به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
∎
کودکان شهید امام حسین علیه السلام سند مظلومیت و حقانیت حرکت حق طلبانه امام حسین علیه السلام و یارانش در عاشورا و قیام نهضت حسینی است.
حضرت رقیه سلام الله علی‌ها دختر ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام، سه یا چهار سال پیش از واقعه کربلا (میان سال‌های ۵۷ و ۵۸ هجری قمری) در مدینه منوره دیده به جهان گشود.
هنگامی که امام حسین علیه‌السلام از مدینه منور هجرت کرد و به سوی مکه معظمه و از آن جا به کربلا روانه شد، این دختر چهار ساله نیز همراه با فرزندان آن حضرت در این سفر بزرگ حضور داشت و تمام رنج‌ها و سختی‌های ایام هجرت و دوری از وطن و ناملایمات زندگی را تحمل کرد.
وی پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام به همراه بازماندگان واقعه کربلا به اسارت سپاه یزید درآمد و از کربلا به کوفه و از کوفه به شام برده شد.
پس از چند روز اقامت در شام و مشاهده سنگدلی‌های یزید و یزیدیان و تحمل سخت‌ترین ایام اسارت در دمشق به شهادت رسید.
از این که وفاتش در ماه صفر سال ۶۱ هجری قمری واقع شده است، تردیدی در آن نیست، ولی در این که چه روزی از ماه صفر بوده است، اطلاع دقیقی بدست نیامده است، تنها برخی از تقویم‌های رایج، پنجم صفر را روز وفات آن حضرت بیان کرده اند.
در این جا مناسب است آن چه را که مرحوم شیخ عباس قمی درمنتهی الآمال از کتاب «کامل بهایی» درباره این دختر خردسال امام حسین علیه‌السلام نقل کرده است، بیان کنیم: زنان خاندان نبوت در حالت اسیری، حال مردانی که در کربلا شهید شده بودند، بر پسران خود و دختران ایشان پوشیده می‌داشتند و هر کودکی را وعده می‌دادند که پدر تو به فلان سفر رفته است باز می‌آید، تا ایشان را به خانه یزید آوردند. دخترکی بود چهار ساله، شبی از خواب بیدار شد و گفت: پدر من حسین علیه‌السلام کجاست؟ این ساعت او را به خواب دیدم. سخت پریشان بود. زنان و کودکان جمله در گریه افتادند و فغان از ایشان برخاست.
یزید خفته بود، از خواب بیدار شد و حال تفحص کرد. خبر بردند که حال چنین است. آن لعین در حال گفت که بروند و سر پدر را بیاورند و در کنار او نهند. پس آن سر مقدس را بیاوردند و در کنار آن دختر چهار ساله نهادند. پرسید این چیست؟ گفتند: سر پدر توست! آن دختر ترسید و فریاد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق تسلیم کرد.
معروف است که حضرت رقیه سلام الله علی‌ها در خرابه شام از دنیا رفت.
مزار این مخدره اکنون در یک بازارچه قدیمی دمشق کمی دور از مسجد اموی قرار گرفته است و عاشقان حرم حسینی به زیارتش می‌روند. از کهن‌ترین منابعی که نام آن حضرت با لفظ «رقیه» یاد شده است، قصیده سیف بن عمیره نخعی کوفی از اصحاب امام جعفر صادق (ع) و امام موسی کاظم (ع) است.
شواهد و مدارک درباره وجود شریف آن حضرت و استقرار قبر آن حضرت در مکان فعلی حرم مطهر ایشان همراه با معجزات و کراماتی از آن مظلومه بسیار است.
حضرت رقیه سلام الله علی‌ها دختر ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام، سه یا چهار سال پیش از واقعه کربلا (میان سال‌های ۵۷ و ۵۸ هجری قمری) در مدینه منوره دیده به جهان گشود.
هنگامی که امام حسین علیه‌السلام از مدینه منور هجرت کرد و به سوی مکه معظمه و از آن جا به کربلا روانه شد، این دختر چهار ساله نیز همراه با فرزندان آن حضرت در این سفر بزرگ حضور داشت و تمام رنج‌ها و سختی‌های ایام هجرت و دوری از وطن و ناملایمات زندگی را تحمل کرد.
وی پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام به همراه بازماندگان واقعه کربلا به اسارت سپاه یزید درآمد و از کربلا به کوفه و از کوفه به شام برده شد.
پس از چند روز اقامت در شام و مشاهده سنگدلی‌های یزید و یزیدیان و تحمل سخت‌ترین ایام اسارت در دمشق به شهادت رسید.
از این که وفاتش در ماه صفر سال ۶۱ هجری قمری واقع شده است، تردیدی در آن نیست، ولی در این که چه روزی از ماه صفر بوده است، اطلاع دقیقی بدست نیامده است، تنها برخی از تقویم‌های رایج، پنجم صفر را روز وفات آن حضرت بیان کرده اند.
در این جا مناسب است آن چه را که مرحوم شیخ عباس قمی درمنتهی الآمال از کتاب «کامل بهایی» درباره این دختر خردسال امام حسین علیه‌السلام نقل کرده است، بیان کنیم: زنان خاندان نبوت در حالت اسیری، حال مردانی که در کربلا شهید شده بودند، بر پسران خود و دختران ایشان پوشیده می‌داشتند و هر کودکی را وعده می‌دادند که پدر تو به فلان سفر رفته است باز می‌آید، تا ایشان را به خانه یزید آوردند. دخترکی بود چهار ساله، شبی از خواب بیدار شد و گفت: پدر من حسین علیه‌السلام کجاست؟ این ساعت او را به خواب دیدم. سخت پریشان بود. زنان و کودکان جمله در گریه افتادند و فغان از ایشان برخاست.
یزید خفته بود، از خواب بیدار شد و حال تفحص کرد. خبر بردند که حال چنین است. آن لعین در حال گفت که بروند و سر پدر را بیاورند و در کنار او نهند. پس آن سر مقدس را بیاوردند و در کنار آن دختر چهار ساله نهادند. پرسید این چیست؟ گفتند: سر پدر توست! آن دختر ترسید و فریاد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق تسلیم کرد.
معروف است که حضرت رقیه سلام الله علی‌ها در خرابه شام از دنیا رفت.
مزار این مخدره اکنون در یک بازارچه قدیمی دمشق کمی دور از مسجد اموی قرار گرفته است و عاشقان حرم حسینی به زیارتش می‌روند. از کهن‌ترین منابعی که نام آن حضرت با لفظ «رقیه» یاد شده است، قصیده سیف بن عمیره نخعی کوفی از اصحاب امام جعفر صادق (ع) و امام موسی کاظم (ع) است.
شواهد و مدارک درباره وجود شریف آن حضرت و استقرار قبر آن حضرت در مکان فعلی حرم مطهر ایشان همراه با معجزات و کراماتی از آن مظلومه بسیار است.
امروز سالروز شهادت حضرت رقیه دخت سه ساله امام حسین (ع) است. به همین مناسبت عده‌ای از فرزندان شهدای مدافع حرم به جوار مرقد شریف این عزیز آمدند تا با سفیر عاشورا در سرزمین شام، عهد و پیمان ببندند.