غلامحسین اسلامی فرد ۲۶ شهریور در یادداشتی نوشت: 

۱_ مذاکره: (Negotiation) گفت و گویی میان دو یا چند فرد یا گروه است که با هدف دستیابی به یک درک مشترک، رفع نقاط اختلاف، یا رسیدن به منفعتی در نتیجه گفت وگو، ایجاد توافق در خصوص دوره‌های اقدام، چانه زنی برای منفعت گروهی یا جمعی، یا حصول نتیجه‌ای رضایتبخش برای منفعت تمامی افراد یا گروه‌های درگیر در فرایند مذاکره، انجام می‌شود. در اصطلاح مدیریتی، مذاکره فرایندی است که دو یا چند نفر یا گروه دارای هدف‌های مشترک و یا متضاد، طرح‌های پیشنهادی خود را بیان می‌کنند و شرایط خاص خود را مورد بحث قرار می‌دهند؛ تا احتمالاً به توافق برسند. معمولاً هدف از مذاکره دستیابی به توافق برای مشارکت در فعالیتی است که منافع متقابل را در پی خواهد داشت. هر طرف سعی می کند به توافق برسد که منافع خود را تامین کند. از جهاتی، مذاکرات شبیه یک بازی شطرنج است، زیرا معمولاً طرف ماهرتر برنده می شود. مذاکره، معمولاً شامل ترکیبی از مصالحه و  همکاری مبتنی بر اعتماد است.

۲-برجام که توافق جامع و نهایی هسته‌ای وین و در غرب توافق هسته‌ای ایران یا توافق ایران نیز نامیده می‌شود، در راستای توافق بر سر برنامه هسته‌ای ایران و به دنبال تفاهم هسته‌ای لوزان، در سه‌شنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۴ (۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵) در وین اتریش بین ایران،  اتحادیه اروپا و گروه   (۵+۱) چین،  فرانسه،  روسیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به علاوه آلمان بسته شد. مذاکرات رسمی برای طرح جامع اقدام مشترک درباره برنامه اتمی ایران با پذیرفتن توافق موقت ژنو بر روی برنامه هسته‌ای ایران در نوامبر ۲۰۱۳ آغاز شد و به مدت ۲۰ ماه کشورها درگیر مذاکره بودند که در آوریل ۲۰۱۵ تفاهم هسته‌ای لوزان شکل گرفت. ایران تمام تعهدات خود را اجرا کرد اما آمریکا در مقابل چه کرد؟ آمریکا نه تنها به تعهدات برجامی خود در رفع تحریم‌ها و تسهیل تجارت با ایران عمل نکرد، بلکه از برجام خارج شد و پاداش حسن نیت های ایران را با اعمال گسترده ترین تحریم‌ها و فشارها و خصمانه ترین سیاست ها در تاریخ روابط دوکشور داد و” سیاست انعطاف و همکاری حداکثری “ ایران را با ”تحریم و فشار حداکثری“ جواب داد بطوری که تحریم‌های جدید آمریکا از تحریم‌ها علیه کره شمالی که از ان پی تی خارج شد و ‌بمب هسته ای ساخت، هم بیش‌تر بود. شش دور مذاکرات هسته‌ای بین ایران و قدرت‌های جهانی از آوریل تا ۲۰ ژوئن ۲۰۲۱ در وین پایتخت اتریش برگزار شد، اما پایان دولت روحانی با پایان مذاکرات همزمان نشد و  تاریخی برای ازسرگیری این مذاکرات مشخص نشده است.

۳- در حوزه سیاست خارجی دولت سیزدهم مهمترین تغییر در معاون سیاسی وزارت خارجه صورت گرفته است که بر اساس آن، عباس عراقچی، مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران، از این معاونت کنار گذاشته شد و علی باقری کنی، مذاکره کننده ارشد مذاکرات هسته ای  قبل از دولت گذشته جایگزین او شد.   با این تغییر می توان انتظار داشت شیوه مذاکرات سیاسی با کشورهای غربی متفاوت از دولت قبل دنبال خواهد شد. آنچه مشخص است مذاکرات ایران با کشورهای غربی با رویکردی جدید و بر اساس اولویت های دولت سیزدهم در سیاست خارجی ادامه خواهد یافت.

۴_ عنوان سیاست خارجی دولت جدید ایران، سیاست خارجی متوازن، فعال، پویا و هوشمند است بر این اساس،  دولت مردمی رییسی با تداوم مذاکرات موافق است اما  صرفاً به خاطر مذاکره، مذاکره نمی کند و تنها از مذاکراتی که "منافع ملی را تضمین می‌کند" حمایت خواهد کرد. رئیسی در تماس تلفنی با همتای فرانسوی خود تاکید کرده که ایران از «مذاکرات مفید» استقبال می‌کند.   به نظر می رسد در آینده نزدیک مذاکرات هسته ای ایران با قدرت های غربی ادامه یابد. مذاکراتی که باید نتایجی عملی داشته باشد و به رفع تحریم های ظالمانه علیه ایران اسلامی منجر شود.