به گزارش راهبرد معاصر؛ مراسم تحلیف آیتالله رئیسی، عصر روز پنجشنبه (14 مرداد) با حضور بیش از 115شخصیت سیاسی از 73کشور جهان در صحن علنی مجلس شورای اسلامی برگزار شد. علیرغم فراگیری بیماری کرونا که حتی بسیاری از جلسات سازمانهای بینالمللی را نیز به حالت ویدئو کنفرانسی درآورده، حضور برخی رؤسای جمهور، رؤسای پارلمانها، نخستوزیران و وزرای امورخارجه و دهها شخصیت برجسته سیاسی جهان از نظر سیاسی وزن و اعتبار خاصی به این مراسم بخشیده بود. با توجه به اهمیت این مراسم و برد رسانهای آن، علاوه بر افزایش فضاسازیهای جریان معاند در روزهای اخیر علیه دولت سیزدهم و شخص آیتالله رئیسی، شاهد آن بودیم که رژیم صهیونیستی نیز با سناریو پردازیهای خود در دریای عمان و بحرانی جلوه دادن شرایط منطقه، تلاش کردند این مراسم را تحت تاثیر قرار دهند به نحوی که با ادعای وقوع جنگ احتمالی، انتظار حضور کمرنگ مهمان خارجی در مراسم تحلیف ریاست جمهوری ایران داشتند. تا جایی که حضور نماینده اتحادیه اروپا در مراسم تحلیف ریاست جمهوری ایران را برنتافته و به صورت رسمی به آن اعتراض کردند . البته در این میان انگلیس و آمریکا نیز در جهت متشنج جلوه دادن شرایط و رسیدن به اهداف سیاسی خود پشتیبان سناریوهای رسانهای رژیم صهیونیستی بودند که در این مرقوم فرصت پرداختن به آن نیست.
در هرصورت مراسم تحلیف ریاست جمهوری سیزدهم با نظم مثالزدنی و طبق برنامهریزی از پیش تعیینشده بهخوبی برگزار شد. اما نکته قابل تامل تلاش و فضاسازی برخی از رسانههای منتسب به اصلاحطلبان برای برجستهسازی حاشیههای این مراسم و کمرنگ کردن متن آن بود. این در حالی است که یکی از موارد مورد تاکید آیتالله رئیسی در سخنرانی مراسم تحلیف تاکید بر «وفاق ملی» و ضرورت حمایت همه جریانات سیاسی برای کمک به دولت برای حل مشکلات مردم و پیشرفت کشور بودیم. همان چیزی که رهبر معظم انقلاب نیز بر آن تاکید داشتند.
اما متاسفانه بلافاصله بعد از برگزاری مراسم تحلیف رئیس جمهور سیزدهم، برخی از رسانهها و فعالان سیاسی معلومالحال داخلی همسو با جریان معاند ضمن پرداختن به حاشیهها سعی کردند اولا شان مجلس شورای اسلامی را زیر سوال ببرند و همچنین از اظهارات رئیس قوه قضاییه و آیتالله رئیسی اعتبار زدایی کنند. بزرگنمایی عدم حضور آملی لاریجانی و برادرش علی لاریجانی در مراسم تحلیف و خالی بودن صندلیهای آنها به سوژه و تیتر یک برخی از این رسانهها تبدیل شد! در حالی که به نظر برخی از کارشناسان ژست علی لاریجانی به عنوان منتقد دولت سیزدهم، شاید سناریوی چهارساله او برای بازگشت به عرصه قدرت باشد.
این بازیهای سیاسی در حالی است که بر اساس نظرسنجیها و نتیجه انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری، مردم به صورت کلی از تنشهای سیاسی و جناحی خسته شدهاند و در آینده نیز تمایلی به اداواطفار اینچنینی از سوی برخی از مسئولان نشان نخواهند داد. در سوی دیگر باید دید شیخ صادق آملی لاریجانی در کسوت رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام آیا همسو با مجلس انقلابی و دولت مردمی برای گرهگشایی از مشکلات عدیده کنونی وارد عرصه خواهد شد و به دولت مردمی کمک خواهد کرد و یا خدای نکرده تعارضات سیاسی موجب سنگاندازی و رجحان منافع فردی به مصالح نظام و مردم خواهد شد؟
حضور مسئولان بیش از 80 کشور جهان در مراسم تحلیف ریاست جمهوری ایران، در کنار اهمیت سیاسی و بینالمللی آن، میتواند به عنوان ظرفیت و پتانسیل اقتصادی و تجاری از سوی کارشناسان و رسانههای مورد توجه و تاکید قرار گیرد، اما متاسفانه آنچه شاهد بودیم تضعیف این مراسم و کماهمیت جلوه دادن آن از سوی برخی از رسانههای اصلاحطلب بود. به عنوان نمونه مسیح مهاجری در روزنامه جمهوری اسلامی با ردیف کردن حواشی این مراسم و بدون کوچکترین اشاره به محتوای ایراد شده از سوی روسای سه قوه، آنچه را که تشریفات برگزاری مراسم تحلیف ریاست جمهوری میخواند را مورد نقد قرار داده و مینویسد: «اینهمه تشریفات برای تحلیف،در شرایطی که مردم در بیمارستانها جان میدهند و در داروخانهها دنبال داروهای ضروری میدوند و برای امرارمعاش گرفتار پیچ وخم زندگی هستند، جای سوال دارد و...» این در حالی است که گرفتار شدن مردم در پیچوخم بیمارستانها و داروخانهها و همچنین صفهای طولانی مرغ و گوشت و... نتیجه سو عملکرد دولتی است که همین رسانهها و روزنامههای حامیاش سالها بر ضعفهای آن سرپوش گذاشتند. تعمیم و ربط دادن مراسم تحلیف ریاست جمهوری و اغراق در هزینههای آن به مشکلات معیشتی مردم، آیا چیزی جز سواستفاده از درد مردم برای رسیدن به اهداف سیاسی و جناحی است؟ آیا فضاسازی رسانههای اصلاحطلب در ماههای و روزهای پایانی دولت دوازدهم به بهانههای مختلف ازجمله بزرگنمایی حواشی مراسم تحلیف و عملیات رسانهای با طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی و ... هدفی جز انحراف اذهان عمومی از عملکرد ضعیف دولت دوازدهم و فرار از پاسخگویی دارد؟
