به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، ورود به سالمندی و تجربه دوران پختگی می‌تواند دلنشین باشد اگر سالمند در کنار خانواده دمی بیاساید بی آنکه دغدغه معیشت و سلامتی داشته باشد اما آنچه امروز شاهد آن هستیم با وجود وضعیت تورم در کشور و حال ناخوش سبک زندگی‌های ماشینی شده، سالمندان تنهایی است که به دنبال درمان بیماری‌های خود از این درمانگاه به آن درمانگاه می‌روند. به بهانه هفته ملی سالمندان نگاهی داریم به کیفیت زندگی آن‌ها در شرایط فعلی جامعه که در ادامه می‌خوانید.

دنیای الکترونیک ما از نگاه پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها

یکی از مشکلات جوامع کنونی که زندگی مردمانش با تکنولوژی گره خورده، کم تحرکی است. تکنولوژی در چند سال اخیر به سرعت رشد کرد و از ما انسان‌های مصرف کننده‌ای ساخت که کمتر به فکر انجام فیزیکی کارها هستیم و ترجیه می‌دهیم یک ابزار الکترونیکی را به خدمت بگیریم که کارهایمان را انجام دهد؛ این شاید برای نسل ما جوان‌ترها یک مسئله عادی و حل شده باشد و اتفاقا کسی که همسو با تکنولوژی نشده را به سخره بگیریم اما دنیای الکترونیک ما از نگاه پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها شکل دیگری است.

آن‌ها یاد گرفته بودند که مسیری طولانی در روز پیاده روی کنند، با همان جاروهای قدیمی و بافته شده از ساقه گیاه خانه‌هایشان را تمییز کنند. صبح برایشان برخلاف ما پیش از طلوع آفتاب آغاز می‌شد و تا شب به قدری کار و فعالیت داشتند که خواب آرامی را تجربه کنند اما حالا در روزگاری که بچه‌هایشان به اصطلاح سر و سامان گرفته‌اند و خودشان موی سپید در آینه دیده‌اند به دنیای ماشینی پر از کرختی و تنبلی پرتاب شده‌اند که با مختصات آن آشنا نیستند؛ پدربزرگ و مادربزرگ‌های ما با آن جوانی پر از فعالیت این بی‌تحرکی سالمندی را تاب نمی‌آورند و شاید این وظیفه ما آدم‌های عصر امروز است که برای تحرک و فعالیت داشتن کمکشان کنیم چراکه بی‌تحرکی خود عامل بروز بیماری‌های متعدد می‌شودو زندگی را به کام سالمندان تلخ می‌کند.

استرس و افسردگی که به دنبال آن ایجاد می‌شود هم مهمان ناخوانده زندگی مدرن امروزی است که نشات گرفته از سبک زندگی، تغذیه نادرست، وضعیت اقتصادی و کمرنگ شدن تعامل مثبت اعضای خانواده با یک دیگر است و متاسفانه سالمندان با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. سالمندی که در دوران بازنشستگی خود به سر می‌برد به جای آنکه فراغت کافی برای پرداختن به خود و وقت گذراندن با خانواده داشته باشد باید به هزینه‌های کمرشکن تامین هزینه ازدواج و تحصیل فرزندانش فکر کند. تازه اگر خودش به واسطه این استرس‌ها گرفتار انواع بیماری‌ها نشده باشد چراکه هزینه‌های درمانی خود هزارتوی بی‌انتهایی است که نتیجه آن سرگردانی و فرسودگی بیمار و خانواده است.

رفع مشکل سالمندان نباید به صحبت و گفت‌وگو در هفته ملی سالمندان محدود شود و برای رفع مشکل بخش مهمی از اقشار جامعه همه دستگاه‌ها باید هم پیمان شوند چراکه سالمند شاه  کلید خانواده و طبیعتا خانواده سالم محود داشتن جامعه سالم است و نباید با تمرکز صرف روی جوان‌ها از دغدغه پدر و مادرهای پا به سن گذاشته غافل شد.

رسیدگی به وضعیت حقوقی سالمندان، رفع موانع همسان‌سازی حقوق بازنشستگان، فراهم آوردن شرایطی برای فعالیت و تحرکت وظایف نهادهای دولتی و حکومتی است که در قدم اول آن‌ها باید روی کار بیایند و نواقص را برطرف کنند و به دنبال آن نهادهای فرهنگی برای افزایش نشاط در خانواده که سالمند هم رکن مهم آن است وارد میدان شوند.

انتهای پیام/