به گزارش خبرگزاری ایسکانیوز؛ در فضاهای کوچک و گروهی، در فضاهای وظیفه ای، بین زوج چینش ها در همه فازهای بازی، رفتارهای استاندارد زوج ها در فضاهای مختلف و حتی با توجه به فوتبال روز دنیا، بین سه نفره ها و چهار نفره ها و پنج نفره ها و تشکیل خطوط ارتباطی آنها بر اساس رفتارهای ذاتی و وظیفه ای...
به راستی تا چه حد در این امور موفق بوده ایم؟
تا چه حد پیشرفت داشته ایم؟مفهوم دو واژه "موفقیت" و "پیشرفت" در پروسه تیم ملی چه تعاریفی دارند؟
اصولا دلیل تمرینات حفظ توپ و حمایتی بصورت پنج نفره بجای چهار یا سه نفره، در فوتبال امروز و تشکیل پنج ضلعی به جای مثلث ها و مربعات چه دلایلی میتواند داشته باشد؟
بردن این جزئیات ترکیبی به بازی مالکیتی و در ادامه آن، انجام تاکتیک ها، چه توجیهی دارد؟
در ساده ترین شکل ترکیبی نفرات تیم در یک بازی، که ترکیب دو نفره یا چینش زوج نفرات متصل و منفصل در ترکیب یازده نفره می باشد، چقدر موفق بوده ایم و اصولا مربی ما بر اساس چه معیارهایی این افراد را در کنار هم قرار میدهد؟
کدام اهداف برایش مهم است و کدام زوجها موفق ترین و کدام زوج ها عملکرد مناسبی نداشته اند؟
برای مثال در زوج حمله متصل، عملکرد طارمی و سردار، چگونه بوده است؟آیا میتوان فقط از روی گلهای زده توسط این دو، به ایشان نمره مثبت داد؟آیا برای مثال، نحوه همکاری و نیز فواصل این دو در کل بازیها، بر اساس تعارف فنی بوده است؟
در مقابل، عملکرد دو مدافع آخر به عنوان دو زوج متصل(کنعانی-خلیل زاده)، را چگونه ارزیابی می کنید؟آیا هماهنگی و سطح فنی مناسبی داشته اند؟آیا اصولا به وجود یک مدیر در دفاع که بتواند مدیریت دفاعی را برعهده بگیرد، بویژه در ارتباط با نفرات متصل به آنها در خطوط ارتباطی، اعتقاد دارید؟
به نظر شما، اگر ضد حمله امارات آفساید نبود و اتفاقات آن صحنه، صحیح می بود، دلیل اخراج شجاع چه میتوانست باشد؟پرده قبل از اخراج را تصور نمایید.شکل دو به یک(یک مهاجم امارات و دو مدافع آخر ایران) در مرکز زمین، رفتار صحیح و استاندارد در این لحظات و حالت چیست؟مدیریت یکی از این دو، چه تاثیری در آن صحنه میتوانست داشته باشد؟
زوج های متصل دفاع آخر و دفاع کناری آن، چگونه همدیگر را پوشش داده و به کمک هم می آیند؟در مدل دفاع از کانالهای کناری بصورت عرضی و طولی و اولویت دهی به فضاهای پیرامونیشان، تعریف مناسبی داشته و موفق بوده ایم؟آیا در ارسالهای عمقی تیم امارات به نیم فضاها دقت لازم را داشته و پیش بینی های سریع را برای بستن منافذ داشته ایم؟
آیا کم گل خوردن از حریفان، میتواند تعریف خوبی از انسجام دفاعی و رعایت استانداردهای بالای دفاعی را بما بدهد؟
آیا جابجائی دائمی زوج منفصل قلی زاده و جهانبخش، تاثیری ملموس بر عملکرد فاز حمله ای ما داشته است؟
کدام زوج متصل کناری ما موفق تر و با استاندارد بالا، وظایف خویش را انجام داده اند؟آیا تاکتیکهای اتخاذی تیم ملی، در کانالهای کناری، متناسب با توانایی و پتانسیل بازیکنان بوده است؟
نظرتان در خصوص زوج متصل هافبک(عزت اللهی و نوراللهی) و انجام وظایفشان چیست؟
و زوجهای بیشمار دیگر در ترکیب یازده نفره بر اساس اولویت(با محاسبات ریاضی، این موضوعات از لحاظ آماری قابل دستیابی است!)
