به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، لیشمانیوز احشایی (VL) یک بیماری عفونی پیچیده است که توسط نیش پشه خاکی ماده منتقل می‌شود. لیشمانیوز احشایی یک بیماری گرمسیری نادیده گرفته شده است که سالانه میلیون‌ها نفر را درگیر می‌کند و پس از مالاریا دومین قاتل شایع انگلی است.

درمان متداول VL عمدتا شامل تزریق داخل وریدی دردناک است که عوارض درمانی زیادی از جمله زمان بستری طولانی مدت، هزینه بالا و خطر بالای عفونت دارد.

تحویل دارو‌های خوراکی دارای مزایای زیادی است که این فناوری می‌تواند برای غلبه بر این موانع کمک کند. با این وجود راه‌های خوراکی، چالش‌های دیگری نیز دارند، زیرا بیش از ۹۰ درصد دارو‌های درمانی خوراکی دارای فراهمی زیستی کمتر از دو درصد و عوارض جانبی نظیر سمیت کبدی و کلیوی بالقوه بالایی هستند.

تیمی به سرپرستی شیام لال از موسسه علوم و فناوری نانو (INST)، یک نانوحامل هوشمند با استفاده از مسیر طبیعی ذاتی ویتامین B ۱۲ موجود در بدن انسان ایجاد کرده است که می‌تواند چالش‌های ثبات و سمیت مرتبط با دارو را کاهش دهد.

این تیم کارایی و خواص نانوذرات لیپیدی جامد با روکش ویتامین B ۱۲ و پیامد‌های احتمالی آن‌ها را در فرار از سمیت سلولی و افزایش ثبات ارزیابی کرد.

آن‌ها ساز و کار دفاعی و ایمنی ذاتی این فناوری را برای تقویت خواص فیزیکوشیمیایی نانوذرات خوراکی مورد نظر قرار دادند که می‌تواند به راحتی از طریق دستگاه گوارش حرکت کند بدون اینکه با موانع مخاطی طبیعی شسته شود.

تحقیقات این گروه عوارض جانبی دستگاه گوارش را به حداقل رساند، در حالی که مسیر طبیعی ویتامین B ۱۲، فراهمی زیستی خوراکی و اثر درمانی لیشمانیوز احشایی را بیش از ۹۰ درصد افزایش داد.

لنگر انداختن ویتامین B ۱۲ بر روی سطح نانوذرات چربی جامد، ثبات و تحویل هدفمند دارو‌های نامحلول را افزایش داده و همچنین با کاهش خطرات اقدامات خارج از هدف، کارایی درمانی را افزایش می‌دهد.

این تحقیقات نشان داد که ویتامین B ۱۲، به‌عنوان یک ریز مغذی ضروری برای نجات بدن، با تعدیل عوارض جانبی سمی مرتبط با نادیده گرفته شده‌ترین بیماری گرمسیری، نقش مهمی در بدن ایفا می‌کند و همچنین به‌عنوان یک مکمل نوآورانه و مفید برای درمان و پیشگیری از آن عمل می‌کند.

این فناوری نه تنها خطر عفونت را کاهش می‌دهد بلکه ایمنی فرد را نیز افزایش می‌دهد. علاوه‌بر این، با استفاده از مسیر طبیعی ذاتی ویتامین B ۱۲ موجود در بدن انسان، فراهمی زیستی و تحویل هدفمند را بهبود می‌بخشد.