اعتمادآنلاین| محمد قوچانی سردبیر آگاهی نو در یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود با اشاره به اقدامات اخیر جمهوری آذربایجان در قطع ارتباط ایران با اروپا نوشته:
پاسخ (نو) عثمانی را باید (نو) صفوی بدهد. پاسخ رجب طیب اردوغان را باید شاه عباس کبیر بدهد. والا الهام علی‌اف که بازیچه‌ای بیش نیست.
شاه عباس کبیر چهارصد سال قبل که حتی آذربایجان متحد بود و دولت روس‌ساخته‌ای به نام جمهوری آذربایجان و دولت بادکوبه وجود نداشت، این راهبرد هوشمندانه را در دستور قرار داد که در برابر عثمانی‌ها (و نه آذری‌ها) ارمنی‌ها را قرار دهد و آن‌ها را متحدان استراتژیک ایران سازد و تجارت ایران را به ایشان واگذار کند و اروپا را از طریق هم‌کیشان مسیحی‌شان به متحد ایران بدل سازد. هر چه آزادی ارامنه نماد رواداری دینی ایران صفوی در عهد شاه عباس بود، ارمنی‌کشی نماد استبداد دینی و قومی در ترکیه عثمانی بود. عثمانی‌ها البته با ارمنی‌کشی و هولوکاست ارمنی انتقام خود را از این راهبرد گرفتند.
اکنون سلطان رجب طیب اردوغان با پیشکاری شاهزاده الهام علی‌اف (زادهٔ سلطانی کمونیست و از ماموران ک‌گ‌ب) درصدد است پیوند ایران و ارمنستان که دروازه‌ای به سوی اروپاست را قطع کند. عثمانی‌ها همیشه به ارمنی‌ها به چشم نفوذیان ایرانیان نگریسته‌اند.
آذربایجان از تبریز تا بادکوبه جان ایران است و هم‌میهنان ترک ما در جمهوری آذربایجان (به عنوان دومین دولت شیعه جهان امروز) در دام جنگ آذری - ارمنی نمی‌افتند. اشتباه ما اما آن بود که در جنگ قره‌باغ و رژهٔ اردوغان و جسارت به ارس، به موازنه آذری - ارمنی توجه کافی نکردیم. این روزها نوعثمانی‌گری خطرناکتر از سعودی‌گری است. حتی طالبان هم به ترکیه نزدیک‌تر شده‌اند تا عربستان و اسرائیل هم متوجه نقش ترکیه در تحدید ایران شده است.
ایران اگر می‌خواهد از استراتژی هزار خنجر اسرائیل پیشگیری کند باید گربه را دم حجله بکشد. برجام را به فرجام برساند و رابطه با اروپا را در کنار رابطه با روسیه و چین بدعهد تقویت کند و چون همیشهٔ تاریخ موازنه‌ای میان غرب و شرق برپا کند. روسیه و ترکیه از عهد قاجاریه بی‌عرضه در تجزیه و تضعیف ایران هم‌سود بوده‌اند.
روسیه و ترکیه به سبب همسایگی با ایران برای ما خطری بالفعل هستند و اروپا و امریکا خطری بالقوه…هنر ما در میانداری میان این دو است؛ که ایران نه خاورمیانه که جهان میانه است.
و امروز موازنه ارمنی / عثمانی مهمترین مصداق این راهبرد است. و این همان استراتژی نوصفوی‌گری است.