دانشمندان تأیید کرده اند که افسردگی همزمان با زوال عقل در اواخر عمر همراه است و افسردگی ممکن است یکی از علائم اولیه این بیماری باشد.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، اوایل بزرگسالی و علائم افسردگی بالاتر در اواخر عمر با اختلال شناختی در اواخر عمر در افراد مسن همراه است. و این ممکن است به این معنی باشد که علائم افسردگی زودرس در بزرگسالی [عوامل] بالقوه خطر زوال عقل هستند و باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرند.

افراد مبتلا به افسردگی بیش فعالی در ناحیه مغز نشان می دهند که غدد فوق کلیوی را تحریک می کند تا گلوکوکورتیکوئیدهای بیشتری مانند هورمون استرس کورتیزول تولید کند. سطوح بالای کورتیزول می تواند به منبع هیپوکامپ آسیب برساند ، بخشی از مغز که برای عملکرد شناختی و حافظه مهم است.

دانشمندان همچنین تشخیص داده اند که افرادی که مبتلا به آلزایمر هستند ممکن است آتروفی هیپوکامپ را تجربه کنند. در کسانی که افسردگی دارند حجم هیپوکامپ کاهش می یابد. تصور می شود که این به دلیل افزایش هورمون های استرس باشد زیرا هیپوکامپ منطقه ای است که بیشتر مستعد ابتلا به بیماری آلزایمر است.

هیپوکامپ یک منطقه آسیب پذیر است که ممکن است به حالت غیر ایدئال منتقل شود ، جایی که ما با نوعی کاهش حجم که می تواند مستقل از آلزایمر باشد ، مواجه می شویم.

ممکن است در حال حاضر افسردگی ضربه ای وارد کند ، و سپس فرد بیشتر به بیماری آلزایمر مبتلا می شود یا بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری شود.

تحقیقات نشان می دهد که مکانیسم های دیگری که به افت شناختی کمک می کنند نیز ممکن است کار کنند.

افسردگی ممکن است از طریق بیماری عروقی ، افزایش التهاب ، افسردگی فاکتورهای رشد عصبی یا افزایش تجمع آمیلوئید – پروتئینی در مغز که به شدت با بیماری آلزایمر ارتباط دارد ، به زوال عقل کمک کند.

افسردگی در اوایل بزرگسالی تنها عاملی نیس که خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد. افراد مبتلا به علائم افسردگی شدیدتر در اوایل بزرگسالی و اواخر زندگی نیز ارتباط بیشتری با افت شدید شناختی نشان می دهند.

اوایل بزرگسالی ممکن است زمان مهمی برای اصلاح عوامل خطر زوال عقل مانند افسردگی باشد. مداخلات کنونی در میانسالی برای کاهش احتمال ابتلا به زوال عقل شامل بهبود خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و مدیریت دیابت است که می تواند در اختلال شناختی نقش موثری داشته باشد.