولات در منطقه بود!
امینزاده میافزاید: ایران که تا ۱۵ سال پیش تاثیرگذارترین کشور منطقه در تحولات افغانستان بود، در مدیریت تحولات این کشور پس از خروج آمریکا هیچ نقشی نداشت و تقریبا بکلی حذف شد. با چنین تنزل موقعیتی، حیرتانگیز بود که چرا جناح اصولگرا تصویری پیروزمندانه از ماجرای استقرار طالبان در افغانستان دارند؟ چرا جناح اصولگرا و سپاه قدس مدعی هستند که این وضع یک پیروزی برای ایران است؟ این پرسش را از وزارت خارجه ندارم چون وزارت خارجه از سال ۱۳۸۴ تا کنون تقریبا اجازه نداشته که هیچ نقشی در دیپلماسی منطقه ای از جمله تحولات افغانستان ایفا کند. در حالی که این تحول برای شورای امنیت و سپاه و نهادهای دیگری که نقش اساسی در تحولات منطقه و افغانستان داشته اند و دارند یک شکست بزرگ راهبردی است.[۴]
*گویا مسئله بر سر ناراحتی آقای امینزاده از افتضاح آمریکا در افغانستان و خالی شدن افغانستان از اصلیترین دشمن ایران یعنی آمریکاست... وگرنه یک رجل میهندوست و وطنپرست حتی در صورت واقعی بودن ادعای امینزاده هم حاضر نیست اینچنین در داخل خاک ایران علیه ایران بدگویی کند!
بدتر آنکه امینزاده پس از مهمترین بازنده نامیدن ایران؛ پای سپاه را نیز به میان میکشد و مدعی شکست سپاه هم میشود.
جدای از لزوم قضاوت درباره وطن دوستی یا دیگردوستی امثال امینزاده؛ در بحث افغانستان باید دانست که خالی شدن این کشور از دشمن بیرحم ایران یعنی آمریکا یک فرصت بزرگ است.
از طرفی آمریکا مجبور شد افغانستان را به کسانی واگذار کند که برای جنگ با آنها وارد منطقه شده بود و این یعنی یک شکست به معنای تامّ کلمه.
در بحث ایران نیز باید دانست که پیروز ماجرا در تحولات منطقهای و بینالمللی کسی است که منافعش تأمین شود.
اینکه در قضایای افغانستان با حکومت تازهای مواجه هستیم که تندرویهای سابق را ندارد، علیه شیعیان دست به توطئه و کشتار نمیزند و صرفا مثل آمریکا برای عدهای در داخل دوستداشتنی نیست! به وضوح نشان میدهد که منافع ایران تأمین شده است یا خیر؛ و امثال امینزاده از سر خیرخواهی به میدان آمدهاند یا از غم رفتن کدخدا!؟
نظر شما