مسیح مهاجری در بخشی از نقد سطحی خود از مراسم ریاست جمهوری با اشاره به اظهارات آیتالله رئیسی عنوان میکند: «در مراسم رسمی، آرام سخن گفتن یک اصل است». در این زمینه اشاره به چند نکته ضروری به نظر میرسد، اولا ریتم سخنرانی آیتالله رئیسی در اظهارنظرهای قبلی خود حتی زمانی که رئیس قوه قضاییه نیز بود، قاطعانه بوده و به اصلاح محکم سخن میگفتند و این مورد تازهای نیست. دوما تاکید قاطع بر مواضع جمهوری اسلامی در سیاست خارجی آن هم در جلوی چشمان خبرنگاران و مهمانان خارجی آیا محل اشکال است و یا نشان از قاطعیت و مصمم بودن رئیس دولت برای اجرا سیاستهایی است که بر آن تاکید میکند؟ ثالثا انتظار مردم رویکرد قاطع و مستحکم دولتمردان برای حل مشکلات داخلی و همچنین سیاست خارجی عزتمندانه است؛ چراکه فراموش نمیکنند «آرام سخن گفتن» برخی از مسئولان در دولت قبلی همراه با خندههای آنها در زمانی که مردم گرفتار «پیچوخمها» و صفها بودند چگونه بر زخم آن نمک میپاشید!
از دیگر انتقادات قابل تاملی برخی از کانالهای تلگرامی اصلاحطلبان و فعالان این جریان در شبکههای اجتماعی که همسو با جریان ضدانقلاب نسبت به برگزاری مراسم تحلیف دنبال میشد، چینش صندلیهای مهمانان خارجی بود!! اینکه چرا جایگاه نماینده اتحادیه اروپا یک ردیف عقبتر از اعضای جبهه مقاومت تدارک دیده شده بود!؟ در حالی که حکایت تلخ سلفیبگیران مجلس اصلاحطلب دهم برای گرفتن سلفی با موگرینی و تقلای برخی نمایندگان فراکسیون امید در این زمینه همچنان در حافظه تاریخی ملت ایران باقی و تلخی آن فراموش نشدنی است، دولت سیزدهم نشان داد که ایران هیچ وابستگی و حقارتی را نسبت به کشورهای غربی قائل نیست و با اقتدار سیاستهای کشور را در سطح بینالمللی دنبال خواهد کرد.
بسیاری از اصلاحطلبان که کشورهای خارجی را تنها محدود به آمریکا و چند کشور اروپایی می دانند، در دولتهای یازدهم و دوازدهم بدون توجه به ظرفیتهای کشورهای منطقه، اقتصاد و معیشت را به برجام گره زدند و حالا حتی حاضر نیستند به انتقال مسالمت آمیز قدرت در جمهوری اسلامی اشاره کنند چرا که «کدخدا» کارنامه سیاهی در زمینه انتقال قدرت دارد.
این حجم از عملیات روانی برخی از رسانههای اصلاحطلب علیه مجلس شورای اسلامی، رئیس قوه قضاییه و دولت سیزدهم آن هم در آستانه روی کار آمدن دولت جدید در حالی است که تنها چند روز قبل رهبر معظم انقلاب در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آیتالله رئیسی به اهمیت مسئلهی «جنگ تبلیغاتی دشمن» اشاره داشتند و فرمودند: «امروز بیشترین تحرّک دشمنان ما علیه ما بیش از تحرکات امنیّتی و اقتصادی، تحرّکات تبلیغاتی و جنگ نرم و تبلیغات رسانهای است». ایشان در ادامه همین مراسم با تاکید بر اهمیت «کار تبلیغاتی» فرمودند: «ما در این زمینه [کار تبلیغاتی] ضعف داریم. حالا بگذریم از آن آدمهای غافلی که از رسانههای داخلی هم به نفع دشمن استفاده میکنند -که حالا آن محلّ بحث ما نیست- لکن [دربارهی] آن کسانی هم که قصد خیر در این زمینه دارند، ما کمکاری داریم. در زمینهی کار تبلیغاتی و حرکت تبلیغاتی درست و تمهیدات رسانهای باید قویتر و هوشمندانهتر عمل بکنیم».
با این حال به نظر میرسد دولت سیزدهم علاوه بر هوشمندی در مقابل دشمنان خارجی باید منتظر عملیات رسانهای مخرب برخی از جریانات سیاسی داخلی نیز باشد چراکه همانظور که رهبر انقلاب فرمودند برخی «آدمهای غافل» از ظرفیت رسانههای داخلی به نفع دشمن استفاده میکنند. بنابراین فضاسازی رسانهای برخی از جریانات سیاسی در روزهای آینده و همزمان با معرفی اعضای کابینه جای تعجب ندارد و این موضوع در ماههای آینده و با هر اقدام زیربنایی و اساسی دولت سیزدهم برای حل مشکلات مردم قابل پیشبینی است.
∎