محمد خالد پس از سقوط کابل در گوشه‌ای از این شهر مخفی شده بود تا از دست نیروهای طالبان در امان بماند. او در حالی که ستیزه‌جویان طالبان چندین بار تلاش کرده بودند دستگیرش کنند در نهایت با کمک نیروهای آمریکایی با بالگرد به همراه خانواده‌اش از افغانستان خارج شد.

او که سال‌ها ریاست پلیس ولایت هلمند را برعهده داشت و بارها در برنامه‌های تلویزیونی حضور یافته بود چهره‌ای شناخته شده برای مردم و همچنین نیروهای طالبان به شمار می‌رود. همین موضوع سبب شد او نتواند به فرودگاه کابل مراجعه کند و از مسیر عادی از کشور و از دست ستیزه‌جویان طالبان بگریزد. نیروهای طالبان ورودی فرودگاه کابل را در اختیار و کنترل داشتند و همین مسئله سبب شده بود جان او به خطر بیفتد.

بالاخره و بعد از انجام یک عملیات پییچده‌، نیروهای آمریکایی به کمک نیروهای بریتانیایی توانستند خالد و پنج نفر از اعضای خانواده او را نجات دهند، آن‌هم در حالی که در صورتی که خالد به دست نیروهای طالبان می‌افتاد مرگش حتمی بود.

سرگرد کریس گرین، فرمانده ویژه نیروهای ارتش آمریکا که در افغانستان با خالد همکاری داشت در این خصوص به خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌گوید: «من فکر نمی‌کنم مردم هرج و مرجی را که در حال حاضر در پایتخت حاکم است، درک کنند. طالبان از نوعی وحشیگری و کشتار استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل کند قدرت خود را تثبیت کرده و تهدیدهای پیرامون قدرت گرفتن این گروه برطرف شده است. برای این منظور بزرگترین تهدیدها متوجه نیروهای نظامی دولت افغانستان هستند و طالبان تلاش می‌کند تمام این افراد را به قتل برساند.»

مشخص نیست خالد در حال حاضر کجاست و به دلایل امنیتی مقام‌های آمریکایی از ارائه جزئيات خودداری کرده و تنها به بیان این نکته بسنده کرده‌اند که خالد، همسر و چهار پسرش تحت حفاظت ایالات متحده در مکانی امن حضور دارند.

روبرت مک گری، نماینده پیشین کنگره و رئيس دفتر کاخ سفید در دولت جرج بوش پسر که با نیروهای ویژه در افغانستان همکاری کرده می‌گوید خالد در هفته‌های گذشته در حالی به مبارزه ادامه می‌داد که فقط به دنبال کسب حمایت از خانواده‌اش بود و خود او و نیروهای تحت هدایتش به کلی تحت محاصره طالبان قرار گرفته بودند.

آقای مک گری همچنین با اشاره به این که بعد از چهار بار تلاش برای نجات خالد، بالاخره این عملیات با موفقیت انجام شد، می‌افزاید: «خالد تا جایی جنگید که دیگر چیزی برای مبارزه از او باقی نماند. او زخمی شد، محاصره شد و نیروهایش را از دست داد. در حالی که بسیاری از نیروهای بالادستی او در حال تلاش و برنامه‌ریزی برای فرار از کشور و یا معامله با نیروهای طالبان بودند، او تا آخرین توان خود جنگید و از مرحله‌ای به بعد بی مبارز و بی حمایت باقی‌ماند و هیچ راه دیگری برایش باقی نمانده بود.»

مک گری همچنین تاکید کرد بعد از سقوط کابل نیروهای آمریکایی تصمیم گرفته‌اند برنامه خود را تغییر دهند و روی امنیت خالد کار کنند.

خالد در سال‌های اخیر تجربیات خطرناک بسیاری را پشت سر گذاشته است. در مارس ۲۰۱۳ از یک حمله که به کشته شدن دو سرباز آمریکایی شد جان سالم به در برد. او همچنین در سال ۲۰۱۵ پای راست خود را در یک حمله نارنجکی از دست داد و دوستانش در ارتش آمریکا به او کمک کردند تا در بیمارستان تحت درمان قرار بگیرد. کریس گرین می‌گوید خالد یک ماه پس از آن حادثه با پای مصنوعی در کنار نیروهای آمریکایی عملیات نیروهای ویژه را هدایت می‌کرد.

خانواده خالد برای دریافت پناهندگی از ایالات متحده آمریکا اقدام کرده‌اند و می‌خواهند به دلیل ترس از آزار و شکنجه در افغانستان به آمریکا پناهنده شوند اما مشخص نیست این روند چطور به طول می‌انجامد و آیا اساسا این درخواست مورد پذیرش قرار خواهد گرفت یا