حضور اولاند در منطقه، همزمان با ادامه عمليات ائتلاف سعودي در يمن تازهترين اقدام پاريس براي تحکيم روابط با شيوخ حاشيهنشين خليج فارس به شمار ميآيد.کشورهايي که هرچند به واسطه داشتن حکومتهاي مستبد و تماميتخواه رفتاري بر خلاف به اصطلاح ارزشهاي غربي دارند، اما دلارهاي نفتي آنها دولت سوسياليست فرانسه را که در داخل از کاهش شديد اقبال عموميرنج ميبرد، به تلاش براي پر کردن جايگاه رو به افول آمريکا در خاورميانه ترغيب کرده است. فرانسه که سالها از يافتن مشتري کلان براي جنگندههاي «رافائل» ناتوان بود، حالا به مدد سياستها و حمايت تمام قد از عربستان و متحدان اين کشور، مشتريان پر و پا قرصي در ميان اعراب پيدا کرده است. رئيسجمهور فرانسه که محبوبيتش در داخل اين کشور به کمتر از 20درصد رسيده و اگر اوضاع اقتصاد به منوال کنوني پيش رود، شانس اندکي براي انتخاب مجدد دارد، هفته گذشته امضاي قرارداد فروش جنگنده به قطر را «خبري خوب» براي مردم فرانسه توصيف کرد.فرانسه پيش از اين در ماه فوريه هم قرارداد مشابهي با دولت مصر، اصليترين دشمن اخوانالمسلمين بست و انتظار دارد به زودي قراردادهاي تازهاي نيز براي فروش رافائلها، روي ميز داشته باشد.امارات متحده که در ائتلاف سعودي متجاوز به يمن مشارکت دارد، از چندي قبل مذاکره براي خريد رافائل را آغاز کرده است. فرانسه حتي در مسئله سوريه، موضعي تندتر از آمريکا و انگليس اتخاذ کرد و دستکم به صورت رسانهاي براي مداخله نظاميدر اين کشور، حتي به صورت يکجانبه اعلام آمادگي کرده بود، اما نهايتا عقبنشيني کاخ سفيد و داونينگ استريت از حمله به سوريه، اليزه را هم ناگزير به تغيير رويکرد کرد. به نظر ميرسد دولت اولاند به قيمت فدا کردن شعارهايي چون حمايت از حقوق بشر و مقابله با ديکتاتوري، همچنان به گسترش مناسبات سياسي و نظاميبا کشورهايي که اصليترين عاملان شکلگيري گروههايي چون داعش، جبهه النصره و دهها گروه تروريستي ديگر هستند، ادامه خواهد داد.با اين حال، بعيد است پاداشهاي اعراب حاشيه خليج فارس، خالي از هزينههايي چون حملات تروريستي اخير در قلب پاريس باشد؛ حملاتي که عاملان آن از اعضاي القاعدهاي بودند که حالا فرانسه و ائتلاف سعودي با آنها در يک جبهه و مقابل مردم يمن قرار گرفتهاند