شعیب بهمن، کارشناس مسائل بینالملل با حضور در برنامه "تیترامشب" با بیان اینکه تاریخچه شکلگیری سازمان همکاری شانگهای به اوایل دهه ۹۰ میلادی باز میگردد، گفت: کشورهای روسیه، چین و برخی از کشورهای منطقه آسیای مرکزی تلاش کردند یک ساختار امنیتی برای حفظ امنیت مناطق و محیط پیرامونی خودشان ایجاد کنند که این سازمان در آغاز به نام «شانگهای پنج» معروف بود و از سال ۲۰۰۱ با پیوستن اعضای جدید شانگهای جدید شکل گرفت.
وی افزود: مبارزه با تروریسم و افراطیگرایی، مبارزه با هرگونه تجزیهطلبی و جداییطلبی، مبارزه با قاچاق موادمخدر و قاچاق انسان و ... از جمله مباحث مطرح در این سازمان است.
کارشناس مسائل بینالملل بیان کرد: سازمان همکاری شانگهای به دلیل ویژگیهایی که داشت هر روز قدرتمندتر و اثرگذارتر شد.
بهمن ادامه داد: این سازمان از رویکرد امنیتی خارج و به طور متوازن وارد حوزههای اقتصادی و فرهنگی شد.
کارشناس مسائل بینالملل گفت: حضور ایران در ترکیب سازمان شانگهای به عنوان عضو دائم، نشان میدهد تمامی تلاشهای آمریکا برای منزوی کردن ایران شکست خورده و شرایط نوینی را برای ما در عرصه بینالملل رقم میزند.
بهمن بیان کرد: موازنه قدرت از غرب به آسیا و اوراسیا در حال حرکت است.
ساسان شاهویسی، کارشناس اقتصاد بینالملل دیگر مهمان برنامه گفت: سیستم همکاریهای شانگهای، سیستمی امنیتی است، اما از سال ۲۰۰۶ با رسمیت یافتن سازمان در محافل بینالمللی، اعضا سعی کردند ظرفیتهای اقتصادی خود را به اشتراک بگذارند.
وی افزود: در طی این سالها حدود ۲۳ هزار میلیارد دلار حجم روابط اقتصادی است که کشورهای عضو این مجموعه با دیگر کشورها دارند.
علیرضا حقیقیان، دستیار وزیر و مدیرکل اوراسیای وزارت امورخارجه گفت: عضویت رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای یک رویداد بسیار مهم و بزرگ برای همکاریهای منطقهای بهویژه در حوزه اقتصادی و تجاری و سایر حوزههایی که از اهداف اصلی این سازمان قرار دارند، بود.
وی افزود: این سازمان مهمترین و مؤثرترین ساختار و سازمان همکاریهای منطقهای است که بیش از ۳ میلیارد جمعیت جهان را تحت پوشش قرار میدهند.
دستیار وزیر و مدیرکل اوراسیای وزارت امورخارجه گفت: برخی از رهبران کشورهای عضو، در سخنرانیهای خود از این عضویت برای قدرتمند شدن بیشتر سازمان شانگهای، استقبال کردند.
حقیقیان بیان کرد: پذیرش جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای در واقع اعلام شکست طرح منزوی سازی ایران توسط آمریکا و کشورهای غربی بود و این مسیر میتواند مانعی بر یکجانبهگرایی شود و همکاریها را در مسیر چندجانبه گرایی منطقه تقویت کند.