دولت سیزدهم پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 1400 که 28 خرداد برگزار و طی آن سید ابراهیم رئیسی به ریاست جمهوری رسید در سوم شهریور ماه پس از پنج روز بحث و بررسی (از روز شنبه ۳۰ مرداد تا سوم شهریور) رای اعتماد نمایندگان مجلس شورای اسلامی را کسب کرد.

به گزارش تین نیوز، رستم قاسمی در جلسه رای اعتماد مجلس 267 رای موافق، 14 رای مخالف و چهار رای ممتنع کسب کرد و به عنوان وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم شروع به کار کرد.

امروز 26 مهر ماه 1400 ، یک ماه و 23  روز از وزارت رستم قاسمی سپری شده اما هنوز فقط یکی از معاونان این وزارتخانه انتخاب شده است.

رستم قاسمی 21 مهر ماه سید میعاد صالحی را به عنوان مدیرعامل شرکت راه آهن منصوب کرد و اگر چه گفته می شود تکلیف 2 معاونت دیگر این وزارتخانه نیز مشخص شده اما هنوز هیچ حکم رسمی در این مورد صادر نشده است.

اما چرا انتصاب هر چه سریعتر معاونان وزارت راه و شهرسازی مهم است؟ اول این که معمولا چند ماه قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، به خصوص در مواقعی که احتمال تغییر رویکرد دولت ها از نظر سیاسی محتمل است، بدنه وزارتخانه ها و یازمان های تابعه و بویژه وزرا و معاونان و مدیران و حتی کارشناسان دستگاهها که وزارت راه و شهرسازی نیز از این امر مستثنی نیست دچار سردرگمی و بی انگیزگی برای فعالیت شده و تصمیات بلند مدت را از برنامه های خود حذف می کنند که این خود رکود در فعالیت ها را به دنبال دارد.

دوم این که پس برگزاری انتخابات و انتخاب وزرای جدید، معمولا معاونان و مدیران وزارتخانه ها و سازمان های تابعه به دلیل این که احتمال انتصاب معاونان جدید و حذف خود از مسئولیت محوله را با توجه به تغییر رویکرد سیاسی وزیر، قطعی می دانند، از برنامه ریزی و سیاست گذاری کنار کشیده و به طور روزمره مدیریت می کنند.

این دو موضوع خود کافی است تا دستگاههای اجرایی را برای بازه زمانی چندین ماهه با بلاتکلیفی مواجه کند که اگر این روند انتخاب نیز به طول بیانجامد، مزید بر علت شده و مدت زمانی بلاتکلیفی دستگاه ها را افزایش داده  و شرایط را برای سایر کارکنان و حتی بخش خصوصی سخت تر می کند.

در شرایط فعلی و با توجه به عدم انتخاب معاونان وزارت راه و شهرسازی، اگر موضوع آمدن و رفتن مهدی غضنفری نیز به این بلاتکلیفی اضافه  شود که آمده بود تا شایسته گزینی کرده و یاری گر رستم قاسمی برای انجام بهترین انتصابات باشد، اما نیامده از این وزراتخانه رفت، شرایط سخت بدنه دستگاه ها و کارکنان معاونت ها و سازمان های متعدد وزارت راه از کارکنان ستاد تا مدیران استانی و ... بیشتر مشخص می شود.

به همین دلیل است که می توان گفت تعیین تکلیف هرچه سریع تر معاونان وزارت راه و شهرسازی در بهبود شرایط کار این وزارتخانه و پیشبرد اهداف تعیین شده از سوی وزیر راه و شهرسازی تاثیر چشم گیری خواهد داشت به خصوص که وضعیت سیاسی و اقتصادی کشورمان نیز در حال حاضر وضعیت خاص و حساسی است که نیاز به سرعت عمل در برنامه ریزی و ساماندهی امور مختلف است.

البته نباید از نظر دور داشت که حتی اگر شرایط حساس کنونی از نظر سیاسی و اقتصادی نیز در کشور حاکم نبود، به هر حال تعیین هرچه سریع تر معاونان وزارتخانه و سازمان ها و شرکت های تابعه، لازم بود. برای نمونه اگر به سال 1392 و تشکیل دولت یازدهم و دوران وزارت عباس آخوندی نگاهی بشود مشاهده می گردد که تا تاریخ 25 مهر تکلیف شرکت راه آهن با انتخاب محسن پور سیدآقایی، شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل با انتصاب علی نورزاد و شرکت فرودگاه های کشور با انتصاب اسماعیل تبادار مشخص شده بود. اگرچه نباید از نظر دور داشت که رای اعتماد به دولت یازدهم  20 روز زودتر از دولت سیزدهم و 13 مرداد سال 1392 انجام شده بود.

بر همین اساس انتظار فعالان و ذی نفعان و کارشناسان وزارت راه و شهرسازی از رستم قاسمی این است با سرعت عمل بیشتری برای انتخاب معاونان خود به خرج بدهد.

البته بر اساس شنیده ها، گفته می شود انتخاب معاونان وزرا فراتر از وزیر تصمیم گیری شده و بعضا به بیرون از وزارتخانه نسبت داده می شود، اما اختلافات غضنفری با افراد ستادی با برخی از  اعضای کمیته انتصابات که اخیرا منصوب شده اند، را نیز نمی توان از نظر دور داشت. مواردی که بعضا منجر به قهر برخی از مدیران و یا تخفیف جایگاه برخی از نزدیکان وزیر را درپی داشته است. امیدواریم با تصمیمات مدبرانه وزیر موجب حذف شایعات و پایان سردرگمی ها در بدنه وزارتخانه و شرکت ها و سازمان های تابعه شود!