سرویس ورزشی جوان آنلاین: جای خالی مدال بازی‌های المپیک در ویتریــن افتخارات تیراندازی ایران خالی بود و خوشبختانه این جای خالی با مدال زرین جواد فروغی پر شد. با اینکه سایر تیراندازان المپیکی ما دست‌شان به مدال نرسید، اما قهرمانی پرستار ملی‌پوش ناکامی دیگر نفرات را جبران کرد.

دو ملی‌پوش تیراندازی کشورمان روز گذشته به وطن بازگشتند و تنها مدال‌آور ایران در توکیو ۲۰۲۰ (تا امروز) با پوشیدن لباس پرستاری یک‌بار دیگر نگاه‌ها را به خود جلب کرد. فروغی با یک طلا فعلاً یک‌تنه جور کل کاروان را کشیده و هموطنان همچنان منتظر افزایش تعداد مدال‌های ایران هستند.

شش تیرانداز ایرانی برای کسب بهترین نتیجه به توکیو رفتند و همگی تلاش کردند به‌رغم همه کمبود‌های دائمی بهترین رکورد‌ها را ثبت کنند. فاطمه کرم‌زاده و آرمینا صادقیان در حالی اولین نفرات ما در خط آتش بازی‌ها بودند که در رقابت با بهترین‌های ماده تفنگ بادی ۱۰ متر نتوانستند موفقیتی کسب کنند. منتها جواد فروغی به عنوان نماینده سوم تیراندازی ایران با آمادگی و تمرکز بالا کاری کرد کارستان. رقبای او در ماده تپانچه بادی همگی قدر و عنوان‌دار بودند و برای کسب مدال می‌جنگیدند، به همین خاطر پس از صعود فروغی به فینال، آن هم با قرار گرفتن در رده پنجم، رقبا از درخشش او به وجد آمدند. مسن‌ترین ورزشکار ایرانی حاضر در بازی‌های المپیک توکیو رنکینگ اول جهان را نیز در اختیار داشت و با تکیه بر تجارب و البته حفظ آرامش، تمرکز و توکل بر خدا رؤیای خود را به حقیقت تبدیل کرد تا اولین مدال تیراندازی ایران در المپیک به ارمغان بیاید.

پس از تاریخ‌سازی فروغی انتظارات به شدت از تیراندازی بالا رفت و شاید خیلی‌ها مقام پنجمی تیم میکس تپانچه یا عدم صعود نجمه خدمتی و فاطمه کرم‌زاده به فینال تفنگ ۵۰ متر سه‌وضعیت بانوان را یک ناکامی بزرگ تلقی کنند، اما نباید از حق گذشت و کمبود شدید امکانات تیراندازان را فراموش کرد. ملی‌پوشان این رشته سال‌هاست که از نداشتن فشنگ کافی و سلاح‌های نو و به‌روز رنج می‌برند. فرسودگی سلاح‌ها و انجام تمرینات خشک از جمله گلایه‌هایی است که مربیان و ملی‌پوشان بار‌ها از آن انتقاد و این کاستی‌ها را سدی در مسیر پیشرفت تیراندازی کشور عنوان کرده‌اند. اگرچه شنیدن صحبت‌های الهام هاشمی، سرمربی تیم تفنگ در خصوص خاک خوردن لوله سلاح در گمرک شاید نوعی بهانه‌گیری و توجیه ناکامی ملی‌پوشان محسوب شود، ولی با نگاهی منصفانه و حرفه‌ای باید حق را به سرمربی و شاگردانش بدهیم، چراکه برای مواجهه با بهترین‌های جهان و موفقیت در المپیک نمی‌توان تنها به برگزاری چند اردوی پراکنده و کوتاه‌مدت خارجی بسنده و کمبود‌های داخلی را جبران کرد. این گلایه‌ها و انتقاد‌های قبلی در حالی مطرح می‌شود که هزینه‌های زیادی برای برخی دیگر صورت گرفت که هیچ موفقیتی کسب نکردند و حتی طلبکارانه حاضر به عذرخواهی هم نشدند، در حالی که درصد کمی از آن هزینه‌ها برای تیراندازی می‌توانست تعداد مدال‌هایمان را بیشتر از این کند.

قهرمان المپیک ۲۰۲۰ با وجود برخی موضع‌گیری‌های مغرضانه باز هم خودش را خادم مردم نامید. جواد فروغی، پرستار سلامتی است که هر جا لازم باشد به کمک مردمش می‌رود، در حوزه سلامت جان مردم را نجات می‌دهد و در میدان ورزش نیز با مدال طلا دل‌شان را شاد می‌کند. دارنده مدال طلای تیراندازی المپیک دیروز با استقبال جامعه پرستاری به تهران بازگشت و با افتخار از خدمت به مردم گفت: «این استقبال من را شرمنده کرد، چراکه خیلی از دوستان، آشنایان و خانواده به استقبالم آمدند. افتخار می‌کنم که این لباس را پوشیده‌ام و بار‌ها تأکید کرده‌ام که اگر قرار است به افتخاری بنازم به خدمت به مردم می‌نازم و به لباس پرستاری افتخار می‌کنم. اول به لباس پرستاری افتخار می‌کنم و بعد به لباس ورزش.»
جواد فروغی با تأکید بر اینکه برای حل مشکلات مردم خوزستان آماده است، افزود: «شور و شوق مردم ارزش واقعی این مدال را می‌رساند. تأکید می‌کنم مدال طلا به دلیل شور و شوق و لبخند مردم ارزش دارد. این مدال را به رهبر معظم انقلاب و مردم تقدیم می‌کنم. این مدال را به مردم سختی کشیده که در بی‌آبی و بی‌برقی قرار داشتند و به مردم خوزستان تقدیم می‌کنم و با افتخار حاضرم هر کمکی را برای آن‌ها انجام دهم.»
نکته جالب اینکه جین جونگ اوه همان تیرانداز کره‌ای که تحت تأثیر رسانه‌های خارجی علیه قهرمانی ایرانی مصاحبه کرده بود به خاطر رفتار زشت و توهین‌آمیز خود عذرخواهی کرد. جونگ اوه که در رقابت با فروغی شکست خورده بود به جای قبول باخت و ناکامی به رقیب ایرانی‌اش تاخت، اما موضع‌گیری‌ها این تیرانداز کره‌ای را وادر به عذرخواهی کرد: «عمیقاً بر این واقعیت تأکید می‌کنم که در بررسی واقعیت‌ها پس از شنیدن تنها آنچه در رسانه‌ها گزارش شده بود، فکر نکردم و اظهارات بحث‌برانگیزی را بیان کردم. باید به بازیکنان دیگر و تلاش آنان توجه می‌کردم. در گذشته از مقاله‌های غلط یا تحریف شده و اظهارنظر‌های بدخواهانه رنج برده‌ام. بنابراین عمیقاً از دردی که باید جواد فروغی متحمل شود آگاه هستم. در آینده بیشتر در گفتار و عمل خود دقت خواهم کرد.»