آیا در بازیهای گروهی، طرحهای مناسب حمله ای و دفاعی داشته ایم؟آیا در فاز حمله، در یک سوم حریف، به اندازه بیرون آن، در پیاده سازی تفکرات موفق و تاثیرگذار بوده ایم؟فهم و درک بازیکنانمان از بازی در فضاهای مختلف و رفتارهای استاندارد در آنها، چقدر است؟آیا لژیونرهایمان به نسبت سطح بازیشان در تیمهای باشگاهی خود، درصد قابل توجهی از پتانسیلشان را می توانند در تیم ملی پیاده نمایند؟
آیا در گردش توپ در پشت یک سوم حریف، از سمتی به سمت دیگر و در زمان دفاع پرفشار ، سرعت و حوصله لازم را داریم؟
در انتقالها چگونه عمل می نماییم، از نظر سرعت، تعداد نفرات، نوع تاکتیک مد نظر، فضاهای هدف و... تعریف درست و اجرای صحیحی داریم؟در جمع شدن و باز شدن و شیفتهای تیمی و گروهی چگونه بوده ایم؟
بازیهای گروهی سه نفره، چهار نفره و پنج نفره را طبق چینش بازیکنان و تاکتیک و فلسفه کادر فنی، به چه صورت پیش رفته ایم؟چقدر به استانداردهای روز دنیا نزدیک شده ایم؟چند ثانیه توانایی حفظ توپ در شرایط مختلف با این تعداد نفرات را داریم؟چند ثانیه توانایی حفظ انسجام دفاعی را در شرایط احتمالی با تعداد نفرات فوق داریم؟اصولا آیا اعتقادی به بازی گروهی با چهار یا پنج بازیکن داریم و این توانایی در بازیکنان ما وجود دارد؟در خصوص بازی سه نفره بویژه در کانالهای کناری بر روی خط یک سوم دفاعی حریف چطور؟در بازی مرد سوم که در نفوذها بسیار پرکاربرد است، عملکرد مناسبی داشته ایم؟
انعطاف تیم ما در مقابل تاکتیکهای حریفان و سازگاری سریع با آنها چگونه است؟
پس از مرور جزء به جزء این موارد و بسیاری از جزئیات دیگر در فازهای مختلف، و بررسی اینکه آیا عملکرد مناسبی داشته ایم یا خیر، در نهایت و با جمیع موارد فوق، میتوانیم به بازی تیمی و عملکرد خویش و بررسی آن در حالت کلی برسیم.
لیکن به نظر می رسد، با بررسی دقیق تر این جزئیات ترکیبی، نتیجه این میشود که در سه امتیازها بسیار هوشمندانه و موفق عمل کرده ایم اما در عملکرد و پیشرفت تیمی نمره خوبی کسب نمی کنیم.
به هر حال امیدوارم تیم ملی با صعود به جام جهانی، به حداقل آورده خویش که ابعاد اجتماعی و اقتصادی فوتبال است، جامه عمل بپوشاند، اما برای مباحث فنی آن، باید قبول کنیم که هنوز در حد نام و پتانسیل فنی این بازیکنان نیستیم، چه رسد به اینکه مدعی تنه زدن به بزرگان فوتبال دنیا در پیشرفت فنی باشیم.
البته این را هم باید بپذیریم که نگاه توسعه ای و پیشرفتی، عوامل و معیارهای مختلفی را می طلبد.لیکن در این نگارش به آن کمی جزئی تر و در حیطه تیم ملی و شرایط فنی آن می نگریم.و از سوی دیگر، مربی داریم که علیرغم کارنامه کم بار در سطح بین المللی، از هوش و بازیخوانی بالایی بهره مند بوده و توانایی مدیریت نود دقیقه ای بازی ها را از خود به خوبی نشان داده است.
اکبر روح پرور
نظر شما